“در آستانه”: چگونه مطبوعات محافظه کار بوریس جانسون (به غیر از اکسپرس) را مورد حمله قرار دادند | محافظه کاران

تایمز: بازی تمام شد
با وجود استعفای دیروز ریشی سوناک، صدراعظم، و ساجد جاوید، وزیر بهداشت، بوریس جانسون همچنان در داونینگ استریت به سمت خود چسبیده است. این یک اشتباه است. او اعتماد حزب خود و کشور را از دست داده است. تنها دو هفته پیش، محافظه‌کاران در دو کرسی که قبلاً محکم بودند، شکست‌های تاریخی را در انتخابات میان‌دوره‌ای متحمل شدند. این امر عمق خصومت با آقای جانسون را در مناطق بسیار مختلف کشور برجسته کرد و باعث استعفای رئیس حزب شد. هیچ شانس قابل تصوری وجود ندارد که آقای جانسون، که در ماه گذشته نتوانست حمایت 148 نماینده مجلس را در رای اعتماد به دست آورد، بتواند اختیارات خود را برای ارائه رهبری موثری که کشور در زمان بحران حاد ملی به آن نیاز دارد، بازیابی کند. هر روزی که او می ماند حس هرج و مرج را عمیق تر می کند. برای صلاح کشور باید برود. چیزی که آقای جانسون را به این موقعیت رسانده، همان کاستی‌های شخصیتی است که کل زندگی حرفه‌ای او را تحت تأثیر قرار داده است: دروغگویی مداوم و بی‌اعتنایی آشکار او به کدها و قراردادهایی که لزوماً زیربنای زندگی عمومی است.

رهبر دیلی میل
امروز، میلیون ها نفر از حامیان ناامید او باید دقیقاً همان حرکت را انجام دهند. زیرا نخست وزیر در آستانه سقوط است. تقریباً فراتر از باور است. کمتر از سه سال پیش، بوریس جانسون حزب محافظه کار را با پیام امید و خوش بینی یک ملت به پیروزی قاطع رهبری کرد. امروز به نظر می رسد که دولت او مصمم است خود را ببلعد. رشته‌ای از رسوایی‌های بی‌سروصدا و توطئه‌های جنایت‌کشی در ماه‌های اخیر، جانسون و کشور را در بدترین زمان ممکن بی‌ثبات کرده بود. میل از محافظه‌کاران وفادار خواسته است تا در این مواقع سخت در کنار رهبر خود بایستند و به او اجازه دهند تا کار اداره کشور را ادامه دهد. یک کودتای پشتیبان شکست خورد و علیرغم استعفاهای سطح پایین، حزب می توانست هدف و هدف مشترک خود را دوباره کشف کند. دیروز اما سد ترکید……

ممکن است هنوز راهی برای بوریس وجود داشته باشد. با این حال، اگر او به شدت زخمی شود، کسانی که برای گرفتن تاج او به چالش می‌کشند باید به خاطر داشته باشند: تنها تحت حکومتی که بر اساس اصول واقعی محافظه‌کاران – مالیات‌های پایین، بازار آزاد و بهره‌برداری کامل از برگزیت کار می‌کند – می‌تواند پیشرفت کند.

استفان گلاور در دیلی میل
شش هفته پیش ترس خود را در این صفحات ابراز کردم که “احمق های بوریس در مورد پارتی گیت نمادی از عدم تناسب گسترده تر برای دفتر است که هرگز قابل اصلاح نیست”. این – به علاوه فقدان یک برنامه سیاسی منسجم – همچنان دیدگاه من است. افسوس – از بسیاری جهات. در شرایط مختلف بوریس جانسون ممکن است یک موفقیت پایدار باشد. او هدایای زیادی دارد. و او – هر چه منتقدانش بگویند – مردی شایسته و سخاوتمند است. اما پس از تمام اتفاقات رخ داده، و با وجود دستاوردهایش، او اکنون نخست وزیری محکوم به فنا به نظر می رسد. بله، چه ضایعات و فاجعه ای بوده است.

خورشید رهبر: آخرین فرصت
زمان برای بوریس جانسون در حال اتمام است. پس از هرج و مرج دیروز، حزب محافظه کار ممکن است تصمیم بگیرد که زمان از قبل به پایان رسیده است. چیزی که ما به آن اهمیت می دهیم، مصیبت خوانندگان سان است. با انتصاب ندیم زهاوی به عنوان صدراعظم خود، باید امیدوار باشیم که او سرانجام این پیام را دریافت کرده است… علیرغم اکثریت اکثریت، بوریس اکنون دشمنان زیادی در صفوف خود دارد که بعید به نظر می رسد بتواند از آن به خوبی استفاده کند. اما او باید تلاش کند. نخست وزیر و صدراعظم جدیدش باید مالیات و مالیات بر ارزش افزوده سوخت و مالیات سبز و مالیات بر ارزش افزوده بر انرژی را کاهش دهند – سپس برای ایجاد رشد و افزایش سرمایه گذاری تصمیم به کاهش سایر مالیات ها نیز بکنند. او باید اندازه ایالت را کاهش دهد. استعفای دیشب کابینه، به بیان ملایم، موقعیت او را دشوار کرده است. مگر اینکه او در کوتاه مدت برای مردم بریتانیا تحویل دهد، کاملا غیرقابل دفاع خواهد بود.

رهبر دیلی تلگراف
آقای جانسون اگر یک مبارز نباشد، هیچ چیز نیست و ممکن است سعی کند تیم برتر خود را بررسی کند و از نو تشکیل دهد، هرچند که چه کسی می‌خواهد در حال حاضر به آن بپیوندد، حدس هر کسی است. امروز، او با سؤالات نخست وزیر در عوام مواجه است و سپس قرار است در برابر کمیته ای از نمایندگان ارشد مجلس برای یک جلسه طولانی مدت با حضور برخی از شدیدترین منتقدان او در حزب خود حاضر شود. هیچکدام قول نمی دهد که رابطه آسانی داشته باشد، اگر جرأت کند ادامه دهد…

لرد فراست در دیلی تلگراف
این کشور اکنون با چالش های بزرگی روبرو است. رویارویی با آنها نه تنها به توانایی صحبت در مورد یک چشم انداز نیاز دارد، بلکه به عزم و اراده ای برای ایجاد مسیری معتبر برای رسیدن به آن نیاز دارد. این به رهبری نیاز دارد که بداند کشور را به کجا می‌برد و بتواند نحوه رسیدن به آنجا را مشخص کند، به نحوی که با دیدگاه سنتی محافظه‌کاران سازگار باشد. من امیدوار بودم که بوریس جانسون بتواند آن شخص باشد، اما متوجه شده ام که با وجود مهارت های غیرقابل شک او نمی تواند باشد.

فیلیپ جانستون، ستون نویس دیلی تلگراف
در نهایت، و به طرز چشمگیری، همه چیز در حال فروپاشی است. پس از ماه‌ها انتظار برای اینکه ببینیم آیا یکی از اعضای ارشد کابینه دارای ستون فقرات است، اکنون متوجه می‌شویم که حداقل دو مهره‌دار وجود دارد. شاید امروز بیشتر ستون فقرات خود را نشان دهند

رهبر دیلی اکسپرس
این درام سیاسی می تواند کاتالیزور برای دوره جدیدی در نخست وزیری جانسون باشد که در آن او به دنبال تغییر کشور با جاه طلبی بیشتر است. کسانی که هنوز به نبوغ او در مبارزات انتخاباتی احترام می‌گذارند، اما از اشتباهات و گاف‌ها دلسرد می‌شوند، اکنون به شدت به نخست‌وزیر نگاه می‌کنند تا شواهدی پیدا کنند که او می‌تواند حزب را متحد کند و به سرعت بریتانیا را به سمت بهتر شدن تغییر دهد. آقای جانسون از هدایای افسانه‌ای متقاعدسازی خود برای تجدید ایمان نمایندگان مجلس استفاده خواهد کرد. این نخست وزیر به جای طراحی یک عقب نشینی دلپذیر، قصد دارد پای خود را روی زمین بگذارد و به جلو سرعت ببخشد. اراده او برای پیروزی بزرگترین سلاح اوست و از چالش سرپیچی از کسانی که فکر می کنند کارش تمام شده است لذت خواهد برد.