بیماران ناباروری و پزشکان نگرانند ممنوعیت سقط جنین بتواند IVF را محدود کند

آنا نیبلی بیکر، مادر چهار فرزند در سالت لیک سیتی، به طور منطقی مطمئن است که او و همسرش ساختن خانواده خود را به پایان رسانده اند. با این حال، به مدت هشت سال، از زمان تولد آخرین فرزندش، که از طریق لقاح آزمایشگاهی باردار شد، او با مهربانی به سه جنین باقی‌مانده این زوج که منجمد شده و در یک کلینیک دانشگاه نگهداری می‌شوند، فکر کرده است.

اکنون، پس از حکم سقط جنین دادگاه عالی مبنی بر لغو رو در مقابل وید، خانم بیکر، 47 ساله، مانند تعداد بیشماری از بیماران ناباروری و پزشکان آنها در سراسر کشور، نگران شده است که ممکن است سرنوشت این جنین ها دیگر به عهده او نباشد. اگر ایالت‌ها سقط جنین را از زمان لقاح ممنوع کنند – و بین این که آیا لقاح در رحم اتفاق می‌افتد یا در آزمایشگاه، تمایز قائل نشوند، پیامدهای رویه‌های معمول در درمان ناباروری می‌تواند فوق‌العاده باشد.

در چرخه IVF، رشته پزشکی که بیش از 40 سال قدمت دارد و توسط صدها هزار زوج دگرجنسگرا و همجنسگرا، افراد مجرد و ناقلان جانشین در ایالات متحده استفاده می شود، امید به ایجاد جنین های سالم بیشتر است. برای هر بیمار تا حد امکان پزشکان معمولاً یک یا دو جنین از این جنین ها را در رحم کاشته می کنند و هر کدام را که برای استفاده بعدی بیمار باقی می ماند منجمد می کنند.

آیا بیمارانی مانند خانم بیکر از دور انداختن جنین‌های غیرضروری منع می‌شوند و در عوض از آنها خواسته می‌شود که آنها را برای فرزندخواندگی اهدا کنند یا مجبور به نگهداری دائمی آنها می‌شوند؟

اگر جنین ها از ذوب شدن برای لانه گزینی زنده نمانند، ممکن است کلینیک ها با مجازات های کیفری روبرو شوند؟

به طور خلاصه، بسیاری می ترسند که مقررات مربوط به حاملگی های ناخواسته، ناخواسته یا ناخواسته، افرادی را که آرزوی بارداری دارند را نیز کنترل کند.

از زمان صدور حکم، کلینیک‌های باروری با تماس‌های دیوانه‌وار از سوی بیمارانی که از آنها می‌پرسیدند آیا باید یا حتی از نظر قانونی می‌توانند جنین‌های منجمد شده را به ایالت‌های دارای حق سقط تضمین‌شده منتقل کنند، کوبیده شده‌اند. کرایوبانک‌ها و پزشکان از طریق سناریوهای احتیاطی نیز دست و پنجه نرم می‌کنند: یک پزشک ناباروری تگزاس از او پرسید که آیا باید یک وکیل مدافع جنایی داشته باشد.

تاکنون، متون قوانینی که در حال اجرا هستند، به صراحت جنین های ایجاد شده در آزمایشگاه را هدف قرار نمی دهند. یک مقاله خط مشی جدید از انجمن آمریکایی پزشکی باروری، که مجموعه ای از ارائه دهندگان درمان باروری را نشان می دهد، 13 قانون به اصطلاح محرک را تجزیه و تحلیل کرد و به این نتیجه رسید که آنها تهدیدی فوری برای بیماران ناباروری و ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی آنها ایجاد نمی کنند. و در مصاحبه‌ها، گروه‌های پیشرو ضد سقط جنین گفتند که جنین‌های ایجاد شده از طریق فناوری کمک باروری در حال حاضر در اولویت نیستند.

اما کارشناسان حقوقی هشدار می‌دهند که با پیش‌نویس قوانین برخی از ایالت‌ها، وضعیت این جنین‌ها و همچنین بیماران و ارائه‌دهندگان خدمات ممکن است آسیب‌پذیر شود، به‌ویژه اگر یک دادستان پرشور تصمیم بگیرد که زمین جدید را آزمایش کند.

باربارا کولورا، رئیس Resolve که منافع بیماران ناباروری را نمایندگی می کند، گفت که این سازمان شاهد تلاش های قانونی متعددی برای اعمال کنترل دولتی بر روی جنین ها بوده است. او گفت که آن‌ها شکست خوردند «زیرا ما جنگیدیم و همچنین پشتیبان Roe v. Wade را داشتیم». بدیهی است که ما دیگر آن را نداریم. ”

وی با اشاره به پرونده در حکمی که رو را لغو کرد، ادامه داد: “بنابراین ما احساس می کنیم که دابز چیزی شبیه به چراغ سبز برای آن دسته از متعصبان قانونگذاری است که می خواهند این کار را یک قدم فراتر بردارند.”

با استفاده از کلمه “بارداری”، اکثر ممنوعیت های محرک هدف خود را از جنین ذخیره شده در کلینیک متمایز می کنند. به عنوان مثال، ممنوعیت در یوتا، جایی که خانم بیکر در آن زندگی می کند، سقط جنین را در چارچوب «بارداری در انسان پس از لانه گزینی تخمک بارور شده» قرار می دهد، که صلاحیت ایالت را بر روی جنین های ذخیره شده مستثنی می کند. (این قانون ماشه موقتاً متوقف شده است.)

و قانون سقط جنین که کمیته ملی حق زندگی به عنوان الگویی برای افراد وابسته به ایالت و قانونگذاران ارائه می کند به “تمامی مراحل رشد کودک متولد نشده در رحم زن باردار از لقاح تا زمان تولد” اشاره دارد.

نمایندگان چهار گروه در سراسر کشور که مخالف سقط جنین هستند در مصاحبه‌هایی گفتند که قاطعانه بر این باورند که همه جنین‌ها انسان هستند، اما تنظیم جنین‌های IVF در چارچوب ممنوعیت سقط جنین اولین کار آنها نیست.

لورا اچواریا، سخنگوی کمیته ملی حق زندگی، با اشاره به قوانین اطلاع رسانی والدین و برنامه های شبکه ایمنی برای زنان باردار و خانواده هایشان، گفت: «کارهای زیادی در زمینه های دیگر وجود دارد که باید انجام شود. “IVF حتی واقعاً در رادار ما نیست.”

اما کریستی همریک، سخنگوی Students for Life Action، یک گروه بزرگ ملی ضد سقط جنین، خاطرنشان کرد که IVF اخیراً بخشی از گفتگو شده است.

او گفت: “محافظت از زندگی از همان ابتدا هدف نهایی ما است و در این محیط قانونی جدید، ما در حال تحقیق در مورد موضوعاتی مانند IVF هستیم، به ویژه با توجه به یک مدل کسب و کار که با طراحی، بیشتر زندگی تصور شده در آزمایشگاه را به پایان می رساند.”

کلینیک ها نیازی به گزارش تعداد جنین های منجمد خود ندارند، بنابراین تایید یک رقم قابل اعتماد در ایالات متحده غیرممکن است. بیشترین استناد، 400000، مربوط به یک مطالعه RAND Corporation در سال 2002 است، اما مجموع به روز شده بسیار بزرگتر خواهد بود.

بر اساس سوابق نگهداری شده توسط Resolve، طی سال گذشته، قانونگذاران جمهوری خواه در حداقل 10 ایالت، لایحه هایی را پیشنهاد کرده اند که به این جنین های منجمد شده وضعیت “شخصیت” قانونی اعطا می کند. هیچ کدام نگذشته اند. اما تحلیلگران سیاست انجمن آمریکایی پزشکی تولیدمثل می گویند این قوانین که به جنین و جنین وضعیت قانونی یک انسان زنده را می دهد، “ممکن است در دنیای پس از روئه رایج تر شود.”

خانم همریک از Students for Life Action گفت که قوانین “محافظت از بارداری” یا “شخصیت” “آینده ای روشن” دارند.

و اگرچه ممنوعیت‌های محرک معمولاً سقط جنین را در ارتباط با بارداری تعریف می‌کنند، اما این زبان در برخی از افراد در دنیای ناباروری طنین‌انداز می‌کند. به عنوان مثال، آرکانزاس، کودک متولد نشده را به عنوان “یک موجود زنده از گونه هومو ساپینس از زمان لقاح تا زمان تولد زنده” تعریف می کند.

سارا کرانر، مشاور عمومی Fairfax Cryobank که تأسیسات ذخیره‌سازی جنین را در شش ایالت اداره می‌کند، گفت: «ما نمی‌دانیم که ایالت‌ها چگونه زبان را تفسیر می‌کنند، و هیچ‌کس نمی‌خواهد مورد آزمایش قرار گیرد. من می‌توانم دلایل خوبی برای اینکه چرا ممنوعیت‌های مختلف برای جنین‌های ذخیره‌شده اعمال نمی‌شود، بیاورم، اما نمی‌توانم تضمین کنم که قاضی اگر به دادگاه کشیده شوم، از من حمایت خواهد کرد.»

شان تیپتون، سخنگوی انجمن پزشکی باروری آمریکا، پیش‌بینی کرد که بیماران و ارائه‌دهندگان خدمات درمانی برای مدت طولانی در عدم اطمینان به سر می‌برند، زیرا قانون‌گذاران قوانینی را وضع می‌کنند و دادستان‌ها آنها را محاکمه می‌کنند.

آقای تیپتون گفت: «مثل اینکه تصمیم دابز کاندوم را حذف کرده است. “و اگر بدون اتخاذ تدابیر احتیاطی مناسب قوانین را اجرا کنید، مرتکب اشتباهاتی خواهید شد.”

اگرچه تهدید ناشی از ممنوعیت سقط جنین در آینده برای بیماران و ارائه دهندگان ناباروری نامشخص است، بحث در مورد اقدامات پیشگیرانه در حال انجام است. اما هر پیشنهاد می تواند مشکل ساز باشد.

جودیت دار، رئیس کالج حقوق سالمون پی چیس در دانشگاه کنتاکی شمالی و متخصص در قانون سلامت باروری، گفت که تصویب یک قانون ایالتی که بیماران ناباروری را از کسانی که به دنبال سقط جنین هستند متمایز می‌کند، تأثیر تبعیض آمیزی دارد، «با توجه به اینکه اکثر بیماران IVF سفید پوست هستند، در حالی که زنان رنگین پوست اکثر سقط های انجام شده در ایالات متحده را تشکیل می دهند.

برخی از متخصصان پزشکی و حقوقی نوع دیگری از مرحله نهایی را پیشنهاد کرده اند: ایجاد یک جنین در یک زمان با ذخیره اسپرم و تخمک به طور جداگانه و ذوب آنها فقط برای ایجاد جنین های منفرد در صورت نیاز. به بیان دقیق، این رویکرد از برخی مسائل قانونی احتمالی ناشی از جنین‌های ذخیره‌شده جلوگیری می‌کند و از زبان قانونی که سقط جنین پس از لقاح را ممنوع می‌کند، چشم پوشی می‌کند.

اما چنین عملی، با توجه به زمان و هزینه، ناکارآمد خواهد بود، و همچنین غیراخلاقی است، زیرا زن باید برای هر انتقال جنین دارو بدهد و تحت عمل جراحی قرار گیرد.

گزینه سوم، که در چند سال اخیر بین پزشکان و بیماران مطرح شده است، “انتقال دلسوزانه” نام دارد. یک مقاله موضعی در سال 2020 توسط انجمن پزشکی باروری آمریکا می گوید که این اصطلاح به درخواست بیمار برای انتقال جنین در بدنش اشاره دارد “در زمانی که احتمال بارداری بسیار کم است و بارداری نتیجه مورد نظر نیست.” برای افرادی که جنین منجمد را به عنوان زندگی انسان می بینند، انتقال دلسوزانه نوعی مرگ طبیعی برای جنین است، نه اینکه در آزمایشگاه از بین برود.

کاترین کراشل، کارشناس قانون سلامت باروری در دانشکده حقوق ییل، خاطرنشان کرد که ممکن است کلینیک‌ها مجبور شوند جنین‌هایی را ذخیره کنند که جنین‌شناسان تشخیص داده‌اند که بعید است منجر به بارداری شود.

او گفت: «همچنین می‌تواند به این معنا باشد که «انتقال دلسوزانه» برای ارج نهادن به ارزش‌گذاری اخلاقی جنین‌های بیمار، بلکه به این دلیل که دولت ارزش اخلاقی خود را بر آنها تحمیل کرده است، توصیه می‌شود.

خانم بیکر که از طریق فرزندخواندگی و همچنین IVF مادر شده است، عمیقاً به سه جنین منجمد شده خود وابسته است. او در تلاش است تا راهی به جلو بیابد، به ویژه اکنون، زیرا حکم سقط جنین دیوان عالی بر آینده آنها سایه افکنده است.

او نمی تواند تصور کند که آنها را به یک زوج دیگر اهدا کند، در واقع اجازه می دهد غریبه ها بچه هایش را تحمل کنند و بزرگ کنند، فرآیندی که بسیاری از جنبش های ضد سقط جنین آن را “فرزندخواندگی دانه های برف” می نامند.

او نمی تواند از نظر مالی یا روانی هزینه نگهداری آنها را برای همیشه بپردازد.

او همچنین حاضر نیست آنها را ذوب کرده و به قول خودش «در ظرفی دستگیر کنند».

چیزی که برای خانم بیکر، یک پرستار مراقبت های ویژه مهم است، این است که او حق دارد انتخاب هایی را که به نظرش صمیمی و بسیار فردی می داند، انتخاب کند. او معتقد نیست که هرگز می تواند سقط جنین کند مگر اینکه جانش در خطر باشد، اما همچنین معتقد است که تصمیم باید با او باشد.

و بنابراین او نمی خواهد که قانونگذاران ایالتی سرنوشت جنین های او را تعیین کنند.

خانم بیکر گفت: “آنها بخشی از من هستند.” هیچکس جز من و شوهرم نباید این حق را داشته باشیم که چه اتفاقی برای آنها بیفتد.»