گروه های داوطلب غیررسمی که تلاش های کمک رسانی اوکراین را رهبری می کنند | اوکراین

تیآلینا ژاریکووا برای اولین بار با افرادی که از جنگ در دونباس گریخته بودند در یک پناهگاه بمب در نزدیکی آپارتمان خود در شهر دنیپرو در جنوب مرکزی اوکراین ملاقات کرد که تهاجم آغاز شد. مدتی او و همسایگانش از آنها در آپارتمان خود پذیرایی کردند. اما تعداد افراد به سرعت بیش از آن چیزی بود که می توانستند خانه کنند، بنابراین ژاریکووا تصمیم گرفت در مورد بازسازی یک بیمارستان متروک شوروی روبروی بلوک آپارتمانشان بپرسد.

ژاریکووا، همسایگانش، سایر ساکنان دنیپرو و ​​کسانی که از جنگ فرار کرده بودند، شروع به بازسازی ساختمانی کردند که برای یک دهه خالی بود. در حال حاضر 240 نفر در اتاق‌های مختلف این پناهگاه که به Good on Love معروف است زندگی می‌کنند و می‌گویند برای 100 نفر دیگر جا دارد.

این پناهگاه یکی از بیش از 60 پناهگاهی است که توسط ساکنان دنیپرو برای تخلیه‌شدگان راه‌اندازی شده است. دنیپرو به عنوان اولین شهر امنیت نسبی خارج از بسیاری از مناطق خط مقدم، به مرکز امدادرسانی اوکراین تبدیل شده است. هزاران نفر که در آنجا زندگی می کنند، بسیاری از آنها در اثر جنگ بیکار شده اند، خود را به کار داوطلبانه انداخته اند.

مانند سایر داوطلبان در دنیپرو، ژاریکووا گفت که بار مالی بسیار زیاد بوده است.

«مقامات شهر کمکی نکردند، بنابراین من در ماه اول با پول خودم به همه آنها غذا دادم. ژاریکووا، مدیر سابق هتل، گفت: شوهرم در جبهه می جنگد و من بیرون رفتم و پولی را که داشتم بیرون آوردم.

صورت حساب های پناهگاه به طور متوسط ​​بیش از 2000 پوند در ماه است و داوطلبان برای پرداخت آنها به جمع آوری پول از طریق آشنایان متکی هستند. یکی از داوطلبان اصلی، مجری تلویزیون اوکراینی و کمدین یفیم کنستانتینوفسکی است که از پروفایل اینستاگرام خود برای جمع آوری پول از دوستان و کسب و کارهای محلی برای تامین بودجه یک آشپزخانه جدید و یک زمین بازی کودکان استفاده کرده است. اما ژاریکووا توضیح داد که در حال حاضر، آشپزخانه جدید استفاده نشده است زیرا گاز بسیار گران است.

از فوریه تاکنون بیش از 2.15 میلیارد پوند به تلاش‌های واکنش بشردوستانه مرتبط با اوکراین کمک شده است – بیش از هر بحران دیگری در سال جاری. اما بررسی اخیر توسط Humanitarian Outcomes که توسط وزارت امور خارجه بریتانیا تامین می‌شود، به این نتیجه رسید که حدود 85 درصد در اختیار سازمان‌های کمک‌رسانی بین‌المللی است که به ندرت در اوکراین حضور دارند و هنوز اکثریت پول را خرج نکرده‌اند.

این گزارش نشان داد که با وجود گروه‌های داوطلب «غیررسمی» اوکراینی و سازمان‌های غیردولتی که «تقریباً همه» کمک‌های بشردوستانه را ارائه می‌کنند، آنها تنها 0.24 درصد یا 5.3 میلیون پوند از کمک‌های مستقیم به اوکراین را دریافت کرده‌اند.

برای سازمان‌های کمک‌رسان بین‌المللی، تهاجم به اوکراین یک ناهنجاری بوده است – مکانی که جامعه مدنی در آن فعال است و دولت به شدت دست نخورده است. حدود 2000 سازمان غیردولتی اوکراینی در تلاش های کمک رسانی فعال هستند که 1700 نفر از آنها پس از تهاجم گسترده روسیه به ثبت رسیده اند. به گفته Humanitarian Outcomes، هزاران گروه غیررسمی داوطلب نیز وجود دارند که معمولاً در جوامع خود فعالیت می کنند.

بر اساس این گزارش، دادن پول نقد به ابتکارات کمک های اوکراینی باید اولین گام آشکار برای رسیدن به نیازمندان باشد. اما در عوض، انطباق داخلی مستلزم این است که گیرندگان در مورد اصول و استانداردهای خاصی آموزش ببینند، مانند سازمانی که متقاضیان را ملزم به انجام فرآیندهای بررسی دقیق می کند که می تواند سه ماه طول بکشد.

این گزارش همچنین نشان داد که خطرات فیزیکی برای کارکنان و فقدان برنامه‌های اضطراری قبل از تهاجم به این معنی است که با گذشت چهار ماه از جنگ، سازمان‌های بین‌المللی تازه شروع به کار در اوکراین کرده‌اند و عملیات آنها در مقیاس کوچک باقی می‌ماند. با این حال، آنها در این مورد در مواد تبلیغاتی چندان واضح نیستند.

ابی استودارد، شریک موسس Humanitarian Outcomes و یکی از نویسندگان گزارش، گفت: «من عمدتاً از اینکه چگونه این اولین پاسخ دهندگان به سازمان‌های خارج از بخش بشردوستانه روی می‌آورند شگفت‌زده شدم… زیرا آنها سریع‌تر بودند. . “سازمان های بشردوستانه قرار است در کار واکنش سریع باشند.”

داوطلبان اوکراینی تقریباً بدون هیچ گونه حفاظت و آموزش، کارهای خطرناک خط مقدم را انجام داده اند. کلیسای پنطیکاستی در دنیپرو، که می گوید حدود 12000 نفر از ماه مارس در نمازخانه تبدیل شده خود اقامت کرده اند، یکی از ده ها گروهی است که برای تخلیه مردم به مناطق خط مقدم سفر می کنند. در آغاز جنگ نیز اقدام به رفتن به پشت خطوط دشمن کرد.

ولودیمیر رودولف، یک کلیسارو فداکار که برای اولین بار تصمیم گرفت افراد تخلیه شده را اسکان دهد، گفت: «در هفته اول، داوطلبان کلیسای ما سعی کردند مردم را از سرزمین های اشغالی تخلیه کنند. . اما این “آزمایش” تقریباً بلافاصله پس از قطع ارتباط با آنها متوقف شد. از آن زمان دیگر خبری از آنها نداریم.»

یک گروه غیررسمی متشکل از 20 همسایه در Sievierodonetsk در اواخر مارس شروع به دادن غذا و کالاهای ضروری به ساکنان کردند، اما به سرعت متوجه شدند که نیاز به ایجاد پایگاهی در Dnipro برای تدارکات دارد. نیمی از گروه به دنیپرو نقل مکان کردند و در امتداد بزرگراهی که به دلیل گلوله باران بدنام بود، حرکت کردند.

یوهن دوبوویکوف، یکی از داوطلبان سیویرودونتسک که به دنیپرو نقل مکان کرد، گفت که کمک های مالی در اوایل ماه مه پایان یافت و با تشدید درگیری، ارتباط او با نیمه دیگر گروه در سیویرودونتسک قطع شد.

او اکنون گاهی اوقات از ون خود برای سفر به دیگر شهرهای خط مقدم در دونباس استفاده می کند، گاهی اوقات با کمک World Central Kitchen، یک سازمان غیردولتی بین المللی که از طریق داوطلبان محلی عمل می کند و یکی از قابل مشاهده ترین سازمان های غیردولتی بین المللی در اوکراین است.

نوشته ای از نویسندگان نتایج بشردوستانه به این واقعیت اشاره می کند که صلیب سرخ در سال 1859 با ایده تقویت اولین پاسخ دهندگان به یک بحران – که تمایل دارند همسایه ها و سازمان های محلی باشند – تأسیس شد، اما اکنون آنها در حال شکست هستند. این گروه ها

این مقاله همچنین به تنش بین سازمان‌های کمک‌رسان بین‌المللی اشاره کرد که می‌خواهند برای عبور از خطوط مقدم بی‌طرف بمانند و این واقعیت که بسیاری از سازمان‌های اوکراینی حمایت از ارتش را که از خانه‌های خود دفاع می‌کنند، جدایی ناپذیر از بحران انسانی می‌دانند.

به گفته نویسندگان این گزارش، احتمالاً حفظ بی طرفی حوزه کلیدی خواهد بود که سازمان های کمک بین المللی می توانند در آن مشارکت داشته باشند.

لیودمیلا چرکز، یکی از رهبران مرکز داوطلبانه شلوغ و چند طبقه دنیپرو که صدها پروژه را در سراسر شهر هماهنگ می کند، گفت که آنها “با حمایت از ارتش شروع کردند تا پناهنده ای وجود نداشته باشد”، اما اکنون از هر دو حمایت می کنند.

یکی از نمونه ها یک گروه کمدی محبوب اوکراینی است که به نام Live Na Jeepe شناخته می شود، که با جمع آوری پول از 640000 مشترک یوتیوب خود، بنیادی را برای تامین تجهیزات برای ارتش راه اندازی کرد.

آنها با استفاده از کمک های اهدایی بینندگان، همه چیزهایی را که یک سرباز ممکن است به آن نیاز داشته باشد، به غیر از تجهیزات و سلاح های سنگین: از جوراب، چکمه و تورنیکت گرفته تا سیستم های Starlink و بیش از ده ها خودروی دیزلی بریتانیایی که به زودی ممنوع می شوند، تهیه کرده اند. سپس کالا را به سربازان تحویل می دهند.

ایلیا لوتسنکو، یکی از گروه کمدی، به شوخی گفت: “گاهی چیزهایی که به دست می آوریم بسیار جدید هستند، آنها با ما تماس می گیرند تا نحوه استفاده از آن را بپرسند.”

یکی دیگر، روسلان خبیبولین، مجموعه‌ای از چت‌های تلگرامی با سربازان و تیپ‌های مختلف را به ما نشان داد که برخی از آنها به پیام‌هایشان پاسخ نداده بودند. Khabibullin یکی از تجهیزات پیشرفته دید در شب را برای تک تیراندازها انتخاب کرد که برای یک سرباز کشته شده در نظر گرفته شده بود. آنها اکنون منتظرند تا نامزد مناسب و تخصصی دیگری پیدا کنند.

برای الکس، دوستی که به گروه اجازه می دهد تا از فضای اداری زنجیره لوازم آرایشی قبلی خود استفاده کند، داوطلبانه گاهی اوقات ویرانگر بوده است. او نقش پردازش درخواست‌های سربازان را بر عهده گرفته است که به گفته او می‌تواند تا 300 در یک زمان باشد.

من دیگر صحبت نمی کنم [the soldiers] بعد از اینکه یکی از آنها که برایش تجهیزات گرفتیم، تلفنی فوت کرد. “من آن را بیش از حد پیدا کردم.”