نبرد نیمکره‌ها در راگبی: جنوب می‌تواند جریان را در ماه جولای تغییر دهد اتحادیه راگبی

به The Breakdown، خبرنامه هفتگی (و رایگان) اتحادیه راگبی آبان نیوز خوش آمدید. در اینجا گزیده ای از نسخه این هفته است. برای دریافت نسخه کامل هر سه شنبه، کافیست ایمیل خود را در زیر وارد کنید:

در اواخر نوامبر، شواهد کاملاً قطعی به نظر می رسید. فرانسه و ایرلند به تازگی نیوزلند را در آخر هفته های متوالی شکست داده بودند، انگلیس آفریقای جنوبی و استرالیا را شکست داده بود، در حالی که اسکاتلند و ولز نیز والابی ها را شکست داده بودند. با نگاه کردن به فهرست نتایج، احساس می‌کردیم که «نبرد نیمکره‌ها» قاطعانه به سمت شمال حرکت کرده است.

و حالا؟ ما در شرف کشف این هستیم که آیا هر یک از خودکشی های شمالی زودرس بوده یا واقعاً نشانه ای از زمانه بوده است. اگر ایرلند برنده بهترین سریال در نیوزلند شود، بیانیه ای عظیم خواهد بود. و اگر انگلستان، که در میان شش ملت در هم ریخته بود، بدبختی بیشتری را بر والبی ها تحمیل کرد، برای اعتماد تیم ادی جونز قبل از جام جهانی راگبی معجزه می کرد.

کمی احتیاط لازم است: با توجه به اینکه استان‌های آفریقای جنوبی اکنون در مسابقات قهرمانی راگبی متحد و به زودی جام قهرمانان هاینکن شرکت می‌کنند، خط استوا مانند گذشته به عنوان یک خط جداکننده مشخص نیست. این روزها حتی می‌توان ادعا کرد که برخی از بازیکنان ولز تجربه‌ی دست اولی از Highveld نسبت به زمین‌های راگبی روی پل Severn داشته‌اند.

با این حال، برای اهداف این بحث، اجازه دهید به سنت های جغرافیایی سختگیرانه پایبند باشیم و محتمل ترین برندگان مسابقه مستقیم بین چهار اتحادیه خانگی و چهار تیم قهرمانی راگبی را در نظر بگیریم. این بدان معناست که با 12 تست برنامه ریزی شده در سه آخر هفته آینده، شمال باید قبل از اینکه بتواند ادعای بزرگی داشته باشد، 7 تست را برنده شود.

این آسان نخواهد بود، به خصوص که جاه طلبی ولز در آفریقای جنوبی بسیار بالا نیست. اگر شیرها نتوانستند در مجموعه‌ای که تابستان گذشته صرفاً در سطح دریا بازی می‌شد، برنده شوند، چه شانسی برای شکست دادن تیم قهرمان جهان توسط یک ولز ضعیف شده وجود دارد که به نظر می‌رسد قدرتش در عمق به خوبی در حال پیشرفت است؟ اگر به جز پیروزی 3-0 برای اسپرینگ باکس به پایان برسد، ولز این تور را بیش از ارزش آن می داند.

اسکاتلند هم قرار نیست آرژانتین را با خلق و خوی آرام و آرام بیابد، با مایکل چیکا که اکنون مسئول آن است و برخی از حرفه ای های سطح بالای اروپایی نیز در آن حضور دارند. در سال 2010، اسکاتلند هر دو مسابقه را در یک سری دو تست برد، اما با غیبت استوارت هاگ، فین راسل و کریس هریس، اگر بتوانند این بار 2-1 برنده شوند، خوشحال خواهند شد.

همه اینها از نظر تئوری باعث می‌شود ایرلند و انگلیس به پنج پیروزی بی‌سابقه از شش تست جمعی خود در برابر All Blacks و Wallabies نیاز داشته باشند. ایرلندی ها در تاریخ خود هنوز در یک آزمون در نیوزلند پیروز نشده اند، بنابراین حتی شکست 2-1، نسبتاً بیانگر پیشرفت است. در حالی که انگلیس در آخرین تور خود در استرالیا در سال 2016 3-0 پیروز شد، تکرار این اختلاف این بار موفقیت بزرگتری خواهد بود.

بیایید با ایرلند، چهارمین رنکینگ جهانی شروع کنیم. آنها همراه با سایرین برای همه مربیان و بازیکنان سیاهپوست که تست کووید مثبت داشتند، بهترین آرزوها را می فرستند، اما این باعث می شود اولین آزمایش در اوکلند بسیار مهم تر شود. اگر نیوزلند بدون سرمربی خود، یان فاستر، دستیاران جان پلمتری و اسکات مک‌لئود، و دیوید هاویلی و جک گودهو، مربی خود را ادامه دهد، تاریخ نشان می‌دهد که پس از آن کمی توقف خواهند کرد.

سوت زدن جو اشمیت سرمربی سابق ایرلند برای کمک کردن، کمی سطح بازی روانی را ارتقا می دهد، اما ایرلند دلیلی نمی بیند که چرا آنها نمی توانند بیشتر از رقابت در ادن پارک باشند. با وجود تمام سکسکه های اخیر لینستر در بازی های مهم حذفی، یک تهدید سبز واقعی برای رکورد حیرت آور خانگی نیوزلند وجود دارد.

با فرض اینکه مسائل کووید بیشتر روی هر دو تیم تأثیر نمی گذارد، در جلو و هوایی است که نیوزلند باید به ویژه هوشیار باشد. همانطور که در شیکاگو و دوبلین نشان داده شد، یک تیم ایرلندی که واقعاً به سمت حریفان خود می رود تقریباً غیرممکن است که متوقف شود. اگر آنها در شش ملت به فرانسه در پاریس باختند، امتیاز 30-24 نزدیکتر از شکست 40-25 سیاهپوستان در همان میدان سه ماه قبل بود. نیوزلند در ادامه مسیر فوق‌العاده باقی می‌ماند، اما در صورت عقب‌نشینی می‌توان آن‌ها را فانی جلوه داد.

بنابراین بیایید تصور کنیم ایرلند در این شنبه یک برد مخفیانه یک امتیازی کسب کند. دفاع آن‌ها به اندازه‌ای خوب است که تصور کنیم متعاقباً در داندین و ولینگتون به سختی می‌توان آن‌ها را تسلیم کرد، به خصوص اگر کارت‌های قرمز یا زرد وارد روایت سیاه‌پوستان شوند. پس بیایید برای برد سری ایرلندی 2-1 برویم، در حالی که نیوزلند ماه‌ها هیچ راگبی تست سختی بازی نکرده است. ممکن است اتفاق نیفتد اما پتانسیل یک نتیجه تاریخی بدون شک وجود دارد.

که انگلیس را ترک می‌کند، تیمی که در حال حاضر ارزیابی آن بسیار دشوار است، آنها می‌توانند یک سری بازی مقابل استرالیا را 3-0 ببرند یا با همان اختلاف آن را از دست بدهند. شما دوست دارید استرالیا در مرحله‌ای یک بازی را برنده شود، اما انگلیس، با بیلی وونیپولا، دنی کر، اوون فارل، جانی هیل و لوک کوان-دیکی که همگی از دست دادن شش ملت بازگشته‌اند، دوباره ستون فقرات فولادی‌تری دارند. آب و هوا در پرث منصفانه است و انتظار بازیکنان جوان تر آنها قابل لمس است. برد سری 2-1 به انگلیس – با پیروزی والابی در بریزبن – شگفتی بزرگی نخواهد بود.

که باعث می شود جدول غیررسمی لیگ شمال-جنوب با 6 برد مساوی شود و “پنجره” شلوغ آزمون نوامبر در راه است. بنابراین، چند هفته آینده ممکن است کاملاً تعیین کننده نباشد. اما سعی کنید آن را به کشورهای میزبان بگویید. اگر انگلیس، ایرلند، ولز و اسکاتلند تنها با چند برد به خانه بروند، نشان دهنده احیای مهم جنوب خواهد بود.

.