بدون ماسک، بدون آزمایش رایگان، دستمزد کم بیماری – دولت در انکار کووید بازگشته است | فرانسیس رایان

مناگر در حال خواندن این مطلب در بریتانیا هستید، احتمال دارد که تا به حال به ویروس کرونا مبتلا شده باشید: از هر 10 نفر ما 7 نفر ظاهر شدن خط قرمز مخوف را تماشا کرده‌ایم. ممکن است تا به حال دو بار یا حتی سه بار با آن در رختخواب گیر کرده باشید. تا آوریل 2022، انگلیس به تنهایی تقریباً 900000 عفونت مجدد را ثبت کرده بود. وقتی مردم از مردم درخواست کردند که «به حالت عادی برگردند»، مطمئن نیستم که سرفه هکری معمولی چیزی باشد که در ذهن داشتند.

وضعیت عجیبی است. هفته گذشته، عفونت های کووید 43 درصد افزایش یافت در حالی که بستری شدن در بیمارستان به دلیل ویروس 23 درصد افزایش یافت. تخمین زده می شود 1.7 میلیون نفر در بریتانیا در طی این هفت روز آزمایش مثبت دادند. دو میلیون نفر از ما در حال حاضر مبتلا به کووید طولانی مدت هستند، که از هر پنج نفر آن دو نفر – یا 826000 نفر – حداقل برای یک سال علائم دارند.

و با این حال، به سخنان بوریس جانسون یا وزرای او گوش دهید و اگر فکر می کنید هیچ یک از اینها واقعاً اتفاق نمی افتد، بخشیده خواهید شد. از آنجایی که موج جدید کروناویروس تهدید می‌کند بار دیگر کشور را تحت تاثیر قرار دهد، به نظر می‌رسد که دولت بیشتر به دنبال کنار گذاشتن حقوق بشر است تا حفاظت از جان انسان‌ها. به مرد بیمار بریتانیا خوش آمدید: جایی که مردم به طور مکرر به ویروس کرونا مبتلا می شوند و وزرا وانمود می کنند که همه چیز خوب است.

در ماه فوریه، جانسون گفت که دولت برنامه‌ای برای شروع «زندگی با کووید» ایجاد کرده است، اما آنچه که واقعاً انجام داد این بود که برنامه‌ای برای ابتلا و گسترش کووید ایجاد کرد. پس از اینکه تمام اقدامات پیشگیری از ویروس کرونا در اول آوریل کنار گذاشته شد – از الزام قانونی برای ایزوله کردن در صورت ابتلا به کووید، تا پایان آزمایش‌های رایگان – عموم مردم در معرض آلودگی گسترده قرار گرفتند. حتی وزرا به بیمارستان‌ها گفته‌اند که دستورات ماسک را کنار بگذارند، اگرچه برخی از تراست‌های نگران قوانین را نادیده گرفته و آن‌ها را حفظ کرده‌اند. این که همه اقدامات احتیاطی درست زمانی که مصونیت واکسن اکثر مردم شروع به محو شدن کرده بود، و ویروس در حال تکامل بیشتر به منظور انتقال بیشتر بود، برداشته شد، نشان‌دهنده این است که وزرای منطق تا چه اندازه کم کار کردند.

یکی از بزرگترین مشکلاتی که بریتانیا برای سرکوب این ویروس با آن مواجه است این است که این دولت واقعاً نمی‌خواهد. امیدی وجود دارد – تعداد افرادی که در اثر کووید جان خود را از دست می دهند از زمان اوج خود کاهش یافته است – اما تمرکز بیش از حد بر روی این موضوع مدت ها این واقعیت را پنهان کرده است که از دست دادن زندگی هرگز تنها چیزی نبوده است که مهم است: تعداد افرادی که به این ویروس آلوده شده اند نیز مهم است. . راهبردی که به ویروس اجازه می‌دهد در میان جمعیت نفوذ کند، خطری را که همه ما با آن روبرو هستیم، افزایش می‌دهد، خواه ناشی از موج‌ها، انواع خطرناک جدید، یا توسعه طولانی کووید. اساساً، این به معنای پذیرش واقعیتی است که در آن بیماری (احتمالاً شدید) برای بسیاری از ما طبیعی است، از ویروسی که اثرات درازمدت آن – و اثرات عفونت مجدد مکرر – هنوز اطلاعات کمی درباره آن داریم.

تأثیر احتمالی درازمدت بر اقتصاد و جامعه نیز به همین ترتیب بد است. این به معنای فشار بیشتر بر NHS است که در حال حاضر زیر بار عقب ماندگی‌ها می‌ترکد. این به معنای غیبت بیماری در بخش‌های کلیدی و کارگران خط مقدم، از پرستاران تا معلمان است. کودکانی که مدرسه بیشتری را از دست می دهند. ناگفته نماند که به افزایش صورت‌حساب‌های تامین اجتماعی از بیماران مبتلا به کووید طولانی که برای کار بیش از حد بیمار هستند (به نظر می‌رسد راه‌حل دولت برای این امر رد کردن آنها برای دریافت مزایای ناتوانی است).

تلفات کمی بیشتر از 3.7 میلیون نفر از نظر بالینی بسیار آسیب پذیر خواهد بود، به خصوص 500000 نفری که نقص ایمنی دارند و نمی توانند از تزریق تقویت کننده سود زیادی یا هیچ سودی ببرند. تلاش برای جلوگیری از ابتلا به ویروس در کشوری که تمام اقدامات ایمنی را رعایت نکرده است به معنای به خطر انداختن جان خود هنگام مراجعه به مغازه ها است. وزرایی که از ابتلای مکرر به ویروس کرونا برای تبدیل شدن به بخشی از زندگی بریتانیا راضی هستند، از اینکه انزوا بخشی از افراد آسیب پذیر بالینی باشند راضی هستند.

یک جایگزین وجود دارد. کمپین‌های تبلیغاتی از دولت می‌خواهند که آزمایش‌های جریان جانبی رایگان، الزام انزوا برای افراد دارای آزمایش مثبت و کمک‌های مالی مانند پرداخت دستمزد بیماری را بازگرداند – تعداد کمی از صداهای منطقی می‌توانند مخالف باشند. اصلاح نرخ دستمزد وخیم بیماری ما تنها در شرایط بحرانی هزینه های زندگی شدیدتر می شود، به این معنی که کارگران کم دستمزد و ناامن احتمالاً در هنگام ابتلا به کووید-۱۹ احساس وظیفه می کنند که سر کار بروند. ما همچنین باید سرمایه‌گذاری بلندمدتی را در زمینه تهویه و فیلتر هوا آغاز کنیم که می‌تواند به ایمن‌تر کردن مدارس و محل‌های کار و همچنین ایجاد امنیت کمک کند. درمان ضد ویروسی نجات بخش برای بیماران آسیب پذیر بالینی قابل دسترس تر است.

همچنین زمان یک کمپین تجدید سلامت عمومی برای تقویت کننده ها فرا رسیده است. از این ماه، حدود یک پنجم افراد 75 ساله و بالاتر در انگلیس هنوز برای چهارمین بار کووید را تزریق نکرده اند. و هر چند عجیب و غریب، پوشیدن دوباره ماسک در فضاهای شلوغ و بسته کار درستی است. فقط کمتر از نیمی از بریتانیایی ها (48٪) گزارش کردند که در ماه گذشته هنگام بیرون از خانه خود از پوشش صورت استفاده می کنند، که از حدود 95٪ در طول موج Omicron ژانویه کاهش یافته است.

بعد از دو سال سخت و طولانی، هیچ کس نمی خواهد همچنان با ویروس کرونا دست و پنجه نرم کند. من نمی خواهم این ستون را بنویسم. اما اگر بخواهیم در آینده‌ای قابل پیش‌بینی برای بیمار شدن مکرر و خطر ناتوانی طولانی‌مدت ناشی از کووید، ثبت‌نام کنیم، باید اقدامات حفاظتی کم تلاش را برای مهار آن انجام دهیم. آ کمپین اخیر بهداشت عمومی در ایرلند، که افراد را تشویق می کند تا در تعاملات روزانه خود به افراد آسیب پذیر بالینی فکر کنند، نشان می دهد که چقدر انجام کارها متفاوت است.

دولت ممکن است بخواهد به کرونا فکر نکند، اما با انجام این کار، تضمین می کند که همه ما باید برای مدت طولانی به آن فکر کنیم. این چیزی است که مطمئناً همه ما به سرعت از آن خسته خواهیم شد.