“عصبانیت او بزرگتر شد”: از وزرا خواستند در مورد مرگ قماربازان جدی بگیرند | قمار

هنگامی که پسر 16 ساله جولی مارتین در حالی که از سر کار به خانه می رفت زنگ زد، سخنان او خون او را سرد کرد. «به خانه نرو. بابا جلوی در است.»

پدرش، بیلنت «بیل» تروشوپا، پس از خشم‌های خشونت‌آمیز، مشمول حکم منع شد و او را از حضور در خانه خانواده منع کرد. آمدن ناگهانی او، نزدیک به یک سال بعد، به معنای خطر بود.

هنگامی که مارتین از پشت ساختمان مسکونی در والتهام ابی، اسکس، جایی که خانواده در آن زندگی می کردند، نزدیک شد، دید که دود بلند می شود. 90 دقیقه بعد، زمانی که پلیس بالاخره به او اجازه داد پسرش را ببیند، او متوجه وحشتی شد که رخ داده بود.

“[Bill] دم در جیغ می زد و فریاد می زد، اما پسرم اجازه نداد او وارد شود. بیل یک چاقو همراه داشت. سپس همانجا ایستاد، خود را با بنزین پوشاند و خود را آتش زد.»

آشپزخانه خانه خانوادگی مستقیماً به جلو درایو آنها نگاه می کند. پسرش که نامش مخفی شده است شاهد همه چیز بوده است.

تروشوپا اواخر همان شب در بیمارستان درگذشت. مارتین، با کمک همسایه ها، ساعات اولیه را صرف تمیز کردن بیرون کرد. او مصمم بود که هیچ مدرکی دال بر این صحنه وحشتناک برای پسرش باقی نماند تا وقتی از خواب بیدار شد ببیند.

خودکشی شوهرش، در نوامبر 2021، نقطه اوج یک مارپیچ نزولی چند ساله بود که مارتین می گوید به طور جدایی ناپذیری با قمار سنگین او مرتبط بود. او در میان تعداد فزاینده‌ای از مبارزانی است که از دولت می‌خواهند مقررات سخت‌تری را برای قمار وضع کند.

اما، با انتشار کاغذ سفید دولت در مورد این پیشنهادات که طی چند روز انتظار می‌رود، گزارش‌ها حاکی از آن است که سیاست‌های ارائه‌شده توسط کریس فیلپ، وزیر قمار، به دلیل بی‌میلی خزانه‌داری برای پذیرش هر چیزی که ممکن است بر اخذ مالیات تأثیر بگذارد، کاهش می‌یابد.

مارتین معتقد است که این بدان معناست که خانواده‌های بیشتری با وحشت‌هایی مانند آن‌هایی که او متحمل شده است، تجربه می‌کنند.

تروشوپا همیشه یک قمارباز تفریحی بوده است، اما ظهور اینترنت – و تأثیر تغییر دهنده زندگی قرنطینه های متوالی همه گیر – عادت او را تشدید کرد. او تمام شب را در شغل خود در حال رانندگی برای کلوپ های شبانه کار می کرد، سپس ساعت 8 صبح زنگ ساعت را تنظیم می کرد تا برای شروع Sky Sports آماده شود.

او مدام به من می گفت: “اوه نه، خوب است، فقط کمی اینجا و آنجا، فقط برای سرگرمی.” اما هر چه بیشتر قمار می‌کرد، شدت آن بیشتر می‌شد، سلامت روانش بیشتر بدتر می‌شد. مارتین گفت: عصبانیت او بزرگتر شد، پرخاشگری و تهدیدهایش بیشتر شد.

او برای آن روز باتری خود را انتخاب می کرد. خوب پیش می رفت و او فقط به یکی دو مورد دیگر نیاز داشت… این واقعاً استرس زا بود.»

او در نهایت امیدوار بود که شرط‌بندی‌های او وارد شود تا از خشم دیگر جلوگیری کند. من در اتاق خواب خود زندگی می کردم و بچه ها در اتاق خواب آنها زندگی می کردند. بیل آن اتاق جلویی را داشت که اسپورت روشن بود، لپ تاپ و تلفنش.»

سوابق بانکی به اشتراک گذاشته شده با آبان نیوز نشان می دهد که تروشوپا به طور منظم صدها پوند در یک زمان با شرکت هایی از جمله ویلیام هیل و 888 قمار می کرد.

به گفته مارتین، هر دو شرکت – که به زودی از طریق تصاحب 2 میلیارد پوندی تبدیل به یکی می‌شوند – به همسرش شرط‌بندی‌ها و پاداش‌های «رایگان» داده‌اند که در مورد ویلیام هیل به هزاران می‌رسد.

این شرکت‌ها گفتند که نمی‌توانند درباره حساب یک مشتری شخصی اظهار نظر کنند، اما مایلند این موضوع را با مارتین در میان بگذارند. 888 گفت که سیاست‌های قمار سخت‌گیرانه‌تری دارد که با فناوری پیشرفته پشتیبانی می‌شود.

هر پولی که تروشوپا در روزهای اولیه قمار خود داشت، از طریق اخلاق کاری سختی که او پس از ورود به بریتانیا نشان داد به دست می‌آمد. او در کوزوو به دنیا آمد و مجبور شد در ارتش یوگسلاوی خدمت کند. مارتین معتقد است آنچه در سرزمین مادری او اتفاق افتاد، تا حدودی به توضیح وضعیت روانی فرار او منجر شد.

اما وقتی قمار نمی‌کرد، او می‌گوید، او «خود عادی» او بود، پدر خوبی برای دو فرزندی که او را می‌پرستید. خشم او که در بدترین حالت به تهدیدهای مرگ برای مارتین و والدینش و خشونت های گاه به گاه تبدیل شد، به نظر می رسید که همزمان با قسمت های قمار بود.

یک منبع عصبانیت این بود که او شروع به از دست دادن خیلی بیشتر از توانش کرد. وقتی پولش تمام شد، از والدین مارتین و سپس از همکاران تجاری وام گرفت. در یک مرحله او 19000 پوند برنده شد و سپس همه آن را از دست داد و حساب بانکی آنها را به امید بازپس گرفتن آن خالی کرد.

مارتین هنوز دارد بهای سبک زندگی خود را با سرعت بالا می پردازد. او بدهی های زیادی دارد و چهار شغل دارد.

او اکنون با گروه‌های اعتیاد به قمار کار می‌کند و برنامه‌های دولت برای محدود کردن آسیب‌های مربوط به قمار را زیر نظر دارد.

یکی از اقداماتی که می‌تواند در برگه سفید قمار نشان داده شود، شکل جدیدی از چک استطاعت است که در آن اپراتورهای قمار باید مدارکی مانند صورت‌حساب بانکی را بخواهند که نشان دهد قمار می‌تواند از عهده ضررهای خود برآید.

کمپین‌های تبلیغاتی خواستار تعیین آستانه 100 پوندی در ماه شده‌اند، اگرچه افراد نزدیک به بحث می‌گویند بعید به نظر می‌رسد که این واترمارک در جایی نزدیک به این پایین باشد.

مارتین می ترسد که لابی صنعت قمار، که مخالف بسیاری از این اقدامات است، دارای قدرت سیاسی بیش از حد باشد، و به افشاگری در آبان نیوز در مورد گستره مهمان نوازی و مشاغل دومی اشاره می کند که نمایندگان مجلس از حسن نیت شرکت های قمار برخوردار بوده اند.

وقتی خواندم که فقط فکر کردم: “آنها نباید رای می دادند، درست است؟” چرا باید حق رای داشته باشند در حالی که غنائم چیزی که شوهرم را به قتل رسانده اند گرفته اند؟»

مانند مارتین، آنی اشتون، معلم مدرسه ابتدایی، همسرش لوک را به دلیل اعتیاد به قمار از دست داد و او را تنها گذاشت تا پسرشان را بزرگ کند.

در حالی که شرایط رابطه آنها متفاوت است، عناصر مرگ لوک مشابه هستند. قمار او در طول همه‌گیری تشدید شد و شرکت‌ها ظاهراً برای مداخله چندانی انجام ندادند زیرا پول خانواده به خزانه آنها سرازیر شد.

او گفت: “پرچم های قرمز وجود داشت و باید با آنها برخورد می شد.” او همان فرد معمولی بود که باید دنبالش می‌گشتند، کسی که زیاد قمار نمی‌کرد، اما ناگهان قمار می‌کرد.»

او گفت که چک های استطاعت در موقعیت شوهرش “ایده آل” بود. او مرخص شده بود و پول از محل کار نمی آمد، بلکه از وام می آمد.

او همچنین مشتاق است که محدودیت های شدیدتری در تبلیغات قمار و نقش بیشتر NHS در ارائه درمان ببیند.

گروه‌های کمپین می‌گویند که NHS باید نقش رهبری را در مبارزه با اعتیاد، که از طریق مالیات اجباری بر درآمد قمار تأمین می‌شود، بر عهده بگیرد، و سیستم فعلی کمک‌های داوطلبانه صنعت به مجموعه‌ای از مؤسسات خیریه و گروه‌های مشاوره را لغو کند.

ویل پروچاسکا، از Gambling with Lives، یک موسسه خیریه که از کسانی که در اثر خودکشی مرتبط با قمار آسیب دیده اند حمایت می کند، گفت: «هر روز حداقل یک نفر به دلیل قمار در این کشور جان خود را می گیرد.

اگر دولت در مورد جلوگیری از مرگ و میر جدی باشد، به تبلیغات قمار پایان خواهد داد، بررسی های دقیقی را برای استطاعت مالی اعمال خواهد کرد و مالیات قانونی مورد انتظار را برای صنعت قمار برای پرداخت هزینه تحقیقات، آموزش و درمان مستقل وضع خواهد کرد.

در حال حاضر، بزرگ‌ترین شرکت‌ها مبالغ داوطلبانه می‌پردازند، در حالی که برخی از آن‌ها چیزی یا مبلغ اسمی پرداخت نمی‌کنند. پزشکان ابراز نگرانی کرده‌اند که سطح کنترلی که شرکت‌های قمار بر این سرمایه‌ها دارند به این معنی است که کاری که آنها تأمین مالی می‌کنند هرگز نمی‌تواند واقعاً مستقل باشد.

تصور می‌شود که وزارت خزانه‌داری، نه فقط در مورد مالیات اجباری، بلکه نسبت به هرگونه اصلاحاتی که بال‌های صنعتی را که سال گذشته 3 میلیارد پوند به عنوان وظیفه شرط‌بندی و بازی پرداخت کرده باشد، بدبین است.

به گفته Gambling With Lives، این یک گام اشتباه نابخشودنی خواهد بود. “اگر آنها [the government] فرصت اصلاحات مناسب را از دست بدهند، مسئولیت تداوم مرگ صدها نفر در سال و بدبختی صدها هزار نفر دیگر را بر عهده خواهند داشت.»