کوکو گاوف: فکر نمی‌کنم بتوانم دنیا را تغییر دهم، اما می‌توانم برخی افراد را در آن تغییر دهم. ورزش

منسه سال از حضور کوکو گاوف 15 ساله در ویمبلدون می گذرد که برای اولین بار در قرعه کشی اصلی یک گرند اسلم راه یافت و ونوس ویلیامز را در راند اول شکست داد و تا آخر راه را به پایان رساند. 16 نفر آخر. امسال، او با رتبه 12 به ویمبلدون می رسد، تازه از رسیدن به اولین فینال گرند اسلم خود در اوپن فرانسه، و بسیاری او را نوید می دهند که یک رتبه بالاتر برود.

برای بسیاری از بازیکنان این فشار بسیار زیاد است، اما گاوف نوجوان همیشگی شما نیست. او حتی در 15 سالگی به‌طور غیرعادی در رسیدگی به این مناسبت و وظایف رسانه‌ای خود بالغ به نظر می‌رسید، صادقانه و خوشحال بود که نظرش را بیان می‌کرد و از اینکه خودش در هر موضوعی باشد نمی‌ترسید.

این خصوصیتی است که تعداد کمی از ورزشکاران و زنان برجسته از آن برخوردارند. بسیاری از آنها اغلب از صادق بودن وحشت دارند، شاید از ترس اینکه ممکن است کلماتشان علیه آنها استفاده شود یا از متن خارج شود. Gauff فعالانه تصمیم می گیرد در مورد مسائل بسیار بزرگتر از تنیس موضع بگیرد. او در 16 سالگی سخنرانی بدون فیلمنامه ای علیه خشونت پلیس نسبت به سیاه پوستان به عنوان بخشی از جنبش زندگی سیاه پوستان مهم است. ماه گذشته، پس از رسیدن به فینال اوپن فرانسه، روی دوربین نوشت: «آرامش. به خشونت اسلحه پایان دهید کوکو.”

در کودکی پدرش به او گفت که می تواند با راکتش دنیا را تغییر دهد. پس از پیروزی در نیمه نهایی در پاریس، گاوف گفت که به او گفت: “من به تو افتخار می کنم و آنچه را که روی دوربین نوشتی دوست دارم.” او تحقیقات خود را انجام می دهد تا بداند در مورد چه چیزی صحبت می کند.

گاوف می‌گوید: «برای خیلی چیزها، قبل از اینکه درباره چیزی صحبت کنم، سعی می‌کنم مطمئن شوم که همه اطلاعات را دارم. «اگر پاسخ را نمی دانم، درباره نظرم درباره یک موقعیت خاص چه احساسی دارم، ترجیح می دهم بگویم اطلاعات کافی ندارم.

من از پلتفرمی که دارم سپاسگزارم و می دانم که به چند نفر می رسد. من در مورد اون آگاهم. بنابراین سعی می‌کنم مطمئن شوم که از آن برای صحبت در مورد مسائلی استفاده می‌کنم که ممکن است برخی چیزها را کمی تغییر دهد. میدونی، من فکر نمیکنم که دنیا رو تغییر بدم. من متوهم نیستم، اما فکر می‌کنم می‌تواند برخی از مردم دنیا را تغییر دهد.»

سخنان و اعمال او توجه بیلی ژان کینگ، قهرمان 39 گرند اسلم را در انفرادی و دونفره که بنیان WTA را رهبری کرد و در طول زندگی خود یک فعال، رهبر و محرک برای بازیکنان جوان تر بود، جلب کرد. عظمت عظمت را به رسمیت می شناسد و این ماه در پاریس کینگ توضیح داد که چرا گاوف را بسیار تحسین می کند.

کینگ گفت: “من عاشق این واقعیت هستم که کوکو از تنیس به عنوان بستری برای تغییرات اجتماعی و کمک به دیگران استفاده می کند.” “البته من این را دوست دارم. من همیشه می‌خواهم هر نسلی، چه زن و چه مرد، پیشرفت کند، زیرا ورزش سیاست است. سیاست ورزش است. بنابراین هرکسی که اینطور فکر نمی کند، من با آنها موافق نیستم. حق با آنهاست. ممکن است در اشتباه باشم. ورزش سیاست است. چون مردم می روند، خوب، شما در ورزش هستید. متفاوت است.”

گاوف از سخنان کینگ متاثر شد. «حداقل احتمالاً فرصت بازی کردن را هم نداشته باشم [not] تا جایی که من بازی می‌کنم، اگر او و دیگر 9 اصلی نبود. “بنابراین من بسیار سپاسگزارم که از او فریاد زد.

“من چند بار با او ملاقات کردم، اما هر بار که او را می بینم یا او را ملاقات می کنم، فقط به این دلیل که بسیار سپاسگزارم که او آن تصمیم را گرفت، احساس لرز می کنم، زیرا به نوعی مخالفت با هنجار سخت است. آنها هیچ چیز امنی نداشتند. بنابراین داشتن کسی مثل او واقعاً مرا تأیید می کند و به من تبریک می گوید و می گوید که به من افتخار می کند، نه تنها وضعیت من در زمین، [but] خارج از دادگاه، برای من ارزش زیادی دارد.»

گاوف به عنوان یک ورزشکار جوان سیاه پوست هدف آسانی برای ترول های اینترنتی است اما به نظر نمی رسد که او را آزار دهد. او گفت که پیام او در دوربین پاریس، تلاش برای دستیابی به هر چه بیشتر مردم بود.

او گفت: “من واقعاً به تمجید یا واکنش های منفی اهمیت نمی دهم.” «بدیهی است که واکنش‌هایی وجود داشت. مردم مانند: “اوه، چه پیامی قرار است چیزی را تغییر دهد؟” و منظورم این است که می‌دانم نوشتن روی دوربین باعث تغییر یا جلوگیری از وقوع خشونت با اسلحه نمی‌شود. اما همه چیز در مورد رساندن پیام و رسیدن به افرادی است که قدرت واقعی برای تغییر این موضوع را دارند.

من می دانم که یک چیز چیزی را تغییر نمی دهد، اما این به من مربوط نمی شود. این در مورد تصویر بزرگتر است. بنابراین وقتی این چیزها را می نویسم، به تعریف و تمجید یا واکنشی که به خاطر این که آن را برای خودم ننوشته ام، اهمیتی نمی دهم. من آن را برای کسانی نوشتم که نه تنها امسال، بلکه در گذشته جان خود را از دست دادند.

بعد از مسابقه نمی دانستم چه بنویسم و ​​فکر می کردم: “این چیزی است که می توانم بنویسم زیرا امیدوارم این تغییر اتفاق بیفتد.” و من به مردمی نیاز دارم که پیام من را بشنوند و آن افراد به نوعی تغییر را ایجاد کنند.»

گاوف در 18 سالگی یکی از جوان‌ترین بازیکنانی است که به اوج می‌رسد، اما به نظر می‌رسد که او برای رهبری به دنیا آمده است، چه در زمین یا خارج از آن. این مانتویی است که او از آن نمی ترسد و در واقع فعالانه در آغوش می گیرد.

او می‌گوید: «احساس می‌کنم موقعیت من در دنیا موقعیت بسیار ممتازی است و هیچ چیز را بدیهی نمی‌دانم. “با دیدن نحوه بزرگ شدن پدربزرگ و مادربزرگ و پدر و مادرم و بزرگ شدن سایر اقوام – من خانواده های زیادی دارم که جانباز هستند و بخشی از خانواده ای هستند که پس از جنگ جهانی دوم و ویتنام به وجود می آیند، بنابراین احساس می کنم که آنها زندگی خود را صرف کردند. ریسک، هرچه می گویم واقعاً زندگی من را به خطر نمی اندازد.

فکر می‌کنم همین بزرگ شدن در این زمینه و افرادی که حتی در سنین جوانی مرا تشویق می‌کنند تا درباره مسائل صحبت کنم، باعث می‌شود از انجام آن نترسم.»

اما گاوف همچنین گفت که او معتقد نیست که همه باید احساس کنند که در صورتی که از انجام این کار راحت نیستند، باید صحبت کنند. «فکر می‌کنم اخیراً احساس می‌کنم که ما این موضوع فرهنگ را لغو کرده‌ایم که در آن مردم وجود دارند [feel] اگر کسی در مورد چیزی صحبت نمی کند، واضح است که با آن مخالف است. “این، آن نیست. من فکر می کنم آنها احتمالا با آن راحت نیستند. و این هم اشکالی ندارد.

به همین دلیل است که فعالان وجود دارند و افرادی هستند که فقط فعال نیستند. من فکر می‌کنم مهم است که مردم را به انجام کارهایی که نمی‌خواهند سوق دهیم، زیرا در این صورت پیام واقعی نیست و ما دچار اطلاعات نادرست می‌شویم. و این واقعاً چگونه اطلاعات نادرست پخش می شود.

هر کاری که گاوف در دو هفته آینده انجام دهد، از پلتفرمی که راکت به او می دهد استفاده خواهد کرد. تنیس خوش شانس است که او را دارد.