اندی برنهام می‌گوید حزب کارگر باید “لحظه” را غنیمت شمرده و از نمایندگی متناسب حمایت کند | اندی برنهام

اندی برنهام می گوید که حزب کارگر باید از نمایندگی تناسبی برای انتخابات وست مینستر حمایت کند تا امکان همکاری بیشتر بین احزاب سیاسی در مورد برنامه اصلاحات اجتماعی که به شدت مورد نیاز است، فراهم شود.

نوشتن برای مشاهده کننده پس از دو شکست حزب محافظه‌کار در انتخابات میان‌دوره‌ای که تا حدی با رای‌گیری تاکتیکی حامیان حزب کارگر و لیبرال دموکرات به دست آمد، شهردار منچستر بزرگ می‌گوید روابط عمومی باید در قلب رویکرد کاملاً جدید به سیاست و سیاست‌گذاری باشد.

برنهام اصرار دارد که در مورد هیچ شکلی از “پیمان انتخاباتی” شامل حزب کارگر و احزاب دیگر صحبت نمی کند، و مداخله او بخشی از یک پیشنهاد رهبری علیه کایر استارمر نیست. او می گوید: «این چیزی شبیه به آن نیست. من این کار را انجام می دهم زیرا می خواهم کیر از این لحظه استفاده کند.

اما پس از انتخابات میان دوره ای، او استدلال می کند که اکنون فرصتی برای مخالفان محافظه کار وجود دارد تا بیشتر با یکدیگر همکاری کنند. با انجام این کار، آنها می توانند یک سیستم سیاسی ایجاد کنند که در آن قدرت به طور یکنواخت و منصفانه توزیع شود، به جای تمرکز بر آنچه که او به عنوان یک “نخبگان کوچک وایت هال” توصیف می کند، در نتیجه یک سیستم انتخاباتی اول و دوم. به طور سنتی طرفدار محافظه‌کاران بوده است.

تغییر سیستم رأی گیری، حرکتی که احتمالاً احزاب کوچک را تقویت می کند و شانس ائتلاف ها را افزایش می دهد، روحیه اجماع و توافق را در مورد سایر عناصر اساسی و ضروری نوسازی سیاسی، مانند جایگزینی مجلس اعیان با مجلس دوم منتخب و واگذاری بیشتر

«آنچه من پیشنهاد می‌کنم این است که اکنون در برنامه‌ای برای اصلاحات سیاسی همکاری کنیم. در سطح مردمی، حزب کارگر به سمت حمایت از روابط عمومی حرکت می کند.

اگر حزب به عنوان یک کل آن را بپذیرد، راه را برای توافق با سایر احزاب در مورد اصلاحات گسترده‌تر هموار می‌کند: سنای منتخب ملت‌ها و مناطق برای جایگزینی لردها و انتقال حداکثری قدرت به خارج از وست‌مینستر.»

شهردار منچستر پیشنهاد می‌کند که این ساختارهای جدید، با تعداد نمایندگان مجلس از احزاب مختلف که آرای داده شده را بهتر منعکس می‌کنند، سپس راه را برای همکاری و اجماع در مورد چالش‌های کلیدی پیش روی کشور هموار می‌کنند.

در عوض، دولت محافظه‌کار امروز نمونه‌ای از فلج و ناکارآمدی بود، که در آن حزب حاکم در تلاشی مذبوحانه برای ماندن در قدرت به دنبال تفرقه با مخالفان خود بود، نه تمرکز بر مسائل فوری ملی که بر مردم بریتانیا تأثیر می‌گذارد.

برنهام می نویسد: «درست زمانی که به یک دولت بزرگ نیاز داشتیم، دولتی را به دست آوردیم که حکومت نمی کند، اما برای بقای خود با برافروختن شکاف ها و شروع دعوا مبارزه می کند.

روحیه همکاری در موضوعاتی مانند مسکن، مراقبت های اجتماعی و خدمات عمومی با همان فوریت پس از جنگ جهانی دوم مورد نیاز بود.

برنهام می افزاید: «شروع من برای 10 این خواهد بود: مسکن خوب به عنوان یک حقوق بشر در قوانین بریتانیا و یک برنامه بزرگ خانه سازی شورایی برای واقعی کردن آن. حداقل درآمد پایه بالاتر برای همه و پایان کار ناامن. مراقبت اجتماعی با شرایط NHS و افزایش قابل توجه هزینه های بهداشت روان: ملی شدن مجدد راه آهن و تنظیم مجدد خدمات اتوبوس.

“برنامه دقیق سیاستی هر چه باشد، نمی توان عظیمی از تغییر مورد نیاز را انکار کرد و برای حفظ آن برای یک نسل یا بیشتر به اجماع و مبانی سیاسی نیاز دارد.”

سیاست کارگری حمایت نکردن از روابط عمومی برای انتخابات وست مینستر است، اگرچه چندین پیشنهاد در مورد این موضوع به کنفرانس حزب در ماه سپتامبر ارائه خواهد شد. بزرگترین اتحادیه کشور یونیسون اخیراً در کنفرانس سالانه خود از روابط عمومی برای انتخابات وست مینستر حمایت کرد، اقدامی که توسط مبارزان اصلاحات انتخاباتی به عنوان “تقویت بزرگ” مورد استقبال قرار گرفت.