Ons Jabeur: من الهام بخشیدن به مردم را انتخاب کردم. من انتخاب کردم که همان کسی باشم که هستم’ | تنیس

Lدر اکتبر، Ons Jabeur اولین بازیکن عرب، مرد یا زن، شد که در بین 10 بازیکن برتر جهان قرار گرفت. این یک لحظه مهم و غرور آفرین برای این بازیکن 27 ساله تونسی بود که از زمان پیوستن به این تیم اولین ها را به دست آورده است. تور WTA

اولین زن عربی که در مسابقات آزاد استرالیا در سال 2020 به یک چهارم نهایی گرند اسلم رسید و سال گذشته اولین زن عرب بود که به جمع یک هشتم نهایی ویمبلدون راه یافت. امسال، او دو عنوان دیگر از جمله در مادرید به دست آورده است، جایی که او اولین زن عرب یا آفریقایی بود که در مسابقات WTA 1000 برنده شد.

هفته آینده، او کمپین خود در ویمبلدون را به عنوان شماره 2 جدید جهان آغاز خواهد کرد – مشروط بر اینکه بتواند مشکل زانو را که باعث کناره گیری از ایستبورن شده بود، از بین ببرد. حمل امیدهای یک ملت بر روی شانه هایش، و ایجاد مسیری برای بازیکنان عرب و آفریقایی، چیزی بوده است که او در طول دوران حرفه ای خود با آن زندگی کرده است، اما اخیراً به جای اینکه بگذارد بار سنگینی باشد، آن را پذیرفته است.

جابر در مصاحبه ای از برلین به آبان نیوز گفت: «خودم را طوری می بینم که در یک ماموریت هستم. «به خودم می گویم که این کار را انتخاب کردم. بیایید بگوییم، من الهام بخشیدن به مردم را انتخاب کردم. من انتخاب کردم که همان کسی باشم که هستم. می‌خواهم روزی تجربه‌ام را به اشتراک بگذارم و واقعاً نسل‌های بیشتری را به اینجا برسانم.

بنابراین من آن را به عنوان یک بار نمی بینم، آن را به عنوان یک لذت بزرگ و مسئولیت بزرگ می دانم. این بخشی از کار است، بخشی از این است که چرا امروز بازی می کنم. و من به اشتراک گذاری اعتقاد دارم. اشتراک گذاری می تواند به من کمک کند، به من به عنوان یک بازیکن کمک کند و به نسل های دیگر کمک کند.”

یک قهرمان گرند اسلم نوجوانان در رولان گاروس در سال 2011، جابور تا سال 2016 طول کشید تا به جمع 100 نفر برتر جهان راه پیدا کند و او در اوایل سال 2020 به جمع 50 نفر برتر جهان راه یافت. او اواخر اکتبر گذشته به جمع 10 تیم برتر راه یافت و اکنون در صدر قرار گرفته است. دو نفر برای اولین بار، فقط چند ماه قبل از تولد 28 سالگی او. زمان صرف شده است، اما برای Jabeur، این یک پیشرفت طبیعی بوده است.

او می‌گوید: صادقانه بگویم که فکر نمی‌کنم امسال چیزی تغییر کرده باشد. اما تکاملی که سال به سال به دست می‌آورم، تجربه‌ای که کسب می‌کنم، مسابقاتی که برنده شده‌ام، تجربه‌های بیشتری را برای من به ارمغان می‌آورند. این به من کمک کرد تا بازیکنی باشم که امروز هستم.

“احساس می‌کنم برای رسیدن به آنها و تبدیل شدن به بازیکنی که امروز هستم، باید مراحل زیادی را طی کنم، زیرا نمی‌توانم از مرحله یک به مرحله 10 بپرم. ، یادگیری در مورد چیزهای دیگر.

خوشحالم که در ابتدای فصل اهدافم را بالا گذاشتم و گفتم که می‌خواهم عناوین کسب کنم، یک گرند اسلم ببرم و پنج نفر برتر باشم. یک مورد دیگر برای دستیابی وجود دارد و امیدوارم به آن برسم.”

Jabeur یک بار است. در دوران جوانی، او را به دلیل توانایی‌اش در شوت‌زنی و به‌ویژه برش‌هایش «راجر فدرر» می‌نامیدند. او قبل از اینکه به یاد ویمبلدون سال گذشته بخندد، می‌گوید: «من خیلی با آن فاصله دارم». او که برای اولین بار به مرحله یک چهارم نهایی راه یافت، توسط فدرر به او تبریک گفت. هنگامی که تیم او درخواست عکسی با قهرمان 20 دوره گرند اسلم کرد، جابر مات شده بود. “نتونستم چیزی بگم.”

در 5 فوت 6 اینچ، بازی Jabeur در مورد قدرت خالص نیست. در عوض، او با ظرافت و شادی بازی می کند، دراپ شات او یکی از قابل تشخیص ترین ضربه های بازی است. این بخشی جدایی ناپذیر از بازی او است، نه تنها به دلیل تأثیر فوری آن، بلکه در شک و تردیدی که در ذهن حریف او ایجاد می کند.

او می‌گوید: «من از طرفداران پرشور دراپ شات هستم. “دراپ شات همیشه می تواند کارساز باشد، زیرا بازیکن دیگر واقعا مطمئن نیست که چه چیزی باید انتظار داشته باشد، یک توپ صاف یا دراپ شات. این واقعاً می تواند بازیکن دیگر را غافلگیر کند، آنها را به اشتباه بیاندازد. و همچنین، هنگامی که شما یک دراپ شات انجام می دهید، آنها نمی دانند چه انتظاری دارند [in future]. آنها می دانند که شما می توانید این کار را انجام دهید. آنها می دانند که باید فرار کنند. و برخی از مردم، واقعاً از دویدن همیشه به جلو راضی نیستند.”

در اوپن فرانسه در اواخر ماه مه، او پس از موفقیت مادریدی‌اش برای قهرمانی در نظر گرفته شد، اما در دور اول سقوط کرد، فشار ظاهراً خیلی زیاد. پیروزی در برلین او را دوباره آرام کرد. به نظر می‌رسد که بازی و ذهن او وجود دارد، نشان از کار سختی است که او در زمین و خارج از آن انجام داده است، چیزی که او آن را مدیون روان‌شناس ورزشی خود می‌داند که به او کمک کرده تا بتواند استرس لحظات بزرگ را یاد بگیرد.

او هنوز هم می تواند عصبانیت خود را در زمین از دست بدهد، اما اکنون بهتر است به سرعت آن را از بین ببرد. او می‌گوید: «خاموش کردن در طول نقاط کار آسانی نیست، اما فکر می‌کنم به آن عادت می‌کنید. «احساس می‌کنم که بیشتر و بیشتر از خودم، از بدنم، و از ذهنم آگاهم [side]. و این به من کمک می کند تا خودم را در نوعی بشناسم [difficult] موقعیت ها.”

و به همین ترتیب به ویمبلدون، جایی که او برای اولین بار تلاش خواهد کرد تا فراتر از یک هشتم نهایی یک اسلم برود. ارائه مصدومیت زانو که او در خروج از ایستبورن در روز پنجشنبه به آن اشاره کرد، فقط یک اقدام احتیاطی است، بازی او آنجاست.

جبور پس از گذراندن این هفته با سرنا ویلیامز در بازی دونفره در بازگشت آمریکایی پس از یک سال مصدومیت، عادت کرده است که با عظمت شانه هایش را بمالد. و بر خلاف اکثر بازیکنان، که اغلب می‌خواهند فقط در مورد انجام بهترین کار خود صحبت کنند، او ترسی ندارد که بداند پیروزی در ویمبلدون چگونه است.

“معنی زیادی خواهد داشت. من امسال در این مورد بسیار نشان می دهم. این یک تورنمنت عالی است. یادم می آید جمعیت سال گذشته شگفت انگیز بود. این سطحی است که می توانم خیلی خوب روی آن بازی کنم و می توانم از خودم لذت ببرم. و به همین دلیل است که من دوست دارم جام ویمبلدون را به دست بیاورم. امیدوارم آماده باشم. چشم من به ویمبلدون است.»