نظر روس ها در مورد حمله پوتین به اوکراین چیست؟

“بچه ها، اعتراض اصلی کجاست؟” 28 ساله می پرسد کسنیا، که برای اولین بار در زندگی اش برای اعتراض به خیابان آمده است.

ساعت 9 شب در مسکو است و پلیس بخش اعظم تظاهرات را شکسته است. از آنجایی که هر کسی که علائم ضد جنگ داشته باشد فورا دستگیر می شود، معترضان به طور معمولی قدم می زنند تا اینکه جمعیت زیادی جمع شوند تا مخالفت خود را با آنچه در اوکراین می گذرد فریاد بزنند.

دو زن میانسال زمزمه می کنند “جنگ نیست!” به پلیس قبل از فرار، خنده عصبی.

“بیا کار کنیم، برو!” پلیس به زیردستانش دستور می دهد. گروهی متشکل از سه افسر پلیس جوان از خیابان بلند می شوند اما هیچ هدف مناسبی پیدا نمی کنند. آنها سرانجام مردی را می بینند که وقتی او را به سمت ون پلیس می کشانند، مشخص می شود که بسیار مست است. او آزاد می شود.

معترضان به دنبال به‌روزرسانی موقعیت مکانی کانال‌های اختصاصی تلگرام، در خیابان‌های کوچک‌تر سرازیر می‌شوند. کاروانی از وانت های پلیس دنبال می شود. این یک بازی عظیم موش و گربه است. شب با یک مرد 39 ساله به پایان می رسد که ماشینی را به داخل موانع پلیس در میدان پوشکین می رانند و تابلوهایی “این جنگ است!” و “ای مردم برخیزید!” ماشین شروع به سوختن می کند. مرد دستگیر می شود

در ششمین روز از جنگ در اوکراین، بیش از 6000 نفر در تظاهرات ضد جنگ در سراسر روسیه دستگیر شده اند.

به یاد می آورد: «شب (تهاجم)، حالم واقعاً عالی بود کسنیا. “من و دوستم 23 فوریه (روز مدافع میهن یا به طور معمول روز مرد) را جشن می گرفتیم.

“ما بیرون بودیم، شراب می‌نوشیدیم و روی تاب‌ها آواز می‌خواندیم. در ساعت 6:05 صبح فوربس اعلام کرد که پوتین شروع عملیات نظامی را اعلام کرد. و تمام. دنیای من به قبل و بعد تقسیم شد.”

Ksenia در روابط عمومی کار می کند و به صراحت صحبت می کند.

پوتین دیوانه است. هیچ آدم عاقلی همچین کاری نمیکنه اوکراین استقامت خواهد کرد. در همین حال، ما وارد خواهیم شد [the] لعنتی.»

“خیلی وقته که اومده”

“شما از آن لیبرال ها نیستید، نه؟” 49 ساله می پرسد یوری. او از طرفداران معترضان ضد جنگ مانند Ksenia نیست.

من مخالف جنگ هستم. اما صادقانه بگویم، مدت زیادی است که در راه است. مشکل با اوکراین نیست، بلکه مربوط به آنگلوساکسون هایی است که بر ما می خزند. فقط ببینید چه اتفاقی برای کشورهایی مانند سوریه افتاده است. و اکنون آنها سعی می کنند از طریق اوکراین به ما حمله کنند (درگیری داخلی ایجاد کنند). بنابراین، من فکر می کنم همه اینها موجه و درست است.»

لیبرال هایی که یوری از آنها متنفر است، او را «قربانی جعبه زامبی» یا تلویزیون دولتی می نامند. این تقسیم ایدئولوژیک در بسیاری از خانواده های روسی جریان دارد. با این حال، احساسات یوری آنقدر رایج است که نمی توان آن را به عنوان صحبت های دیوانه کننده در حاشیه تلقی کرد.

ترس از ناتو در اینجا بسیار واقعی بوده و هست. مثال‌هایی از یوگسلاوی و لیبی، دو کشوری که توسط نیروهای ناتو بمباران شده‌اند، برای ایجاد ترس در مورد اینکه روسیه ممکن است بعدی باشد، استفاده می‌شود. یک روز قبل از شروع جنگ، پوتین به ملت دوران جنگ جهانی دوم وعده داد که ناتو را به سمت شرق گسترش ندهند و گفت که این وعده ها پنج بار زیر پا گذاشته شده است. معاشقه اوکراین با عضویت در ناتو این ترس ها را بیش از حد تحت فشار قرار داد.

یوری یکی از بسیاری است که وقایع را از منظر ترس می بیند.

او گفت: «اگر فراخوانده شوم، می روم. روس ها از ارتش نمی ترسند. همه ما بچه داریم. حداقل فرزندان من محافظت خواهند شد.»

نظر او درباره تحریم روسیه چیست؟

مردم ما همیشه تحت نوعی تحریم بوده اند. ما به آن عادت کرده ایم. اگر در طول گرسنگی و محاصره زنده بمانیم، موفق خواهیم شد.»

هوا آفتابی است، مردم در میدان سرخ سلفی می گیرند، در حالی که کاروان طولانی اتوبوس های گارد ملی در کنار دیوارهای کرملین می چرخند. انتظار می رود اعتراضات بیشتر شود.

نیکیتا20 ساله به یورونیوز می گوید: «من بیشتر با جنگ مخالفم. اما من نمی دانم به جای دولت چه می کردم. اگر جنگ اکنون شروع نمی شد، شاید پنج یا شش سال بعد اوکراین می توانست به ناتو بپیوندد و عواقب آن برای کشور ما بسیار متفاوت بود. البته من واقعاً برای مردم عادی که نمی توانند بر تصمیمات دولت خود تأثیر بگذارند، احساس ناراحتی می کنم. از نیکیتا پرسیده می شود که منظورتان روس ها است یا اوکراینی ها؟ “همه ما. بچه های ما در آنجا می میرند و اوکراینی ها هم همینطور».

گفت: من مخالف جنگ هستم اولسیا45 ساله که بیشتر بستگان خود را در منطقه جدایی طلب دونباس دارد. اما من فکر می‌کنم این کار باید در سال 2014 انجام می‌شد و پس از آن ما امروز جنگی نداشتیم. وقتی اوکراینی‌ها مردم دونباس را گلوله باران کردند، غرب با همه نگرانی‌های انسانی‌اش کجا بود؟

جنگ در شرق اوکراین در سال 2014 پس از الحاق کریمه توسط روسیه آغاز شد. سپس دو منطقه جدایی طلب در دونباس، دونتسک و لوهانسک، استقلال خود را از کیف اعلام کردند. این جرقه درگیری بین نیروهای اوکراینی و جدایی طلبان مورد حمایت روسیه را به همراه داشت که منجر به تلفات دو طرف شده است.

اما اگرچه توجیه تهاجم به اوکراین در میان روس‌ها یافت می‌شود، هیچ تظاهرات حمایتی صورت نگرفته است.

برعکس، مردمی که به خیابان‌ها می‌آیند، با وجود تهدید به دستگیری، مخالف آن هستند. اکثر روس ها خانواده و دوستانی در اوکراین دارند.

«جنگ همیشه وحشتناک است. جنگ هرگز به هیچ چیز خوبی منجر نمی شود و این بار هم نمی شود.» – یک جوان 18 ساله تونیا، کیفی به تن دارد که روی آن علامت «جنگ ممنوع» با دست دوخته شده است.

من برای دوستانم در اوکراین که به من می نویسند “ما به پناهگاه بمب می رویم” می ترسم و آسیب می بینم. ما به شوخی می گوییم: “این یک صبح انفجاری بود، اینطور نیست؟” و او می‌گوید، “این به سادگی وحشتناک بود”. در سه روز گذشته در کل 10 ساعت خوابیده ام. بقیه وقت ها گریه می کنم».

جنگ با کشوری با قوی ترین پیوندهای تاریخی و فرهنگی با روسیه خنده دار، مضحک و پوچ بود. تا 24 فوریه 2022. حمله پوتین به اوکراین اکثر روس ها را غافلگیر کرد.