لرد پاتل باید از واکنش های یورکشایر جلوگیری کند تا اصلاحات به نتیجه برسد | کریکت

به The Spin، خبرنامه هفتگی (و رایگان) کریکت آبان نیوز خوش آمدید. در اینجا گزیده ای از نسخه این هفته است. برای دریافت نسخه کامل هر چهارشنبه، کافیست ایمیل خود را در زیر وارد کنید:

آنها دو ورزش تابستانی در یورکشایر دارند: بازی کریکت و بحث در مورد آن. حداقل از دهه 1950، تا سال‌های تحریم، تا به امروز و بحث‌های مداوم در مورد تلاش‌ها برای اصلاح باشگاه توسط لرد پاتل از زمانی که او در نوامبر گذشته ریاست را برعهده گرفت، اینطور بوده است.

عظیم رفیق در مجله Wisden Almanack امسال در مقاله ای در مورد رسوایی سوء استفاده نوشت: “من نمی خواستم کسی در یورکشایر شغل خود را از دست بدهد، فقط می خواستم تصدیق کنم که با من رفتار وحشتناکی شده است.” “ما در جایی هستیم که اکنون هستیم زیرا یورکشایر می خواست دعوا کند.” و برخی از آنها هنوز دست از کار نکشیده اند.

پاتل تلاش یکی از اسلاف خود، رابین اسمیت، را برای منحرف کردن این روند در یک مجمع عمومی فوق‌العاده در ماه مارس انجام داد، اما اسمیت در آستانه سومین آزمون در هدینگلی، برای اطلاعات بیشتر بازگشته است. یورکشایر تمام تلاش خود را کرده است تا این بازی را پس از اینکه کریکت بورد انگلستان و ولز آن را از آنها گرفت، دوباره به راه بیاندازند.

اندی داوسون، افسر ارشد عملیات آنها، این هفته به یورکشایر پست گفت: “ما قبول داریم که تحت نظارت هستیم و چشم جهان به ما خواهد بود.” و اکنون در لانگز اسمیت. او یکی از چهار رئیس سابق یورکشایر است که به همراه استیو دنیسون، راجر هاتون و کالین گریوز خواستار تحقیق در مورد رسیدگی به این پرونده توسط بانک مرکزی اروپا هستند.

البته گریوز تا سال 2020 رئیس بانک مرکزی اروپا بود. اگر او بخواهد تحقیقاتی را در مورد بی کفایتی نهادی در هیئت حاکمه آغاز کند، ممکن است فرض کنید که او مایل است در طول پنج سالی که در آن حضور داشت در مورد نقش خودش در آن بازجویی شود. شارژ.

نشانه هایی از نارضایتی در بین کادرفنی نیز دیده می شود. دیوید ویلی، کاپیتان Twenty20 باشگاه، به نورث همپتونشایر بازگشت. او به مردانی که اداره کل باشگاه را به عهده گرفته اند، یعنی اوتیس گیبسون و دارن گوف، یک شوت جدایی ارائه کرد. ویلی گفت: “شرایط پیرامون باشگاه کار من را ناآرام کرده است.” “بچه های بزرگ و بازیکنان فوق العاده ای در یورکشایر وجود دارند و امیدوارم مشکلات در باشگاه اولویت نداشته باشد و استعدادهای آنها را تحت الشعاع قرار دهد. به نظر می رسد کریکت و بازیکنان فعلی در حال حاضر برای ترمیم اعتبار باشگاه در درجه دوم اهمیت قرار دارند.

تام کوهلر کادمور هم می رود. او در مورد دلایل آن سکوت کرد. اما پدرش، میک، خدمتکار اتاق رختکن بود و در اعتراض به اخراج دسته جمعی 16 کارمند از خانه خارج شده بود. بسیاری از مردم از تصمیم خلاص شدن از دست کارکنان پشتیبان و همچنین مردانی که در پست های ارشد بودند ناراحت بودند.

آن اخراج ها به نارضایتی های موجود در مورد نحوه برخورد با باشگاه در تمام این موارد احساس مشروعیت بخشیده بود. صحبت از مهاجرت بازیکنان در پایان فصل وجود دارد که فعلاً با خبرهایی مبنی بر اینکه دو نفر از آنها، هری بروک و دام لیچ، به تازگی قراردادهای جدیدی به توافق رسیده اند، سرکوب شده است.

پاتل با آن برابر است. او یک بار در یک پروژه تاریخ شفاهی درباره کریکت بازان آسیایی بریتانیا شرکت کرد. او در آن درباره فقیر شدن در برادفورد در دهه 1960 صحبت کرد. پدرش در اتوبوس‌ها کار می‌کرد تا خانواده‌اش بتوانند در خانه‌ای با تراس یک تخته زندگی کنند، جایی که در زیرزمین شستشو می‌دادند و به توالت بیرون می‌رفتند. هفت نفر بودند تا اینکه یکی از بچه ها بر اثر رماتیسم فوت کرد. پاتل قبل از اینکه به مدرسه برود، هفت ساله بود، جایی که بی رحمانه مورد آزار و اذیت قرار گرفت، و قبل از اینکه خواندن و نوشتن را یاد بگیرد، نه سال داشت. و روز و شب کریکت بازی می‌کرد، وقتی کوچک بود در کوچه پس کوچه‌ها و سپس در پارک‌ها و باشگاه‌ها و لیگ‌ها، پنج روز در هفته. این بازی تبدیل به “فرار از واقعیت های سخت زندگی” او شد.

این یک داستان بسیار یورکشایر، صریح و سخت و غرورآفرین است. آنها می گویند که yorker نام خود را از عبارت قدیمی “to puting Yorkshire on one” گرفته است که به معنای گول زدن یا فریب دادن آنها بود. احتمال کمی وجود دارد که کسی این کار را با پاتل انجام دهد، کسی که به اندازه یورکشایر است.

او در مورد اینکه چگونه از جارو کردن طبقات یک رستوران به شغل مدیریت یک بار هتل تا سومین فروش بیمه عمر و چهارمی کار در لدبروکز تا پنجمین راننده آمبولانس و نفر ششم به عنوان پاسبان ویژه بالا رفت. سرانجام به دانشگاه رفت تا بتواند یک مددکار اجتماعی و سپس دانشگاهی و استاد و در نهایت همتای متقابل در مجلس اعیان شود.

در پایان مصاحبه، پاتل در مورد برخی از درس‌هایی که در کار زندگی خود آموخته است، فکر می‌کند. یکی از آن‌ها این است: «قلع و قمع کردن در لبه‌ها کار نمی‌کند، اگر چیزی شکسته نیست، آن را تعمیر نکنید، اما اگر شکسته است، آن را سرهم نکنید، رادیکال باشید، آن را تغییر دهید، آن را تغییر دهید. ”

یورکشایر زمانی که او زمام امور را به دست گرفت شکسته بودند. و او در تلاش برای رفع آن نیست.

تغییرات رادیکال صدمه می زند و افراد مجروح و عصبانی زیادی در اطراف کریکت یورکشایر وجود دارند. اما پس از آن، باشگاه تلاش کرده است، و شکست خورده است، تا به مدت 40 سال، در دوران تصدی هر چهار رئیس قبلی و بیشتر قبل از آنها، با این مشکلات کنار بیاید.

پاتل همه چیز را در مورد موانع برای کریکت‌بازان بریتانیایی-آسیایی می‌داند، زیرا خودش با آن‌ها روبرو بود. و او می داند که کریکت انگلیسی آنقدر بزرگ نیست که بتواند جمعیت آسیایی بریتانیایی خود را که یک سوم از پایگاه بازی های تفریحی آن را تشکیل می دهند، بیگانه کند.

با توجه به قدرت منابع آنها، عمق استعدادهای بکر در شهرهایی مانند برادفورد، یورکشایر می تواند و باید الگوی یک باشگاه کریکت انگلیسی مدرن و چندفرهنگی باشد. پاتل مردی است که در نهایت تلاش می کند تا آن را محقق کند. او ممکن است در انجام این کار اشتباهاتی مرتکب شده باشد، اما چیزی که بیش از همه مهم است این است که آیا می تواند، نه احساسات جریحه دار شده کسانی که نمی خواهند بخشی از آن با او باشند.

• آیا نظری در مورد موضوعات مطرح شده در این مقاله دارید؟ اگر می خواهید نامه ای تا 300 کلمه ارسال کنید تا برای انتشار در نظر گرفته شود، آن را برای ما به آدرس guardian.letters@aban.news.com ایمیل کنید.