جانسون و شاپس وانمود می کنند که نمی توانند به اعتصابات راه آهن پایان دهند. این مزخرف است | اد دیوی

این هفته پس از بازگشت وزرای دولت به کتاب‌های سیاسی تفرقه‌انگیز که آخرین بار در دهه 1970 و اوایل دهه 1980 دیده شده بود، کشور را تخلیه کرد.

لیبرال دموکرات ها مخالف اعتصابات راه آهن هستند و اگر قرار است تابستان نارضایتی به زمستان نارضایتی و رکود تورمی کامل تبدیل نشود، وزرا باید از لبه پرتگاه عقب نشینی کنند.

جایگاه کارگران کم دستمزد در سراسر کشور ما باید در خط مقدم تفکر وزرا باشد – نه بالاترین درآمد در شهر که دولت این هفته حقوق و پاداش آنها را به هیچ وجه محدود نخواهد کرد.

در دنیای واقعی، این هفته از افراد مضطرب که قادر به ملاقات والدین مسن و آسیب پذیر خود نیستند، شنیده ام. من شنیده‌ام که پرستارانی که اکنون مجبور شده‌اند سوار اتوبوس‌های متعددی شوند و برای رسیدن به شیفت‌های 12 ساعته بیمارستانی خود تلاش می‌کنند. و من همچنین از کارمندان بخش دولتی متعهد شنیده‌ام که دستمزدهای پایین یا حتی حداقل را از دست می‌دهند و قادر به پرداخت هزینه‌های ضروری حتی اولیه نیستند، زیرا قیمت‌ها از کنترل خارج می‌شوند و دستمزدها را بسیار عقب می‌اندازند.

راه حل چنین داستان های ناراحت کننده ای روشن است: به جای اعتصاب، باید بین وزرای دولت و روسای اتحادیه ها گفتگو کرد.

بوریس جانسون و گرانت شاپس به طور خاص با زندگی مردم بازی سیاسی می کنند، زیرا آنها وانمود می کنند که ناظران بی گناه در این مناقشه هستند. وزرای دولت اکنون مستقیماً بودجه و سیاست‌های راهبردی شرکت‌های ریلی را تعیین و توافق می‌کنند، بنابراین آنها نمی‌توانند به سادگی دست خود را از هیچ مسئولیتی بشویند: مدیران راه‌آهن تنها آزادی عمل کمی در مذاکرات خود دارند. با این حال، به لطف سوالات پارلمانی همکارم سارا اولنی،
ما می دانیم که وزرا بیش از یک ماه است که RMT را برای توقف این اعتصابات ملاقات نکرده اند.

و همانطور که مسافران بالقوه به خوبی می‌دانند، نه تنها وزراء در توقف اعتصاب‌ها شکست خورده‌اند، بلکه در برنامه‌ریزی از قبل برای به حداقل رساندن اختلالی که ایجاد می‌کنند نیز شکست خورده‌اند. هیچ برنامه‌ای برای کمک به کارمندان بخش دولتی خط مقدم برای سر کار، چه در بیمارستان‌ها و چه در ایستگاه‌های پلیس، وجود ندارد. و گویی والدین و فرزندان در طول دو سال گذشته استرس کافی نداشته‌اند، وزراء حتی نتوانسته‌اند هیچ برنامه‌ای برای اطمینان از اینکه هر دانش‌آموز می‌تواند در امتحانات حیاتی این هفته شرکت کند، ارائه نکرده‌اند.

وزرا باید الان آشفتگی خودشان را تمیز کنند. لیبرال دموکرات ها خواستار برگزاری نشست اضطراری کبرا برای آغاز یک مصالحه عملی و حفظ حرکت بریتانیا هستند.

با توجه به بحران هزینه های زندگی، کبرا همچنین باید اطمینان حاصل کند که کارگران خط مقدم با دستمزد پایین – که همه ما به آنها وابسته هستیم – از این اعتصاب خارج نمی شوند و می توانند سر کار بروند.

اگر این اعتصابات در تمام تابستان ادامه یابد، بیشتر تقصیرها متوجه درب شاپس خواهد بود. «Sleepy Shapps» در دهه‌های اخیر بر بزرگترین بحران‌های حمل‌ونقلی ریاست می‌کند – چه هرج‌ومرج در فرودگاه‌های ما، چه قیمت‌های سرسام‌آور بنزین و چه در حال حاضر این حملات ریلی. زمان آن فراتر است که او شروع به انجام کارش کند. زمان آن فرا رسیده است که او مردم مسافر را در اولویت قرار دهد، با کارگران کم درآمد راه آهن با احترام رفتار کرد و نه به عنوان یک فرصت سیاسی، و فراتر از روسای اتحادیه های تحریک آمیز آنها که در استودیوهای تلویزیونی بازدید می کردند، نگاه کرد.

در شرایطی که دستمزدهای بخش دولتی هم از تورم و هم از دستمزد بخش خصوصی با اختلاف زیادی عقب مانده است، زمان آن رسیده است که نخست وزیر از سیاست تفرقه افکن خود دست بردارد. یکی از راه ها این است که او به وعده اخیر خود مبنی بر افزایش دستمزد عمل کند. یا، با فرض این‌که این یک جنجال تندتر جانسون بود، حداقل می‌توانست کمی رهبری نشان دهد، نشان دهد که سال 2022 است نه 1972، و برای گرد هم آوردن مردم تلاش کند.