“بیشترین چیز مارک ای اسمیت”: گروه پست پانک که اعضای آن دارای اختلالات یادگیری هستند | موسیقی

بهترین گروه‌های زنده غیرقابل پیش‌بینی‌ترین گروه‌ها هستند، با هر اجرا بین پیروزی و فاجعه. اما حتی پر هرج و مرج ترین کنش ها نیز معمولاً نوعی فهرست مجموعه دارند.

نه نهایی تندر. این لباس هفت تکه پست پانک از لیدز بدون حتی مبهم‌ترین ترتیب دویدن، و نه هیچ اطمینانی مبنی بر اینکه خواننده آنها، متیو واتسون، واقعاً یک نت خواهد خواند، روی صحنه می‌رود.

ما یک کنسرت انجام دادیم که او در تمام مدت یک کلمه حرف نزد و فقط به اسکات، درامر ما، خیره شد. اولین چیزی که مخاطبان از او شنیدند درست در پایان بود که او گفت: “آیا درامر شگفت انگیز نیست؟!”” جیمز هسلوود گیتاریست این هفته، قبل از راه اندازی اولین تک آهنگ Bring The Science، Ultimate Thunder به یاد آورد.

این مانور خاص توسط تهیه‌کننده گروه، ناپلئون سوم، به‌عنوان «معروف‌ترین چیز مارک ای اسمیت تا کنون» توصیف می‌شود، که اشاره‌ای به خواننده مشهور غیرقابل پیش‌بینی گروه «پاییز» منچستر است. اسمیت تا زمان مرگش در سال 2018 مانند یک ببر جنگ طلب صحنه را تعقیب می کرد، با آمپرها می چرخید و هم گروهش را سرزنش می کرد، تماشاگران هرگز مطمئن نبودند که او دعوا را شروع کند یا بهترین کنسرت زندگی خود را ارائه دهد.

مقایسه‌ای مناسب است: اگرچه واتسون از اسمیت آفتاب‌تر است، اما در اشعار گاهاً تهاجمی و همیشه سورئال با جریان آگاهی تخصص دارد که ترکیب‌های شگفت‌انگیزی ایجاد می‌کند: یکی از آهنگ‌های اولین آلبوم همنام آنها Holiday Camp Holiday Inn نام دارد.

همه افراد در Ultimate Thunder به جز Heselwood دارای اختلالات یادگیری هستند. او 11 سال پیش گروه را به عنوان یک پروژه هنری با کمک موسسه خیریه لیدز People In Action تأسیس کرد. مانند The Fall که در 40 سال زندگی خود 66 عضو را پشت سر گذاشت، Ultimate Thunder نیز یک ترکیب چرخشی داشت و واتسون اکنون پس از مرگ خواننده اصلی گروه، دن میلیگان، در راس آن قرار دارد.

اکنون گروه با حمایت Pyramid، یکی دیگر از خیریه های هنری مستقر در لیدز، کمک مالی 43000 پوندی از شورای هنر دریافت کرد تا اولین LP خود را بسازد و آن را بصورت حرفه ای میکس، چاپ و تبلیغ کند. آثار هنری آلبوم توسط جان گریوز، نوازنده بیس، یکی دیگر از اعضای موسس، که هوای بی‌تفاوتی را به نمایش می‌گذارد، است. هسلوود گفت: “گاهی اوقات تعجب می‌کنم که چه اتفاقی در خطوط بیس می‌افتد و به آن طرف نگاه می‌کنم و جان را می‌بینم که با یک دستش نت می‌نوازد و با دست دیگر کمیک‌های انیمیشنی را در تلفنش جستجو می‌کند.”

از آنجایی که تعدادی از اعضای گروه تقریباً یا منحصراً غیرکلامی هستند، و سایرین اغلب به شیوه ای غیرخطی با هم ارتباط برقرار می کنند، آنها علاقه کمتری به مصاحبه دارند تا پارازیت در فضای تمرین خود. بداهه نوازی تخصص آنهاست. کسی چند نت را روی پیانو می زند یا یک ریف گیتار درست می کند، طبل های وحشیانه اندرسون به صدا در می آید، واتسون شروع به خواندن هر چیزی که در ذهن دارد می کند و آنها خاموش می شوند.

تنها یک قانون در Ultimate Thunder وجود دارد: بدون پوشش. آنها فقط یک بار در 11 سال انجام داده اند، یک شعار جشن به نام زنگ های خونین جینگل که هیچ ارتباطی با اصل جشن نداشت.

هیچ‌کدام از گروه به‌ویژه به پاییز علاقه‌ای ندارند: موسیقی آن‌ها به همین شکل منتشر می‌شود، همراه با حجمی از انفجارهای شبیه Hawkwind. علیرغم ارائه بیشتر اشعار Ultimate Thunder در حالی که شعر ضربتی با رپ ملاقات می کند، واتسون، یکی از طرفداران بزرگ تام جونز با صدایی عالی، می تواند بدون دردسر بین ژانرها جابه جا شود، وقتی که در اطراف پیانو غرغر می کند. جان دنسلی، در مورد بونگوس، فقط یک آهنگ را واقعاً دوست دارد (شب خاموش … در هر زمانی از سال). الکس سایکس روی کلیدها طعمی متفاوت دارد، از Kiss تا Scooter، گروه موسیقی شاد آلمانی.

بیشترین عضو راک اند رول کیست؟ هسل وود متفکر “سوال سخت.” او به اسکات اندرسون، درامر، که توجهی به مکالمه ندارد، نگاه کرد. «بعضی وقت ها نگاه می کنم و اسکات را می بینم که در هوا تف می کند و دوباره آن را در دهانش می گیرد. راک اند رول بسیار زیبایی است.»

ستاره‌های راک Wannabe سال‌ها مطالعه می‌کنند تا بی‌تفاوتی قهرمانان خود را نشان دهند. این به طور طبیعی به Ultimate Thunder می رسد، که به نظر می رسد کمتر علاقه ای به صحبت در مورد اولین آلبوم خود دارند تا اینکه دوباره به استودیوی تمرین لیدز برای جم بازگردند. صحبت کردن تخصص آنها نیست: کنت استینبرن، نوازنده گیتاریست، کودک گروه، تکه کاغذی را به دست می دهد که شخصی روی آن بیوگرافی گروهش را با دست نوشته است.

«اسم من کنت استینبرن است. من 22 ساله هستم و در Castleford زندگی می کنم و دارای اختلالات یادگیری هستم. من موسیقی، آواز خواندن و ساختن آهنگ های خودم را دوست دارم. من بیشتر موسیقی را دوست دارم و درام و گیتار می نوازم. در اوقات فراغت خود در لیگ راگبی ناتوانی یادگیری بازی می کنم و برای تیم Castleford Tigers LD بازی می کنم.

پخش زنده نیاز به هماهنگی زیادی از کارکنان پشتیبانی و کمک‌کنندگان دارد، اما آنها در لیدز و برادفورد، گاهی اوقات در کنار گروه‌های غیرمعلول مانند That Fucking Tank، برنامه اجرا کرده‌اند. در 21 ژوئیه آنها آلبوم خود را در استودیو Sheaf Street/Duke در لیدز عرضه کردند. فقط انتظار نداشته باشید که آنها واقعاً هیچ یک از آهنگ های آلبوم را پخش کنند. یا اینکه خواننده شان بخواند. هر اتفاقی ممکن است بیفتد.