آیا جورجیا ملونی می تواند نخست وزیر بعدی ایتالیا شود؟

اگر انتخابات محلی اخیر ایتالیا آزمونی برای نبض این کشور باشد، آنگاه این کشور ممکن است در سال آینده به سمت راست حرکت کند.

این به دلیل موفقیت حزب برادران ایتالیایی جورجیا ملونی (Fratelli d’Italia) است.

این کشور به‌عنوان نیروی اصلی اپوزیسیون ایتالیا ظاهر شده و ائتلافی را رهبری می‌کند که از دستاوردهای گسترده در انتخابات محلی برخوردار بوده است.

با برگزاری انتخابات عمومی در سال آینده – و برتری برادران ایتالیا در نظرسنجی ها – چشم انداز ملونی نخست وزیر بعدی ایتالیا در حال افزایش است.

جورجیا ملونی کیست و چه چیزی را مطرح می کند؟

برادران ملونی رهبر ایتالیا در پایتخت رم به دنیا آمد و پرورش یافت.

خاستگاه حزب او در جنبش اجتماعی ایتالیا (Movimento Sociale Italiano) است که اکنون منحل شده است، که حزب مغلوب فاشیست را از ویرانه هایش در پایان جنگ جهانی دوم بازسازی کرد و آن را به یک نیروی ناسیونالیست میانه روتر تبدیل کرد.

جنبش اجتماعی ایتالیا توسط جورجیو آلمیرانته، که یک همکار و سازمان دهنده فعال جمهوری اجتماعی ایتالیا، یک دولت دست نشانده نازی ها در طول جنگ بود، تأسیس شد.

در سال 2020، ملونی دریاسالار توصیف کرد به عنوان یک “میهن پرست” و “عشق بی قید و شرط او به ایتالیا، صداقت، انسجام او، [and] شجاعت او».

پروفسور آندره آ مامونه، یکی از مورخان برجسته معاصر ایتالیا، به یورونیوز گفت: «برادران ایتالیا حزبی مطابق با سنت نئوفاشیستی است.

بسیاری از اعضای آن رویکرد مثبتی نسبت به رژیم موسولینی نشان می دهند. دو تن از برادرزاده های موسولینی به حزب پیوستند. این چیزهای زیادی در مورد ماهیت آنها می گوید.”

با این وجود، ملونی – در سیاست از دهه 1990 و سابقاً وزیر جوانان در کابینه ائتلافی برلوسکونی – تصویر یک سیاستمدار معتدل و دلپذیر را ساخته است که از معذرت خواهان فاشیست و نوستالژیک های درون حزبش فاصله گرفته است.

پلت فرم فعلی ملونی بر اساس یک مدل ملی-محافظه کار و حاکمیتی ساخته شده است. او با مهاجرت دسته جمعی و ادعایی “اسلامی” ایتالیا و اروپا مخالف است، خواستار نظم و قانون قوی تر، و کاهش نوار قرمز بدنام کافکیایی ایتالیا است.

در کنار سالوینی، او اغلب به عنوان یکی از اولین و مهم‌ترین افراد بدبین به اروپا در نظر گرفته می‌شود، زیرا در نتیجه انتقاد او از یورو و «بوروکرات‌های بروکسل» است.

خود بدبینی اروپا معمولاً به عنوان یک پدیده اخیر در ایتالیا توصیف می شود که به تحولات سیاسی پس از معاهده ماستریخت در سال 1992 نسبت داده می شود – به ویژه بحران منطقه یورو و پناهندگان در دهه گذشته.

با این وجود، در واقع تاریخ بسیار قدیمی‌تری را در کشور دنبال می‌کند و احساسات ضد اروپایی از دهه 1950 زنده است.

اظهارات اخیر ملونی مبنی بر اینکه «اروپا به روح نیاز دارد» مشابهتی قابل توجه با عنوان یک مجله راست افراطی در سال 1957 دارد که بازار مشترک را «اروپا بدون روح» نامید.

حتی به طور غیرمنتظره‌تر، اصلی‌ترین مخالفان اروپا در ایتالیا کمونیست‌ها بودند – مخالفان قطبی ملونی، که با این حال نگرانی‌های حمایت‌گرایانه مشابهی داشتند.

ملونی علیرغم انتقادات ضد اتحادیه اروپا، همچنان در مخالفت خود با «ایتالکسیت» فرضی استوار است و ادعاهایی مبنی بر «ضد اروپایی بودن» خود را رد کرده است.

در مسائل اجتماعی، ملونی کاملا سنتی است و با سقط جنین، اتانازی و ازدواج همجنس‌گرایان مخالف است.

نتایج انتخابات محلی برای ایتالیا چه معنایی دارد؟

انتخابات محلی اغلب به‌عنوان نوعی ترموستات سیاسی عمل می‌کند و نوری را بر روحیه عمومی می‌تاباند.

نتایج دور اول به دست آمده – دور دوم برای 26 ژوئن برنامه ریزی شده است – اعتماد به نفس زیادی را برای برادران ایتالیا ایجاد کرده است، زیرا این حزب بهترین نتیجه را در ائتلاف راست میانه دریافت کرده است. به طور کلی خود پیشتاز است.

نظرسنجی های اخیر چنین روندهایی را پشتیبانی می کند. آخرین نتایج نشان داده است که برادران ایتالیا به عنوان حزب پیشرو در این کشور ظاهر شده است. رای گیری با 22-23 درصد و با فاصله کمی از حزب دمکرات که با 19 درصد در جایگاه دوم قرار دارد.

حزب دموکرات چپ میانه نیز نتیجه مطلوبی به دست آورد – به عنوان مثال، شهر لودی در شمال ایتالیا را به دست آورد و از نظر فنی به عنوان موفق ترین حزب واحد با 17.2 درصد ظاهر شد. برعکس در مورد جنبش پنج ستاره که زمانی پیشرو بود، صدق کرد که شکستی سخت را متحمل شد و تنها 2.1 درصد از آرا را به دست آورد.

برادران ایتالیا در یک ائتلاف انتخاباتی راست میانه شرکت می کنند که شامل دو حزبی است که در حال حاضر در دولت حضور دارند: حزب پوپولیست متئو سالوینی، لیگ شمالی ضد مهاجرت (Lega Nord) و سیلویو برلوسکونی، نخست وزیر سابق بادوام، محافظه کار تر برو ایتالیا. فورزا ایتالیا).

شایان ذکر است، این انتخابات همچنین نشان دهنده کاهش حمایت از سالوینی بود که اتحادیه را در سال 2018 به یک دولت (کوتاه عمر) رساند و با 34.3 درصد آرا در صدر انتخابات پارلمان اروپا در سال 2019 قرار گرفت. ورونا، سنگر لیگ، تقریباً به چپ میانه باخت و باید در دور دوم انتخابات شرکت کند.

خود سالوینی زمانی به‌عنوان مسئول تغییر شکل لیگ شمال در دهه 2010 شناخته می‌شد، و این امر باعث شد که این حزب جدایی‌طلب و رسوایی‌آمیز پیش از این شانس شکست خورده را تغییر دهد. با این وجود، حزب او از سال 2020 تقریباً نیمی از هواداران خود را دچار خونریزی کرده است که بسیاری از آنها توسط برادران ایتالیا انتخاب شده اند.

تحلیلگران چنین ضررهایی را به تلاش نافرجام سالوینی برای برگزاری انتخابات عمومی در تابستان 2019 نسبت می دهند – مانوری که منجر به طرد تصادفی او از دولت شد – و رویکرد او به همه گیری کووید-19، که به طور گسترده به عنوان اشتباه محاسباتی تصور می شد. سنگین دست

برای افزایش آسیب، همه پرسی با حمایت سالوینی در مورد اصلاحات در عدالت، که در 12 ژوئن – همان روز با انتخابات محلی – برگزار شد، پس از اینکه شاهد حضور کم سابقه 20.9 درصدی رای دهندگان بود، لغو شد.

در نتیجه، برادران ایتالیا می توانند در انتخابات عمومی سال 2023 به عنوان حزب پیشرو ایتالیا ظاهر شوند. اما همانطور که خود ملونی در برنامه تلویزیونی ایتالیایی Porta a Porta توصیه کرد، کلید این امر در ائتلاف راست میانه نهفته است که در کنار هم به عنوان یک نیروی متحد ایستاده اند.

«راست میانه [coalition] فرانچسکو جوبیلی، نویسنده و فعال محافظه‌کار، به یورونیوز گفت. “لحظه ای که خود را تقسیم می کند، از دست می دهد.”

او افزود: «اتحادیه برای این واقعیت که در دولت است هزینه می‌پردازد. «برادران ایتالیا که در اپوزیسیون هستند، نتایج بهتری به دست می‌آورند و رای‌دهندگان متقاطع را رهگیری می‌کنند – رای‌دهندگان ناامید جنبش پنج ستاره و لیگ را رهگیری می‌کنند، اما رای دهندگانی را که برادران ایتالیا را نیرویی سیاسی می‌دانند که به طور بالقوه می‌تواند دولت تشکیل دهد. تغییر محافظه کار ملونی در چند ماه و سال گذشته.

هنگامی که از آلکس بازارو، نماینده حزب در مورد عملکرد ضعیف لیگ در انتخابات محلی پرسیده شد، احساسات جوبیلی را به اشتراک گذاشت.

ما در حال پرداخت هزینه هستیم [our] او به یورونیوز اعتراف کرد.

ایتالیایی ها در مورد جورجیا ملونی چه احساسی دارند؟

شهرت ملونی به عنوان یک سیاستمدار منسجم و متقاعد باعث محبوبیت او در میان بخش بزرگی از رای دهندگان ایتالیایی شده است. رتبه بندی به عنوان یکی از قابل اعتمادترین رهبران ایتالیا.

با این حال، بسیاری دیگر با چنین احساساتی موافق نیستند و بار سیاسی راست افراطی او را به‌ویژه نگران‌کننده می‌دانند.

مامونه، کارشناس جناح راست افراطی ایتالیا، هشدار داد: کابینه تحت رهبری او اساساً به این معنی است که ایتالیا مسیری شبیه اوربان را دنبال می کند – ملی گرایی، ضد اتحادیه اروپا، ضد مهاجرت، همراه با تنش هایی با متحدان بین المللی. علاوه بر این، این منجر به بازسازی بیشتر فاشیسم خواهد شد.

برای بسیاری از جامعه همجنس‌گرایان، به‌ویژه چشم‌انداز ریاست ملونی به دلیل سابقه او در زمینه حقوق دگرباشان جنسی، نگران‌کننده است.

جیانمارکو کاپونیا، فعال و سخنگوی سازمان دگرباشان جنسی + Possibile گفت: “حقوق ایتالیا در راستای تبلیغاتی است که توسط تمام نیروهای حاکمیتی اروپا حمایت می شود، که هدف آنها محدود کردن حقوق، آزادی و تعیین سرنوشت زنان و LGBTIQ+ است.” . ملونی کاملاً در این تصویر جا می‌شود.

علیرغم رد لایحه ضد همجنسگرا هراسی زان توسط سنا در اکتبر گذشته، ایتالیا در دهه گذشته پیشرفت زیادی در زمینه برابری LGBT+ داشته است و شاهد تغییر مطلوبی در افکار عمومی بوده است.

یک روز قبل از انتخابات محلی، رم میزبان رژه غرور خود بودکه بسیاری از خیابان‌ها و میدان‌های مرکز تاریخی را با ده‌ها و احتمالاً صدها هزار نفر پر کرده است.

تنها دو روز بعد، ملونی در تجمعی برای حزب راست افراطی اسپانیایی Vox در ماربلا، اندلس، علیه حقوق دگرباشان جنسی صحبت کرد.

«آری به خانواده طبیعی، نه به لابی LGBT! بله به هویت جنسی، نه به ایدئولوژی جنسیتی! او از روی تریبون فریاد زد.

کاپونیا در پایان گفت: «ما با یک حمله تمام عیار علیه مبارزه برای تقاضای برابری روبرو هستیم که می تواند 900000 نفر را بسیج کند، همانطور که شنبه گذشته در رم دیدیم. “این فقط جامعه LGBTIQ+ نیست، بلکه آگاهی از این است که این نبردها، نبردهای ما، نبردهایی برای مدنیت هستند.”