“سرزمین آن سوی جاده ممنوع است”: چوپانان شهرک نشین اسرائیلی فلسطینی ها را با پنهان کاری آواره می کنند | سرزمین های فلسطینی

Oدر امتداد مسیر 90، جاده ای که توسط اسرائیل ساخته شده است در طول دره اردن در کرانه باختری اشغالی می گذرد، سمت غربی بزرگراه با وجود گرمای تابستان پر از علف های نی مانند است. در شرق جاده، آنچه که گوسفند و بز می خورد، رفته است.

این تفاوت تنها نشانه محسوس بزرگ ترین تغییر استراتژیک در نبرد برای کنترل منطقه C، 60 درصد کرانه باختری تحت کنترل کامل اسرائیل، در سال های اخیر است: ظهور شهرک نشینان اسرائیلی که از چوپانی به عنوان ابزاری برای تصرف مناطق استفاده می کنند. بیشترین زمین، با کمترین تلاش

محمد، جوان 16 ساله ای که گله 200 نفری را در کنار جاده ای که برای فلسطینی ها امن است، گله می کرد، گفت: «قبلاً می توانستیم گوسفندها و بزها را به سراسر کوه ها و دره ها ببریم. اکنون جاده مرز است و فراتر از آن ممنوع است.»

ابو فادی، 52 ساله، یک چوپان بادیه نشین از العوجا، روستایی در شمال اریحا، گفت: «آنها از کوه پایین می آیند و آب را می گیرند، زمین را می گیرند، اما بز می آورند. «دیگر فضای کافی وجود ندارد و قیمت غذا برای حیوانات در حال افزایش است. ما از هر دو طرف تحت فشار هستیم.»

از زمان آغاز اشغال اراضی فلسطینی در سال 1967، حدود 450000 اسرائیلی در منطقه C فعلی کرانه باختری مستقر شده اند که برخی به دلایل مذهبی یا ملی گرایانه و برخی دیگر به دلیل هزینه های ارزان تر زندگی بوده اند. حضور آنها توسط اکثر جامعه بین المللی به عنوان یک مانع بزرگ در راه صلح پایدار تلقی می شود.

چیزی که زمانی به عنوان یک سبک زندگی پیشگام در نظر گرفته می شد، اکنون اغلب بسیار راحت است: برخی از سکونتگاه های اولیه اکنون به خوبی مستقر و ثروتمند هستند، با نگهبانان امنیتی در ورودی و حصارهایی با دوربین و سیم خاردار. نیروهای دفاعی اسرائیل (IDF) برای اجرای قوانین نظامی برای فلسطینیان و قوانین غیرنظامی برای شهرک نشینان آماده هستند.

به گفته درور اتکس، کارشناس برجسته سیاست سرزمینی اسرائیل بر روی خط سبز و بنیانگذار سازمان غیردولتی Kerem Navot، در 10 سال گذشته، جناح راست جنبش شهرک نشینان چیزی متفاوت را با موفقیت بزرگ امتحان کرده است.

تحقیقات جدید Kerem Navot نشان داده است که اکنون 77 مزرعه و پاسگاه چوپانی اسرائیل در سراسر کرانه باختری وجود دارد. 66 مورد در دهه گذشته و 46 مورد در پنج سال گذشته ایجاد شد که بخشی از انفجار در رشد شهرک سازی در دوران دولت ترامپ بود. منطقه ای که اکنون توسط مهاجران چوپان کنترل می شود حدود 60000 هکتار است – کمی کمتر از 7٪ از منطقه C.

همانطور که زیف هور، دبیر کل آمانا، یک سازمان شهرک نشین، سال گذشته در یک کنفرانس آنلاین بیان کرد: «ساخت و ساز به دلیل ملاحظات اقتصادی توسعه ساختمان، زمین کمی را اشغال می کند… مزارع چوپان – طی سه سال گذشته ما در یک وسعت بزرگ قدم گذاشته اند – اکنون منطقه ای تقریباً دو برابر مساحت ساخته شده سکونتگاه ها را پوشش می دهد.

اتکس سه سال را صرف مصاحبه با گله‌داران فلسطینی کرد، تغییراتی را در طول زمان در مناطق چرای بازدید شده توسط فلسطینی‌ها و شهرک نشینان مشاهده کرد و از عکس‌های هوایی برای ترسیم ویژگی‌های جغرافیایی مانند دره‌ها و جاده‌های عمیق استفاده کرد، که اکنون اغلب مرزهای واقعی زمین را تشکیل می‌دهند. چوپانان مهاجر

او همچنین دریافت که گله‌داران مهاجر اغلب با کمک‌های بلاعوض و تخصیص زمین‌های مرتعی که مستقیماً توسط ادارات دولتی اسرائیل و سایر نهادهای دارای بودجه عمومی صادر می‌شود، کمک می‌شوند.

این مهم ترین تغییر در چند دهه اخیر در کرانه باختری است. اتکس در جریان بازدید آبان نیوز از چندین جامعه فلسطینی و شهرک نشینان گفت: شرکت شهرک نشینان قبلاً در مورد ساختن جوامع بود، و اکنون اغلب شخصی به تنهایی می آید تا مزرعه ای راه اندازی کند، و شاید بعداً خانواده خود را بیاورد و مانند او در غرب وحشی زندگی کند. هفته گذشته دره جردن

آنها در ابتدا در بیرون راندن فلسطینی ها بسیار خشن هستند، اما وقتی تسلط پیدا کردند، معمولاً خشونت کمتری دارند. آن‌ها احساس می‌کنند که به زمین حق دارند، مثل اینکه برای حفظ امنیت به اعداد یا ارتش نیاز ندارند.»

خشونت مربوط به کنترل اراضی در کرانه باختری با 450 حمله توسط شهرک نشینان علیه فلسطینی ها و 160 حمله توسط فلسطینی ها علیه شهرک نشینان که توسط سازمان ملل در سال 2021 ثبت شده است در حال افزایش است.

دهکده بادیه نشین راس الدین در دره اردن هنوز درگیر یک حادثه وحشتناک خاص در هفته گذشته است: حدود 20 شهرک نشین چوپان که در بالای تپه مجاور زندگی می کردند عصر دوشنبه با همراهی 10 پرسنل ارتش اسرائیل با ماشین به روستا رسیدند.

به گفته سایر ساکنان، شهرک نشینان وارد خانه شده و چهار عضو یک خانواده را با باتوم های میخ زده، در حالی که نیروهای ارتش اسرائیل تماشا می کردند، مورد ضرب و شتم قرار دادند. مصطفی کعبانه و پسرانش احمد و محمد 20 ساله در حالی که دستبند بسته بودند مورد ضرب و شتم قرار گرفتند و مردان جوان دستگیر شدند.

هاگر 50 ساله، مادر آنها، به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفت، او برای چند روز در بیمارستان رام الله بیهوش بود. مصطفی پس از آزادی از بیمارستان به مدت چهار روز در بازداشت بود و دو پسرشان همچنان در زندان نظامی عوفر در بازداشت به سر می برند.

ارتش اسرائیل فوراً به درخواست برای اظهارنظر درباره این حمله پاسخ نداد.

یکی از نزدیکان خانواده که از ترس انتقام خواست نامش فاش نشود، گفت: “شنیدم شهرک نشینان آمدند زیرا از حادثه ای که مربوط به یک گاو بود عصبانی بودند و این انتقام بود، اما ما کاری به آن نداشتیم.”

این حمله اولین بار بود که شهرک نشینان نزدیک که در دو سال گذشته وارد شدند وارد خود راس الدین شدند. مردمی که در آنجا زندگی می کنند اکنون عمیقاً نگران هستند که خشونت ممکن است تشدید شود و آنها نیز مانند بسیاری دیگر مجبور به ترک خانه های خود شوند.

این خویشاوند گفت: «هیچ ظلمی در دنیا بدتر از این نیست که در خانه خودت امن نباشی». “این در مورد این نیست که چه کسی می تواند حیوانات را چرا کند و در کجا، نه واقعا. آنها می خواهند کاملاً از شر ما خلاص شوند.»