آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
مهر یک در گذشته برای رسیدن به بریتانیا تلاش کرده اند از طریق دریای مدیترانه عبور کنند. اما پناهجویان در مرکز ترانزیت گاشورا رواندا می‌گویند که اکنون از ترس اینکه به جایی که شروع کرده‌اند برگردند، آن‌قدر می‌ترسند که دوباره تلاش کنند.
زمن فساها، 26 ساله، از اریتره، در ماه ژوئیه به مجتمع وسیع اقامتگاه و امکانات تفریحی رسید. این کمپ پناهجویان که با یک ساعت و نیم رانندگی از کیگالی، پایتخت رواندا فاصله دارد، 249 مرد، 125 زن و 83 کودک را در خود جای داده است که از بازداشتگاه های محقر در لیبی تخلیه شده اند.
این سازمان توسط کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل، آژانس پناهندگان سازمان ملل، دولت رواندا و اتحادیه آفریقا اداره می شود و برای افرادی که در انتظار اسکان مجدد هستند، مسکن کوتاه مدت فراهم می کند.
فساها گفت که در سال 2017 اریتره را به امید رسیدن به بریتانیا ترک کرده است. «در اریتره آزادی وجود ندارد. خدمت ملی وجود دارد و من نمی خواهم سرباز شوم. می‌خواستم از لیبی از دریای مدیترانه عبور کنم تا به بریتانیا برسم. دوستانی داشتم که غیرقانونی عبور کردند. در جولای 2019 سعی کردم با یک قایق با 350 نفر عبور کنم اما قایق توقیف شد و من را به لیبی بازگرداندند. خیلی ترسناک بود. گیر افتادن در بازداشتگاه در لیبی، مانند یک زندان است. توسط سربازان محافظت می شود.»
داستان فساها که توسط دیگران تکرار شده است، به این ایده که طرح دولت رواندا به عنوان یک عامل بازدارنده برای بازگشت به بریتانیا عمل می کند، اعتبار می بخشد.
او گفت که در کمپ رواندا احساس خوشحالی می کند که دارای یک مرکز بهداشتی، زمین بازی کودکان، سالن بدنسازی، زمین فوتبال، زمین بسکتبال و میز بیلیارد.
فساها که اکنون رویای اسکان مجدد در کانادا را در سر می پروراند، گفت: “کمپ خوب است، شما می توانید آزادانه راه بروید و من می توانم بیرون بروم و خنک شوم.” من نمی‌خواهم اکنون به بریتانیا بروم زیرا ممکن است مرا اخراج کنند. من شنیده ام که در انگلستان پناهجویان را اخراج می کنند. من چیز زیادی در مورد این طرح نمی‌دانم، اما در صورت اخراج، واقعاً از رفتن به آنجا می‌ترسم. پس از عبور از تمام مشکلات در لیبی، من این را نمی خواهم.
هنگامی که روزنامه نگاران بریتانیایی برای بازدید از امکانات سایت وارد شدند، زنی به عنوان بخشی از کلاس موسیقی درمانی مشغول خواندن آهنگ “If I Ain’t Got You” اثر آلیشیا کیز بود. پناهندگان به تلویزیون و وای فای دسترسی دارند و در غذاخوری که غذاهایی مانند خورش مرغ، اسپاگتی بولونیز و چیپس سرو می کند، سه وعده غذایی در روز به آنها ارائه می شود. همچنین به آنها کمک هزینه ماهیانه 50000 فرانک رواندا (40 پوند) داده می شود.
یک مادر سه فرزند که از آزار و شکنجه در سودان فرار کرده بود، این طرح را محکوم کرد. راوناق گوما، 30 ساله، سال گذشته پس از ناپدید شدن همسرش به همراه سه فرزند کوچکش به لیبی گریخت. او به یک قاچاقچی 5000 دینار لیبی (856 پوند) پرداخت تا با یک قایق کوچک از دریای مدیترانه عبور کند تا به فرزندانش عمار هفت ساله، احمد چهار ساله و دان 19 ماهه آینده بهتری در بریتانیا بدهد.
گوما در مقابل اشک‌هایش گفت که شوهرش در سودان «مفقود شد». وی جزئیات بیشتری ارائه نکرد اما افزود: «من می‌خواستم سودان را ترک کنم زیرا خطرناک است و امنیت وجود ندارد. هدف من از ابتدا رسیدن به بریتانیا بود. تصمیم گرفتم برای رسیدن به اروپا از لیبی سوار قایق شوم. اما پلیس دریایی ما را به لیبی بازگرداند. این ترسناک بود که فکر می‌کردیم در لیبی کشته می‌شویم.»
او گفت که بازداشتگاه لیبی “مانند یک زندان” است و او از فرزندانش جدا شده است. او چند ماه پیش به رواندا تخلیه شد و آن را “کشوری زیبا” توصیف کرد.
من نمی توانم بگویم که مشکلی در رواندا وجود دارد. اما من می خواهم برای آینده فرزندانم در جای دیگری اسکان داده شوم، یا در کانادا یا استرالیا یا شاید در بریتانیا.
اما سرش را تکان داد و افزود: «من این توافق بین رواندا و بریتانیا را قبول ندارم. افرادی که به بریتانیا می‌رسند از چیزهای بد زیادی عبور کردند، به عنوان مثال شکنجه، و چیزهایی که زندگی آنها را تهدید می‌کرد. و هنگامی که آنها در نقطه ای قرار می گیرند که در آن امن هستند، به آفریقا بازگردانده می شوند.
از 1075 نفری که از سال 2019 از لیبی تخلیه شده‌اند، هیچ‌کدام ماندن در رواندا یا بازگشت داوطلبانه به اریتره، سودان، چاد و سومالی را انتخاب نکرده‌اند. اما 629 نفر در فرانسه، سوئد و سایر کشورهای اروپایی یا کانادا اسکان داده شده اند.
گمانه زنی هایی وجود دارد مبنی بر اینکه مهاجرانی که از بریتانیا فرستاده می شوند ممکن است در کمپ قرار گیرند، اما دولت رواندا می گوید که اینطور نیست. اما افرادی که در گاشورا واجد شرایط باشند می توانند در بریتانیا اسکان داده شوند.
Entsar Tsagai، 31 ساله، و دختر 18 ماهه‌اش، Sundus، و Meseret Girmy، 24، و پسر سه ماهه‌اش امین، امیدوارند پس از فرار از اریتره به کشوری “آرامش و امن” بروند.
گیرمی گفت: رواندا بسیار بهتر از لیبی است، اما اروپا برای کودک من بسیار بهتر خواهد بود. من فقط جایی می خواهم که آرام باشد.»
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
