صندوق نیویورک برای نقش خود در مطالعه سیفلیس تاسکگی به طور علنی عذرخواهی می کند | نیویورک

پنجاه سال پس از فاش شدن و توقف مطالعه بدنام سیفلیس تاسکگی، سازمانی که پرداخت های مراسم خاکسپاری را انجام داد و این مطالعه را تسهیل کرد، صندوق یادبود Milbank، در ملاء عام متاسف خواهد شد.

برای تقریباً 40 سال، محققان دولتی اجازه دادند که صدها مرد سیاه پوست در آلاباما بر اثر سیفلیس بمیرند تا بتوانند این بیماری را مطالعه کنند. این صندوق در نیویورک هزینه های تشییع جنازه را پوشش داد.

اما چک ها، حداکثر 100 دلاری، یک عمل ساده خیریه نبود. بیوه‌ها یا سایر عزیزان باید با اجازه دادن به پزشکان برای انجام کالبد شکافی موافقت می‌کردند که جزئیات ویرانی‌های بیماری را که به قربانیان گفته می‌شد «خون بد» است، تشریح می‌کرد.

این صندوق که در سال 1905 توسط الیزابت میلبانک اندرسون، از یک خانواده ثروتمند نیویورکی وقف شد، یکی از اولین بنیادهای خصوصی بود. طبق سوابق مالیاتی، از جمله دفتری در خیابان مدیسون در منهتن، در سال 2019 دارایی 90 میلیون دلاری داشت. اکنون بر روی سیاست های بهداشتی دولت متمرکز شده است.

عذرخواهی و کمک مالی همراه به یک گروه فرزندان، بنیاد صدای پدران ما، قرار بود روز شنبه در تاسکگی در جمع کودکان و سایر بستگان مردان در این مطالعه ارائه شود.

رئیس صندوق Milbank، کریستوفر اف کولر، گفت که هیچ راه آسانی برای توضیح یا توجیه رفتار رهبران دهه 1930 وجود ندارد. برخی از سیاه پوستان هنوز به دلیل “اثر تاسکگی” از مراقبت های بهداشتی دولتی می ترسند.

کولر گفت: “نتیجه این یک آسیب واقعی بود.” این یکی دیگر از نمونه‌های روش‌هایی بود که مردان در این مطالعه فریب خوردند. و ما به عنوان یک فرد، به عنوان یک منطقه، به عنوان یک کشور با تأثیر این فریب مواجه هستیم.»

پدر لیلی تایسون هد، فردی لی تایسون، بخشی از این مطالعه بود. او اکنون رئیس صدای پدران ما است. او عذرخواهی میلبانک را “یک ژست فوق العاده و یک چیز شگفت انگیز” خواند، حتی اگر 25 سال پس از عذرخواهی دولت ایالات متحده برای این مطالعه از آخرین بازماندگان آن، که همه از آن زمان مرده اند، باشد.

هد گفت: «این واقعاً چیزی است که می‌توان از آن به عنوان نمونه‌ای استفاده کرد که نشان می‌دهد چگونه عذرخواهی می‌تواند در واقعی کردن غرامت و عدالت ترمیمی مؤثر باشد.

هد گفت تا زمانی که کولر با او تماس نگرفت از نقش میلبانک خبر نداشت. او گفت که پرداخت ها در مطالعات دانشگاهی مورد بحث قرار گرفته بود، اما “این واقعاً چیزی بود که من را غافلگیر کرد”.

او گفت که پدر هد پس از مشکوک شدن، مطالعه را ترک کرد و هیچ پولی از میلبانک دریافت نکرد. صدها نفر انجام دادند.

سوزان ام ریوربی، که کتابی در مورد این مطالعه نوشت، به درخواست صندوق در مورد مشارکت Milbank تحقیق کرد. او گفت که عذرخواهی آن می تواند نمونه ای برای گروه های دیگر باشد.

او گفت: «این واقعاً مهم است زیرا در زمانی که ملت بسیار تقسیم شده است، نحوه کنار آمدن ما با نژادپرستی خود بسیار پیچیده است. «مقابله با آن دشوار است و آنها مجبور نبودند این کار را انجام دهند. من فکر می کنم که این یک نمونه واقعا خوب از تاریخ به عنوان عدالت ترمیمی است.»

از سال 1932، کارمندان دولتی در روستایی آلاباما از درمان مردان سیاه پوست آلوده به سیفلیس خودداری کردند تا پزشکان بتوانند بیماری را ردیابی کنند و بدن آنها را تشریح کنند. حدود 620 مرد مورد مطالعه قرار گرفتند. حدود 430 نفر سیفلیس داشتند.

میلبانک در سال 1935 درگیر شد. ریوربی گفت که صندوق 20150 دلار برای بیش از 230 کالبد شکافی داده است.

در سال 1972 توسط آسوشیتدپرس فاش شد، این مطالعه پایان یافت و مردان شکایت کردند، که منجر به تسویه حساب 9 میلیون دلاری شد که فرزندان هنوز به دنبال وجوه باقی مانده هستند، که در سوابق دادگاه به عنوان “نسبتا کوچک” توصیف شده است.

میلبانک به عنوان هدف شکایت رد شد. سال‌ها بعد، کتاب‌هایی از جمله Reverby’s Examiing Tuskegee، The Infamous Syphilis Study and Its Legacy، که در سال 2009 منتشر شد، جزئیات مشارکت صندوق را شرح داد. اما تنها پس از قتل جورج فلوید توسط پلیس در سال 2020 بود که کارکنان مدیران صندوق را وادار به اقدام کردند.

کولر گفت: «هم کارکنان و هم هیئت مدیره احساس می‌کردند که باید به گونه‌ای با این موضوع روبرو شویم که قبلاً چنین نبوده‌ایم».

این صندوق مبلغ نامعلومی را به صدای پدران ما اهدا خواهد کرد. هد گفت که این پول بورسیه های تحصیلی را در اختیار فرزندان قرار می دهد. این گروه همچنین یک بنای یادبود در دانشگاه توسکگی در نظر گرفته است.