کوئینزلند برای سرپیچی از انتظارات ایالت مبدا در برابر NSW که به شدت مورد علاقه است | دولت مبدا

اسtate of Origin اغلب درباره کوئینزلند است، اما بیش از هر زمان دیگری در سریال های اخیر امسال همه چیز درباره مارون ها است. این در مورد بیلی اسلیتر و مجموعه ای از اولین ها است. حتی درباره واکنش آبی ها به انتخاب تیم کوئینزلند از سبک اخیر فاصله گرفته است.

از زمانی که پل واتین، کوئینزلند هدایت را به مربی‌ای بدون تجربه در سطح ارشد سپرد. آن استاد استروک در سال 1995 منجر به مسلماً نمادین ترین برد در تاریخ 42 ساله Origin شد. این بار هواداران مارونز در انتظار پیروزی مشابهی به یاد ماندنی هستند.

اسلیتر و واتین به سختی می‌توانند متفاوت‌تر از این باشند: اسلیتر، سرعت‌باز ماهری که لیگ را با سرعتی درخشان و بینشی عالی به آتش کشید که منجر به برخی از تماشایی‌ترین لحظات بازی شد. و واتین، مو قرمز سراسیمه به همان اندازه که به خاطر کارش در پادوک مشهور بود، همان طور که به خاطر نقش دلقک در آن شهرت داشت. با این حال، شباهت اصلی آنها چیزی است که وفاداران کوئینزلند را هیجان‌انگیز می‌کند – احترامی که از موفقیت در دوره طلایی لیگ راگبی کوئینزلند به دست می‌آید.

زمانی که واتین زمام تیمی جوان و بی‌تجربه را به دست گرفت که به دلیل تحریم‌های جنگ سوپرلیگ، بازیکنان ثابت زیادی را از دست داد، به طور گسترده به عنوان یکی از بزرگترین رزمندگانی شناخته می‌شد که پیراهن قهوه‌ای به تن کرده است. چیزی که او در تخصص مربیگری فنی فاقد آن بود، با شور و اشتیاق خام و توانایی برای متحد کردن یک گروه نازک جبران کرد.

شرایط امسال متفاوت است، اما اسلاتر بر اخلاقیات مشابهی تکیه خواهد کرد. پس از آزمایش پل گرین که به‌جای رهبری من به دنبال تخصص فنی بود، قدرت‌های مارون انتظار دارند که اسلاتر به اندازه تلاش برای شکستن یا پیشی گرفتن از نیو ساوت ولز، الهام بخش و متحد شود.

مطمئناً یک کوئینزلندر در تیم نخواهد بود که اسلتر را در رنگ های کوئینزلند تماشا نکرده و تحسین نکند. او محبوب ترین بازیکن نسل خود و مسلماً یکی از بهترین چهار یا پنج بازیکن کوئینزلند تمام دوران بود. او همانقدر با شجاعت و سرسختی بازی می کرد که استعداد و هوشمندی داشت. به نظر می رسد که تصمیم برای انتخاب او به عنوان مربی، عاملی برای کاهش ثروت در چند فصل اخیر بوده است.

افول، البته، پس از بازنشستگی نسل طلایی که اسلاتر را نیز در بر می گرفت، اجتناب ناپذیر بود. با این حال، آنچه باعث عصبانیت بیشتر شمال توید شده است، دور شدن از روش کوئینزلندر است، به خصوص در فصل گذشته، جایی که پیراهن تیمی را مانند گذشته بر روی کاغذ پایین نمی آورد و غرور ایالتی اغلب اوقات. به‌عنوان نیروی متحد کننده به‌طور عجیبی غایب بود.

استخدام اسلیتر، اگر نگوییم یک انتخاب الهام‌آمیز، بسیار یک انتخاب کوئینزلند است. و قبل از اینکه یک توپ زده شود، او در حال حاضر علامت خود را می گذارد. او هیچ تردیدی در آوردن اولین‌ها از جمله سلوین کوبو و روبن کاتر در فصلی که اساساً اولین فصل آنها به‌عنوان شروع کننده تمام وقت است، نشان نداده است. او همچنین نیازهای گذشته را فراموش نکرده است، به طور شگفت انگیزی از بن هانت در هوکر نام برد و خاطرنشان کرد که ابزار Dragons مدال ران مک آلیف را در دو فصل گذشته به دست آورده است.

تهدیدی که اسلیتر برای نیو ساوت دبلیو ایجاد کرده بود، چنان بوده است که برای اولین بار در دوران براد فیتلر، آبی ها تصمیماتی به ظاهر ارتجاعی برای انتخاب گرفتند. فیتلر اغلب به عنوان یک رهبر شناخته می شود که با ضربان طبل خود راهپیمایی کرده است. با توجه به این – و استعدادهای فراوانی که در اختیار داشته است – او از حرکاتی که اغلب شانس های آبی ها را از بین می برد اجتناب کرده است. او نگران قد وینگر خود بود و دومین گلزن برتر تاریخ، جاش آدو-کار را برای دنیل توپو کنار گذاشت. جیک تربویویچ و آنگوس کرایتون، اعضای ثابتی که از این تیم کنار رفته بودند، تماس‌های انتخابی شگفت‌انگیزی بودند. مرکز نامگذاری استفن کرایتون روی نیمکت گیج کننده بود.

البته زمان نشان خواهد داد که آیا فیتلر کارت های مناسبی را بازی کرده است یا خیر. آبی ها به شدت مورد علاقه وارد این سریال می شوند. آنها سه بازی از چهار سری اخیر را برده اند و به این اعتماد به نفس می بالند که در دو بازی زنده فصل گذشته بر کوئینزلند تسلط داشته اند. ناتان کلیری بازیساز برتر این بازی است. جیمز تدسکو و دیمین کوک مدافعان کناری و هوکر فعلی استرالیا هستند. شک کمی وجود دارد که آبی ها بار دیگر برتری استعدادی دارند.

اگرچه این اختلاف استعدادها در حال کاهش است و شبح اسلیتر بزرگ به نظر می رسد – یک شاهکار چشمگیر برای کسی که هنوز یک بازی فوتبال بزرگسالان را مربیگری نکرده است. آبی‌ها، از نظر ظاهری، ترسیده به نظر می‌رسند و کوئینزلند به نظر می‌رسد آماده بازگشت به کاری است که در طول تاریخ به بهترین شکل انجام داده‌اند: بالا رفتن از بزرگترین صحنه‌ها و سرپیچی از همه انتظارات.