جشن های وحشیانه در داکار در حالی که سنگال مصر را شکست داد و اولین قهرمانی جام ملت های آفریقا را به دست آورد

پس از اینکه سادیو مانه در نهایت اولین جام آفریقا را برای سنگال تحویل داد، صحنه‌هایی از جشن‌های وحشیانه در خیابان‌های داکار رخ داد و محمد صلاح، هم تیمی لیورپول، کاری جز ایستادن و تماشا کردن نداشت.

مانه در یک ضربات پنالتی تعیین کننده را در گوشه پایین سمت چپ سوراخ کرد تا صلاح و مصر را در فینال یکشنبه در کامرون شکست دهد و پنالتی از دست رفته را در اوایل بازی جبران کند.

سنگال پس از پایان وقت اضافه 0-0 در ضربات 4-2 پیروز شد. صلاح که قرار بود پنالتی نهایی تیمش باشد، پس از از دست دادن دو نفر از هم تیمی هایش، در ضربات پنالتی حرفی نزد.

سنگال قبلا در دو فینال شکست خورده بود، از جمله در برابر الجزایر در آخرین جام ملت های آفریقا در مصر در سال 2019، زمانی که مانه تسلی ناپذیر بود.

این بار مانه لحظه پیروزی را فراهم کرد، ابتدا برای جشن شادی با هم تیمی ها مسابقه داد، اما همچنین بازگشت تا مدتی را برای دلداری دادن به صلاح که چشمان اشک آلود بود، سپری کند.

ادوارد مندی، دروازه بان سنگال که با مهار پنالتی در ضربات پنالتی نیز نقش مهمی داشت، گفت: “ما افتخار می کنیم.” “ما قبلا هرگز برنده نشده بودیم. ما برای کسب این جام واقعاً سخت کار کردیم و امروز به عنوان یک گروه و به عنوان یک کشور قهرمان شدیم.”

سنگال – مصر یا مانه – صلاح؟

فینال در استادیوم اولمبه در یائونده به عنوان نبرد بین مهاجمان لیورپول، مانه و صلاح، که هر دو به دنبال اولین قهرمانی بزرگ خود با کشورشان بودند، اعلام شد.

اما با وجود حضور این دو ستاره هرگز به اوج یک کلاسیک نرسید.

این حتی پس از شروع فینال با نمایشی بود که سنگال در پنج دقیقه ابتدایی یک پنالتی را به خاطر خطای محمد عبدالمونم روی سالیو سیس به دست آورد.

وقتی مشخص شد که مانه می‌خواهد آن را بگیرد، صلاح به سمت دروازه‌بان محمد ابو گبال رفت تا در حالی که با دست دهانش را پوشانده بود، به او توصیه‌هایی کند.

به نظر می رسید که مانه را عصبانی کرد و او مکالمه آنها را قطع کرد و با دست به گوشه سمت راست دروازه اشاره کرد.

در پایان، مانه پنالتی دقیقه هفتم را مستقیماً در میانه میدان به ثمر رساند و ابو گبال آن را مهار کرد.

سنگال در همین راستا ادامه داد و یک سری فرصت های دیگر را از دست داد و ابوجبال به عنوان آخرین خط مصر بازی کرد.

صلاح در نیمه اول دو شوت به سمت دروازه داشت، دومی یک ضربه قدرتمند بود که قبل از اینکه مندی به آن دست پیدا کند به سمت گوشه بالای دروازه حرکت می کرد.

اما صلاح از نیمه دوم وقت عادی از بازی خارج شد زیرا خستگی به وضوح متوجه مصر شد، مصری که کارلوس کی‌روش نیز سرمربی تیمش را نداشت.

کی روش در نیمه نهایی کارت قرمز گرفت و از بازی محروم شد و فینال را از روی صندلی های استادیوم تماشا کرد و گاهی اوقات با تلفن صحبت می کرد.

مصر در ضربات پنالتی موفق به کسب چهارمین پیروزی متوالی نشد

هر سه بازی حذفی مصر قبل از فینال نیز به وقت اضافه و دو تای آنها به ضربات پنالتی کشیده شد و به نظر می رسید مصر برای کسب هشتمین عنوان قهرمانی آفریقایی که رکورددار هشتمین قهرمانی آفریقا است، در ضربات ضربات دیگر بازی می کند.

مصر در این ضربات در مرحله یک شانزدهم نهایی و نیمه نهایی بدون از دست دادن پیروز شد، اما در ضربات یکشنبه با دو پنالتی شکست خورد.

عبدالمونعم مدافع فینال رقت بار خود را با اولین گل مصر به پایان رساند و پنالتی او تیر دروازه را به ثمر رساند. پنالتی بعدی بونا سار از سنگال توسط ابوگابال مهار شد.

اما مهند لاشین چهارمین پنالتی مصر را توسط مندی مهار کرد و مانه آن را برد و صلاح سرش را انداخت و شروع به پاک کردن اشک با پیراهنش کرد. صلاح اکنون دو فینال جام آفریقا را پس از اینکه مصر نتوانست برتری 1-0 را حفظ کند و 2-1 به کامرون در سال 2017 شکست خورد، شکست خورده است.

مانه قبل از مسابقات گفته بود که از هر چیزی که در سطح باشگاهی به دست آورده است برای قهرمانی در جام آفریقا با سنگال چشم پوشی می کند. او به قدری مشتاق بود که جام را به دست بیاورد که وقتی به بازیکنان مدال می دادند، مجبور شد از آن دور شود.

مانه باید منتظر می ماند تا کالیدو کولیبالی، کاپیتان سنگال، به منطقه VIP برود تا به طور رسمی جام را در حضور پل بیا، رئیس جمهور کامرون، پاتریس موتسپه، رئیس کنفدراسیون فوتبال آفریقا و جیانی اینفانتینو، رئیس فیفا، اهدا کند.

کولیبالی به آرامی به زمین و هم‌تیمی‌هایش با این جام بازگشت و از هر ثانیه لذت برد تا سنگال در نهایت خود را از شر برچسب بهترین تیمی که هرگز قهرمان جام آفریقا نشده است خلاص کند.

این نتیجه برای آلیو سیسه سرمربی سنگال نیز ویژه بود، که کاپیتان تیم بود و زمانی که سنگال در فینال 2002 مقابل کامرون شکست خورد، پنالتی تعیین کننده را در ضربات ضربات از دست داد. سیسه همچنین مربی ناامیدی 2019 بود.

بازیکنانش در پایان او را گرفتند و به هوا پرتاب کردند.

سیسه گفت: “قهرمان آفریقا. این مدت طولانی بود. دشوار بود. گاهی اوقات پیچیده. اما ما هرگز تسلیم نشدیم.”