دموکرات ها استراتژی بازگشت را در شهرک های کارخانه ای ارزیابی می کنند

آیا دموکرات ها باید زحمت رقابت در شهرک های کارخانه ای در غرب میانه را بدهند؟

گزارشی که روز سه‌شنبه منتشر می‌شود به این سؤال با «بله» قاطعانه پاسخ می‌دهد. اما این واقعیت که اصلاً از آن پرسیده می شود، نشان دهنده چالش حل نشده حزب دمکرات است که چگونه می تواند بیش از 2.6 میلیون رای دهنده را که از سال 2012 در مناطقی مانند اتوموا، آیووا، و اسکرانتون، پنسیلوانیا از دست داده است، بازگرداند.

بیش از پنج سال پس از آنکه دونالد ترامپ، طبقه کارگر سفیدپوست را در مرکز صنعتی در حال محو شدن آمریکا تحریک کرد، دموکرات‌ها هنوز در تلاشند تا بفهمند چه اتفاقی افتاده است و در مورد اینکه آیا باید در جای دیگری برای کسب رای جستجو کنند، بحث می‌کنند. آیا آنها باید سعی کنند به جای آن در نواحی شهری و حومه های حومه داخلی امتیاز انتخابات را افزایش دهند؟

ریاضیات اولیه انتخابات نشان می دهد که آنها انتخاب کمی دارند: برای دموکرات ها کسب اکثریت حکومتی بدون نگه داشتن “دیوار آبی” خود در غرب میانه بسیار دشوار خواهد بود و فرسایش مداوم در جوامع کوچکتر ممکن است در آینده نزدیک این امر را غیرممکن کند.

در میان دوره‌ای امسال، دموکرات‌ها در تلاش برای به دست آوردن کرسی‌های باز در سنا در اوهایو و پنسیلوانیا هستند، در حالی که امیدوارند بتوانند به نحوی مقامات جمهوری‌خواه در آیووا و ویسکانسین را برکنار کنند – همه ایالت‌هایی که مملو از مکان‌هایی هستند که از اثرات اقتصادی و فناوری جهانی آسیب دیده‌اند. طی چند دهه اخیر تغییر کرده است.

اما چیزی بیشتر از اینکه چه کسی قدرت سیاسی را در دست دارد، در خطر است.

نویسندگان نوشتند: «اگر فاشیسم و ​​اقتدارگرایی در این کشور به اوج خود ادامه دهد، به این دلیل است که تعداد بیشتری از رأی‌دهندگان در شهرستان‌های کوچک و متوسط ​​کمربند تولیدی به پیشروی آن دامن می‌زنند».

یک لغزش اقتصادی و تغییر سیاسی

در آیووا، که انتخابات مقدماتی خود را در روز سه شنبه برگزار می کند، حزب دموکرات همه چیز را رها کرده است.

ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری 2020 با بیش از هشت درصد برنده این ایالت شد و انتخابات میان دوره ای امسال، بدبختی بیشتری را برای دموکرات ها رقم زد. آنها فقط یکی از چهار کرسی کنگره آیووا را در اختیار دارند و تعداد زیادی از دفاتر اصلی در سراسر ایالت در حال از بین رفتن هستند.

شهرستان جاسپر، درست در شرق د موین، نمونه بارز قوس شهر کارخانه‌ای است.

این شهرستان زمانی مرکز صنعت ماشین‌های لباسشویی آمریکا بود، اما پس از تعطیلی کارخانه Maytag در سال 2007، بیکاری به 10 درصد افزایش یافت که بالاترین رقم در این ایالت است. باراک اوباما در سال 2008 با 53 درصد آرا برنده این شهرستان شد. اما 12 سال بعد، جو بایدن با 22 امتیاز از ترامپ شکست خورد.

گزارش جدید هشدار می‌دهد که آیووا می‌تواند فقط یک نگاه اجمالی به آینده کل منطقه‌ای که در گرایش جمهوری‌خواهان است، ارائه دهد.

این کتاب که توسط یک گروه غیرانتفاعی به نام American Family Voices منتشر شد، عمدتا توسط مایک لوکس، یک استراتژیست دموکرات و متحد بایدن با ریشه در منطقه نوشته شد. این بر اساس تحقیقاتی است که پاییز گذشته منتشر شد و توسط همکارم جاناتان مارتین در آن زمان برجسته شد. این مطالعه از نظرسنجی ها، گروه های متمرکز و صدها مصاحبه و ملاقات با مقامات محلی، فعالان سیاسی و فعالان و همچنین بررسی عمیق پرونده رأی دهندگان و داده های سرشماری استفاده کرد.

نویسندگان با مجموعه‌ای غنی‌تر از یافته‌ها ظاهر شده‌اند تا «یک مسیر پیام‌رسانی و سازمان‌دهی رو به جلو» را برای حزب دمکرات در 10 ایالت، 565 شهرستان و نزدیک به 55 میلیون رأی‌دهنده که مورد مطالعه قرار داده‌اند، توصیه کنند.

این نظرسنجی که توسط Lake Research Partners انجام شد، جمعیتی را نشان می‌دهد که با افزایش هزینه‌های زندگی مواجه شده‌اند و از بحران‌های مرتبط با سلامت رنج می‌برند. به عنوان مثال، اکثریت گفتند که آنها یا یکی از اعضای خانواده یک بیماری مزمن سلامتی دارند. اکثریت ها همچنین گفتند که شخصاً با معلولیت، از دست دادن شغل، مشکلات سلامت روان یا اعتیاد دست و پنجه نرم کرده اند.

چالش سیاسی دموکرات ها در این جوامع شدید است. به گفته TargetSmart، یک شرکت داده دموکرات که برای کار روی این پروژه استخدام شده بود، سهم دموکرات ها از رای دهندگان در شهرستان های به اصطلاح کارخانه-شهر از 33 درصد به 24 درصد از سال 2012 تا 2020 کاهش یافت، در حالی که سهم جمهوری خواهان به بیش از این افزایش یافت. بیش از 51 درصد در مدت مشابه، از 40 درصد.

رأی دهندگان در این «شهرک های کارخانه» جمعیتی، که هنوز نزدیک به نیمی از رای دهندگان در آن ایالت ها را تشکیل می دهند، اغلب دموکرات ها را ضعیف تر از آن می دانند که بتوانند برنامه اقتصادی خود را به اجرا بگذارند، و نسبت به توانایی سیاستمداران برای کمک به آنها به طور کلی بدبین هستند.

“پوپولیسم مترقی”

این گزارش حاوی 9 توصیه است که می‌تواند در فراخوانی برای «پوپولیسم مترقی» برای مقابله با سرخوردگی و نابسامانی اقتصادی که بسیاری از این رأی‌دهندگان در مورد سیاست احساس می‌کنند خلاصه شود.

لوکس، که بیشتر سال گذشته را در این مطالعه گذراند، در مصاحبه ای گفت که “احتمالاً شگفتی شماره یک برای من این است که مردم چقدر از جامعه ناامید هستند.”

لوکس، یک سازمان‌دهنده سابق کارگری، گفت که از مکالمات خود دور شد و متقاعد شد که در شهرک‌های کارخانه‌ها «گرسنگی» دست‌نخورده‌ای برای صحبت در مورد مسائل سیاسی وجود دارد و «بخشی از خشم و شرم را به یک گفتگوی متعادل‌تر منتقل می‌کند».

او توصیه می‌کند که حزب دموکرات، اتحادیه‌های کارگری و فعالان مترقی روی جلب نظر رای‌دهندگان در وسط تمرکز کنند که توسط افراط‌گرایی دفع می‌شوند و متقاعد نشده‌اند که حزب جمهوری‌خواه منافع اقتصادی آنها را در نظر دارد.

لوکس در این گزارش اذعان می‌کند: «این یک مأموریت چالش‌برانگیز است، با توجه به اینکه سطح بدبینی و نارضایتی از جریان اصلی سیاست عمیق است.»

اما او استدلال می‌کند که با مقدار مناسب «جامعه‌سازی قدیمی»، رأی‌دهندگان در شهرک‌های کارخانه‌ای «می‌توانند یک بلوک رأی‌دهی تشکیل دهند که می‌تواند سنگ بنای احیای جنبش مترقی شود».

چه بخوانیم

• کتی گلوک می نویسد: در حالی که دموکرات ها در همه جا به شدت نگران طیف وسیعی از علائم هشدار دهنده سیاسی در آستانه انتخابات میان دوره ای هستند، آنها دلیل خاصی برای هشدار در کالیفرنیا دارند: افزایش سرسام آور قیمت بنزین.

• شهرداران شهرهای بزرگ از موج تیراندازی‌های جمعی اخیر خشمگین هستند، اما در حالی که اغلب بر ادارات پلیس و برنامه‌های خدمات اجتماعی اقتدار دارند، می‌گویند که تا حد زیادی در اجرای اقدامات کنترل اسلحه که به نظر بسیاری برای جلوگیری از تراژدی‌های بیشتر ضروری است، ناتوان هستند. میچ اسمیت داستان را دارد.

• آدام لیپتاک می نویسد، هفته آینده دادگاه عالی ممکن است به “گوریل 800 پوندی” پرونده های قانون انتخابات رسیدگی کند. این به یک نظریه حقوقی مربوط می شود که به طور اساسی نحوه برگزاری انتخابات فدرال را با گسترش بسیار قدرت مجالس مقننه ایالتی برای تعیین قوانین انتخاباتی در تضاد با قوانین اساسی ایالت و ترسیم نقشه های کنگره که با تحریفات حزبی منحرف شده است، تغییر می دهد.

چگونه می دوند

شهردار لانگ بیچ قصد دارد به واشنگتن برود

شهردار شهر لانگ بیچ کالیفرنیای جنوبی، که در طول همه‌گیری، تیتر رسانه‌های ملی برای رهبری خود شد، به عنوان کاندیدای پیشتاز برای یک کرسی باز کنگره که انتظار می‌رود دموکرات‌ها در نوامبر برنده شوند، ظاهر شد.

شهردار، رابرت گارسیا، اولین لاتین تبار و اولین همجنس گرا بود که لانگ بیچ را رهبری کرد.

او یکی از 17 سخنران در طول سخنرانی اصلی کنوانسیون ملی دموکرات ها در سال 2020 بود و پس از مرگ مادر و ناپدری اش بر اثر کووید-19 در اخبار در سرتاسر همه گیری همه گیر ظاهر شد تا اقدامات احتیاطی را رعایت کند. بعداً او مرکز همایش لانگ بیچ را برای پناه دادن به کودکان غیرقانونی که به مرز جنوبی رسیده بودند افتتاح کرد.

در انتخابات مقدماتی روز سه‌شنبه، گارسیا از حمایت فرماندار گاوین نیوسام و چندین عضو هیئت کنگره کالیفرنیا برخوردار است.

گارسیا در سال 2020 به همکارمان جیل کوان گفت: «مشکلاتی که قبل از همه‌گیری وجود داشت، امروز وجود دارد، اما آنها بزرگ‌تر هستند. – همه آنها بزرگ هستند.

سارا سادهوانی، استادیار سیاست در کالج پومونا که یکی از اعضای کمیسیون تقسیم مجدد کالیفرنیا است و می‌گوید علناً از یک نامزد حمایت نمی‌کند، گفت که لس‌آنجلس اغلب به لانگ بیچ به‌عنوان الگویی برای سیاست‌های موفق نگاه می‌کرد.

سدهوانی گفت: «به نظر می رسد رهبری او هم مترقی و هم عملگرا خواهد بود.

گارسیا با چندین رقیب دموکرات روبرو است که برجسته ترین آنها کریستینا گارسیا است که با او ارتباطی ندارد.

کریستینا گارسیا، یکی از اعضای مجلس ایالتی به نمایندگی از شهرستان لس آنجلس جنوبی، به خاطر حمایت از سیاست‌های حمایت از زنان و حمایت از زنان، شهرت زیادی به دست آورده است. او از قانون معافیت پدها و تامپون ها از مالیات فروش حمایت کرد و به عنوان رئیس گروه زنان قانونگذار، رهبر جنبش #MeToo کالیفرنیا بود.

شهرت او در سال 2018 ضربه خورد، اما وقتی پولیتیکو گزارش داد که یکی از کارکنان سابق او را متهم به دست زدن به او کرده است. او علیه او و مجلس به دلیل مرد بودن مورد بدرفتاری قرار گرفته است. گارسیا در یک مصاحبه رادیویی برای KQED گفت که “هرگز به کسی تعرض نکرده است.”

تقریباً در همان زمان، او همچنین به اظهار نظرهای ضدآسیایی و همجنس‌گرا هراسی متهم شد. او استفاده عمدا از الفاظ توهین آمیز را رد کرد.

کمپین او به درخواست ها برای اظهار نظر پاسخ نداد.

– بلیک و لیا

آیا چیزی وجود دارد که فکر می کنید ما گم کرده ایم؟ چیزی که می خواهید بیشتر ببینید؟ ما از اینکه ازت خبر داشته باشیم خوشحال میشویم. به ما ایمیل بزنید onpolitics@nytimes.com.