مزرعه احیا کننده برای بهبود خاک بدون کود | کشاورزی

Lدر یک روز آفتابی بهاری در مزرعه هاکسامز کراس در نزدیکی دهکده دارتینگتون در دوون، گل‌های وحشی جوانه می‌زنند، گل‌های وحشی شکوفه می‌دهند و یک بوزن بر فراز چمنزار می‌چرخد. از بالای یک تپه، مارینا اوکانل می تواند بیشتر 15 هکتار (37 هکتار) را که در شش سال گذشته به تغییر و تحول اختصاص داده است، بررسی کند.

زمانی که او در سال 2015 مدیریت مزرعه را بر عهده گرفت، پیمانکار مزرعه آن را «تکه زمین بدبختی» نامید. اکنون مزارع و پرچین ها پر از حیات وحش است و کارگران جوان مزرعه در حالی که بذر هویج می کارند و اسفناج اولیه می کارند با هم گفتگو می کنند. بیشتر در سراشیبی، جوجه ها نزدیک چند تونل پر از سبزیجات و میوه های نرم نوک می زنند.

از آنجایی که توسط جامعه خیریه، Biodynamic Land Trust، با هدف ایجاد یک سیستم کشاورزی پایدار و “بازسازنده” خریداری شده است، این نقطه ایده‌آل کاملاً بازطراحی شده و در واقع دوباره متولد شده است.

کشاورزی احیا کننده معمولاً به رویکردی اطلاق می شود که شامل بهبود سلامت خاک و آب، در عین حال کاهش خاک ورزی، رشد طیف متنوعی از گیاهان و محصولات، و حفظ مواد آلی در خاک برای کمک به رشد محصولات می شود.

در حالی که چنین مزارعی هنوز اندک هستند، تولیدکنندگان مواد غذایی بیشتر و بیشتر به این فکر می کنند که آیا این ایده ای است که زمان آن فرا رسیده است، زیرا بسیاری از آنها با باد مخالف هزینه ها، از دست دادن یارانه ها و هزینه های سرسام آور مواجه شده اند. “سه Fs” – کود، خوراک دام و سوخت – همه از زمان حمله روسیه به اوکراین افزایش قیمت داشته اند.

برخلاف کشاورزی احیا کننده، سایر سیستم‌های کشاورزی مدرن برای بازگرداندن مواد مغذی و آفت‌کش‌ها برای خلاصی از آفات و بیماری‌ها، به کود مصنوعی متکی هستند. کشاورزان به‌زودی برای این نهاده‌ها در بحبوحه بزرگ‌ترین تغییر در کشاورزی در یک نسل پرداخت خواهند کرد، زیرا طرح یارانه کشاورزی اتحادیه اروپا – معروف به سیاست مشترک کشاورزی – پس از برگزیت جایگزین شد.

طرح‌های جدید مدیریت زیست‌محیطی اراضی دولت بیشتر بر تأثیر کشاورزی متمرکز خواهد شد، زیرا کشاورزان به طور فزاینده‌ای تشویق می‌شوند تا آب و هوا، تنوع زیستی و مراقبت از طبیعت را در نظر بگیرند.

O’Connell می گوید: “ما در حال حاضر تغییرات آب و هوایی را در زمان واقعی داریم و فکر می کنم کشاورزان نیز از تغییر آب و هوا آگاه هستند.” «افزایش کودهای نیتروژنی به تازگی همه را با فوریت آن بیدار کرده است. بنابراین آنچه که قرار بود طی 10 سال آینده اتفاق بیفتد، ناگهان تسریع شد.

قبل از سال 2015، هاکسامز کراس اسماً بخشی از یک مزرعه لبنی متعلق به Dartington Hall Trust بود. جو در نیمی از مزارع برای تغذیه گاو کشت می شد، در حالی که علفزارهای تالاب عملاً رها شده بودند. مالکان جدید از اوکانل که از دهه 1980 در کشاورزی پایدار مشارکت داشت، با چالش ایجاد یک مزرعه مستقل مالی و مراقبت از زمین برای سلامتی تماس گرفتند.

او و خانواده اش از اسکس نقل مکان کردند تا این پروژه را دنبال کنند. اوکانل می گوید: «این گیاه با استفاده از مواد شیمیایی پرورش داده شده بود و خاک اساساً مرده بود. او می افزاید: «ما دو سال را صرف تعمیر بیوم خاک کردیم، اکوسیستم گیاهان، حیوانات و میکروب هایی که در زیر سطح زندگی می کنند.

به عنوان مثال، O’Connell دو ظرف پلاستیکی غذا ارائه می دهد. یکی حاوی یک گلوله خاکی رنگ پریده، سفت و خشک شده است که او هنگام ورود به مزرعه جمع آوری کرد، در حالی که دیگری اکنون با خاک پر شده است: هوادهی شده، قهوه ای تیره و از ذرات با اندازه های مختلف تشکیل شده است.

یکی از اولین کارهای O’Connell و تیمش برنامه ریزی گردش کار در مزرعه آینده، و چیدمان محصول، کاشت ردیف درختان در سراسر زمین شیب دار و نصب یک سیستم جمع آوری آب باران بود.

آنها حبوبات و شبدر را کاشتند که نیتروژن را در زمین تثبیت می کند تا شروع به احیای خاک کنند. این “کودهای سبز” برای چند سال قبل از کاشت محصولات کشت می شوند و در حالت ایده آل توسط حیواناتی که مدفوع خود را اضافه می کنند چرا می کنند. در هاکسامز کراس، مرغداری ها هر هفته با چرخ در سراسر مزرعه چرخانده می شوند، در حالی که دو گاو مزرعه، نرگس و دیزی، به عنوان “چرخ زن غول پیکر” عمل می کنند.

چنین فرآیند وقت گیر ممکن است کشاورزانی را که به دنبال راه حلی سریع برای رهایی از هزینه های سرسام آور کود هستند ناامید کند. O’Connell توضیح می دهد: “این واقعاً یک مرحله گذار دو ساله در تجربه من است.” “باید برای آن برنامه ریزی شود. اگر یک مزرعه بزرگ دارید، احتمالاً می خواهید به جای کل، یک بلوک انتقالی را در یک زمان انجام دهید، زیرا باعث مشکل جریان نقدی می شود.

این یکی از انتقادات به کشاورزی احیاکننده است که اوکانل آن را پذیرفته است: در مزارعی که مزارع آنها شاید برای هر سه سال یک سال خالی بماند، عملکرد کمتر از مزارعی است که به روش های صنعتی تر با محصولاتی که از کودهای مصنوعی تغذیه می شوند، کشت می شوند. منتقدان می گویند اگر تمام مواد غذایی به این شکل تولید می شد، مردم گرسنه می شدند.

در واقع، خطر جهانی کمبود مواد غذایی بار دیگر سر زشت خود را بالا برده است، به ویژه پس از حمله روسیه به تولیدکننده کلیدی کشاورزی اوکراین. خطرات انتقال شتابزده کشاورزی در ماه‌های اخیر در سریلانکا، پس از ممنوعیت ناگهانی و غیرمنتظره همه کودهای شیمیایی توسط رئیس‌جمهور این کشور در سال گذشته برجسته شده است که منجر به هشدار کشاورزان در مورد خرابی مالی و اتکا به واردات مواد غذایی خارجی شد.

جول پرتی، استاد محیط زیست و جامعه در دانشگاه اسکس می‌گوید: «اگر به طور ناگهانی از یک سیستم به سیستم دیگر تغییر دهید، مشکلاتی ایجاد می‌کند. با وجود این، او متقاعد شده است که کشاورزی احیا کننده باید جدی گرفته شود: “در نظر گرفتن ترکیبی از اصول قدیمی، داشتن یک سیستم متنوع و قانع کننده با عناصر زیاد و اجزای طراحی مدرن برای کارکرد آن.”

میوه‌ها، سبزیجات، تخم‌مرغ‌ها و گندم‌های کشت‌شده در Huxham Cross اکنون هر هفته بشقاب‌های 300 خانواده را پر می‌کند و بیشتر به صورت محلی در بازار کشاورزان Totnes فروخته می‌شود. مزرعه از نظر مالی خودکفا است. تولید مواد غذایی سودآور است و شش نفر را به همراه سه کارآموز استخدام می کند، در حالی که امور مالی آن توسط یک مرکز رفاهی تقویت می شود که به کودکان درمانی ارائه می دهد که توسط شوهر روانشناس اوکانل اداره می شود.

حامیان کشاورزی احیا کننده معتقدند اگر مردم رژیم غذایی حاوی میوه و سبزیجات بیشتر و گوشت کمتر، به ویژه از گاوهایی که از غلات به جای علف تغذیه می شوند، استفاده کنند، چنین سیستم هایی می توانند بدون مشکل بریتانیا را تغذیه کنند.

اتحادیه ملی کشاورزان آرزو دارد تا سال 2040 تولید خالص مواد غذایی را به صفر برساند و گفت اعضای آن در تلاش هستند تا زمین را به روشی سازگار با آب و هوا انجام دهند. پرتی می‌گوید همانطور که هست، تنها حدود 2000 کشاورز در بریتانیا این تکنیک را تمرین می‌کنند.

اوکانل در هاکسامز کراس در حال بررسی تمام دستاوردهایی است که در پنج سال اول به دست آورده است. ما چیزی هستیم که کربن منفی می نامند، بنابراین سالانه پنج تن کربن را بیش از آنچه استفاده می کنیم، جدا می کنیم. سطح تنوع زیستی ما بالا رفته است، ما 400٪ کرم بیشتر، 30٪ گونه های پرنده بیشتر داریم.”

و به نظر می رسد که این کلمه در حال بیرون آمدن است: اوکانل اکنون دوره هایی را در مورد روش های کشاورزی احیا کننده برگزار می کند و با افتخار می گوید که چگونه یک کشاورز محلی لبنیات در دهه 50 خود به تازگی تغییر کرده است. “بسیاری از آن فقط در مورد داشتن اعتماد به نفس برای درک نحوه عملکرد و ایجاد جهش است.”