اکنون، بیش از هر زمان دیگری، نیاز به دور شدن از همه چیز را درک می کنم – پس چرا دلم برای پرواز تنگ نمی شود؟ | چیترا راماسوامی

به گزارش دپارتمان اخبار اقتصادی پایگاه خبری آبان نیوز ،

من یک دهه است که در هواپیما نبوده‌ام – از سال 2012، خوب است که به گذشته به عنوان یک زمان هالسیون نگاه کنیم، اگر فقط برای یک ثانیه فریاد بزنیم. اما حقیقت این است که بوریس جانسون قبلاً شهردار لندن بود و یکی از 10 سال گرمترین سال تاریخ بود. در سپتامبر آن سال، یخ های دریای قطب شمال به کمترین میزان ثبت شده خود کاهش یافت. وضعیت اضطراری آب و هوایی در حال وقوع بود. فقط هنوز اعلام نشده بود

در آن تابستان 2012، همچنین آخرین باری بود که احساس کردم تکان‌های عجیبی به نام غرور ملی، مراسم افتتاحیه المپیک لندن را در زیرزمین یک بار در کراکوف تماشا کردم. چهار ماه بعد، چند روز بعد از اینکه متوجه شدم اولین فرزندم را باردار هستم، با دو پرواز طولانی مدت و یک هواپیمای دریایی به یک استراحتگاه مجلل جدید در ناشناخته ترین قسمت مالدیو رفتم. به مدت چهار شب در یک سفر مطبوعاتی

میدانم. تو از من متنفری. من هم از من متنفرم اما من یک روزنامه نگار جوان در یک روزنامه اسکاتلندی بودم، با آزادی حرکت (یادتان هست؟) و هیچ مسئولیتی (یا اینطور فکر می کردم). مزیت شغلی که در غیر این صورت گرفتار حقوق های منجمد، دورهای اضافی و روحیه غواصی بود، سفرهای رایگان مطبوعاتی به جاهایی بود که من و اکثر مردم هرگز نمی توانستیم به آنجا برویم. بنابراین من مرتباً پرواز می کردم. برای کار، بلکه به هند برای دیدن اقوام، و جایی گرم برای تعطیلات سالانه. من خوش شانس بودم، آن را می دانستم، و روز را غنیمت شمرده بودم، اگرچه روز خیلی گرم و آلوده بود.

من دوست دارم چیزی بگویم لرزه ای در من در آن جزیره مرجانی مالدیو تغییر کرده است. که من با صخره های مرجانی به اصطلاح دست نخورده در آن داس شنی سفید روبرو شدم و نور را دیدم. اما تغییرات عمده معمولاً توسط یک قطره قطره ای از تغییرات افزایشی ایجاد می شود. من به دلایل مختلف پرواز را متوقف کردم.

من و شریکم یکی از کارکنان را با اضطراب جدایی نجات دادیم. مادرم به سرطان سینه مبتلا شد، بنابراین پول تعطیلات برای دیدن او از ادینبورگ به لندن رفت. و جنینی به اندازه قورباغه که در مالدیو دور شکم من می چرخید معلوم شد که اوتیسم دارد. دورنمای تعطیلات در خارج از کشور به طور فزاینده ای دلهره آور شد. چگونه صف های فرودگاه را مدیریت کنیم؟ پسرم که متکی به مسیرهاست، چگونه با ما که بی هدف در شهرهای شلوغ پرسه می زنیم کنار بیاید؟ لعنتی دیپر مرغ چشم پرنده ای را که او هر شب برای شام می خورد از کجا بیاوریم؟

در همین حال، مشخص شد که پرواز در سراسر سیاره اساساً با نجات آن در تضاد است. با این حال، به لطف ترکیب قاتل تعطیلات نیم‌مدت و جشن‌های پلاتینیوم جشن ملکه، در فرودگاه‌ها که من می‌نویسم، هرج و مرج قابل پیش‌بینی به وجود می‌آید. من نیاز به فرار را درک می کنم، به خصوص در حال حاضر، اما این واقعیت باقی می ماند که چیزی به نام حمل و نقل هوایی پایدار وجود ندارد: حتی یک پرواز بیش از میانگین تولید گازهای گلخانه ای یک فرد در ده ها کشور در سراسر جهان در یک سال تولید می کند. به عبارت دیگر، مسئولیت بر عهده کشورهایی مانند ما و افرادی مانند ما است. هنگامی که یک دختر 15 ساله اوتیسمی به نام گرتا تونبرگ در سال 2018 برای اعتراض در مقابل پارلمان سوئد شروع به قطع کلاس کرد و گفت که مدت هاست پرواز را متوقف کرده است، به ذهنم رسید که من هم همینطور.

هرگز نمی گویم دیگر پرواز نمی کنم. سبک من نیست و مهاجران و فرزندان آنها به دلایل مختلف پرواز می کنند: برای بازگشت و همچنین فرار و دیدن خانواده. آنچه بیش از همه تعجب آور بوده این است که چقدر آسان است نه پرواز است، به ویژه با توجه به اینکه اعتراض ناخواسته من مصادف با یکی از بدترین دهه های زنده یاد در این جزیره است. شاید نکته همین باشد. اکنون زمان آن است که توجه کنید، نه اینکه برای آب و هوای آفتابی تر حرکت کنید.

بنابراین بچه‌های من همان‌طوری بزرگ می‌شوند که من خیلی بزرگ نمی‌شوم: مثل بچه‌های سفیدپوست اسکاتلندی دهه‌های 1960 و 1970. آنها به تعطیلات فکر می کنند است یک کیسه چیپس در یک ساحل یخ زده و یک خراش از گزش آنها. شگفت‌انگیز است که چگونه میل با ارضای کمتر کاهش می‌یابد، و حتی من اکنون به سختی دلم برای هوای خوب تنگ می‌شود. که واقعا چیزی برای یک سرخپوست در اسکاتلند می گوید. ما در مرحله سیاره ای هستیم که گرما به جای اینکه یک نعمت باشد، شوم به نظر می رسد و من دیگر نمی خواهم در ارتفاعات بالا سفر کنم و مقادیر زیادی کربن را در جو آزاد کنم تا بتوانم خورشید را تعقیب کنم. من به اواخر دهه 90 و اوایل دهه 00 نگاه می کنم، زمانی که گرفتن یک پرواز EasyJet یک پوندی به دوبلین به جای نشان افتخار بود. شرم پرواز (“شرم پرواز”)، همانطور که من زندگی قبل از همه گیری را انجام می دهم. نه با نوستالژی برای زمان های کمتر آشفته، بلکه با شوکه ای که مدت ها به این شکل زندگی کردیم.

Homelands: The History of a Friendship اثر چیترا راماسوامی توسط Canongate با قیمت 16.99 پوند منتشر شده است. برای سفارش یک نسخه به قیمت 14.78 پوند، به guardianbookshop.com بروید

این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.

منبع

درباره ی aban_admin

مطلب پیشنهادی

بازی های برگشت نیمه نهایی لیگ اروپا و لیگ کنفرانس اروپا – زنده | لیگ اروپا

به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ، اتفاقات کلیدی فقط رویدادهای کلیدی را …