تحقیقات می گوید که چشم انداز تحرک اجتماعی برای جوانان در حال «ناپدید شدن» است | تحرک اجتماعی

تحقیقات نشان داده است که رویای پس از جنگ برای انجام بهتر از والدینتان در زندگی کم رنگ شده است، به طوری که بریتانیا اکنون کشوری است که در آن فرصت‌ها برای تحرک اجتماعی و پیشرفت اقتصادی به طور فزاینده‌ای محدود شده است.

این در تضاد با عصر طلایی تحرک اجتماعی است که بریتانیا در سال‌های اولیه سلطنت ملکه از آن برخوردار بود، زمانی که اقتصاد در حال گسترش به نسلی اجازه داد تا مشاغل حرفه‌ای داشته باشند و صاحب خانه‌های خود شوند.

اما امروز که پادشاه سالگرد پلاتینی خود را جشن می گیرد، چشم انداز تحرک اجتماعی جوانان محروم تیره و تار است.

در نتیجه تحلیل اندیشکده ساتون تراست، برای نسل‌هایی که در اوایل قرن بیست و یکم رشد کردند، رویای بهتر شدن در زندگی، چه رسد به بالا رفتن از نردبان درآمد، در حال از بین رفتن است.

به گفته آن “اتاق در بالا” که برای نسل پلاتینیوم متولد دهه 1950، که از گسترش دولت رفاه پس از جنگ سود بردند، باز شد، کوچک شده است. برای بسیاری، شانس حرکت به سمت پایین ساختار طبقاتی در حال حاضر بیشتر از شانس آنها برای بالا رفتن از آن است.

سر پیتر لمپل گفت: «این تحقیق جدید نشان می‌دهد که فرصت‌ها هنوز تا چه اندازه بر اساس پیشینه تعیین می‌شوند و به طرز تکان‌دهنده‌ای کاهش تحرک درآمد برای جوانان فقیرتر را پیش‌بینی می‌کند که ناشی از تأثیر همه‌گیری و اخیراً بحران هزینه زندگی است.» ، رئیس ساتون تراست.

این مطالعه نشان داد که چگونه تصدی مسکن در دوران کودکی به یک شاخص مهم برای جابجایی ثروت تبدیل شده است، و اشاره کرد که کاهش کلی مالکیت خانه در بریتانیا در دو دهه گذشته به طور نامتناسبی بر افرادی که از پس‌زمینه‌های فقیرتر هستند تأثیر گذاشته است.

از بین افرادی که در سال 1958 متولد شده‌اند و در خانه‌های اجاره‌ای بزرگ شده‌اند، 74 درصد تا سن 42 سالگی صاحب خانه شده‌اند. این رونق در تحرک مالکیت ملک تا سال 2017 به شدت معکوس شده است. تا آن زمان، تنها 51 درصد از افراد 42 ساله در خانه‌های اجاره‌ای بزرگ شدند. مسکن صاحب خانه بودند

در مقابل، در میان کسانی که والدینشان صاحب خانه ای بودند که در آن زندگی می کردند، کاهش مالکیت خانه بسیار کمتر بود. در سال 2000، 88 درصد از افراد 42 ساله متولد شده از والدین صاحب خانه، خودشان صاحب خانه بودند، این نسبت تا سال 2017 به 81 درصد کاهش یافت.

تحرک اجتماعی برای جوانان بی بضاعت امروز به دلیل همه گیری همه گیر تضعیف شده است، به ویژه آن دسته از کودکانی که ساعاتی از یادگیری مدرسه را در طول قرنطینه از دست دادند. این تحقیق می‌گوید: «اگر تلفات یادگیری برای نسل‌های کنونی جبران نشود، به نظر می‌رسد عواقب بدی برای تحرک اجتماعی خواهد داشت».

این گزارش خاطرنشان کرد که فرزندان 20 درصد از خانواده های ثروتمند تا 14 درصد بیشتر از کودکانی که والدینشان درآمد پایینی دارند، معلمان حقوقی برای تکمیل تحصیلات خود داشته باشند. این گزارش می‌گوید که این نمونه‌ای از «شکاف‌های فاحش» در محیط‌های خانه و سرمایه‌گذاری‌های والدین است که «آینده خوبی برای سطوح تحرک اجتماعی آینده نیست».

لی الیوت میجر، یکی از نویسندگان این مطالعه و استاد تحرک اجتماعی در دانشگاه اکستر، گفت: «به طور فزاینده‌ای واضح است که کاهش شدید یادگیری که دانش‌آموزان فقیرتر در طول همه‌گیری به طور نامتناسبی متحمل می‌شوند، زخم‌های بلندمدتی را برای نسل‌های کنونی به‌جا می‌گذارد. تحقیقات ما نشان می‌دهد که آنها با بدتر شدن چشم‌انداز تحرک مواجه هستند، مگر اینکه اقدامات اساسی انجام شود.