گزارش می گوید تمرکز بر ذخیره باتری می تواند یک هدف انرژی مقرون به صرفه برای دولت آلبان باشد انرژی

بر اساس گزارش مرکز سیاست انرژی ویکتوریا، دولت آلبانی باید مقداری از 20 میلیارد دلاری را که برای طرح سیم کشی مجدد ملت در نظر گرفته است، برای حمایت از یک هدف ذخیره سازی که مصرف باتری ها و روش های دیگر برای ذخیره نیرو را توربوشارژ می کند، هدایت کند.

این روزنامه که روز سه‌شنبه توسط این گروه مستقل منتشر شد، می‌گوید که بازار به‌تنهایی بعید است که به هدف دو حزبی برای انتشار خالص صفر تا سال 2050 دست یابد و یا به تعهد حزب کارگر مبنی بر برداشتن هدف فعلی کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای استرالیا در سال 2030 تا حدود دو سوم برسد. اولی نیاز به 20 برابر افزایش سطح ذخیره سازی موجود دارد.

در غیاب قیمت کربن، دولت فدرال می‌تواند یک هدف ذخیره‌سازی مبتنی بر هدف انرژی‌های تجدیدپذیر که با الزام خرده‌فروشان به تخصیص سهم فزاینده انرژی پاک به سال 2020، سرمایه‌گذاری را تشویق می‌کند. هدف جدید مؤثرتر از انتخاب حزب کارگر خواهد بود. وعده سرمایه گذاری بیشتر روی انتقال.

بروس مانتین، مدیر مرکز و نویسنده اصلی این گزارش، گفت: «این امکان برای دولت وجود دارد که پیش از نیاز به برداشت کامل 20 میلیارد دلاری که کنار گذاشته شده است، پیشرفت قابل توجهی داشته باشد. “این بدون شک خزانه دار جدید جیم چالمرز را خوشحال می کند.”

او گفت: «این کار به آن مقدار پول نیاز ندارد، و جابه‌جایی برق با هزینه‌های گزاف در مسافت‌های طولانی جایی نیست که ما در آن حرکت کنیم» – از نظر اقتصادی یا فناوری، او گفت.

بازارهای انرژی می تواند به منبع اولیه درگیری برای دولت آینده تبدیل شود، که تا حدی به دلیل قطعی نیروگاه های زغال سنگ و همچنین به دلیل تأثیر تحریم های اعمال شده بر روسیه به دلیل حمله به اوکراین، به ارث بردن قیمت های سرسام آور است.

علاوه بر این، مایک کانن بروکس، میلیاردر، روز دوشنبه موفق شد برنامه‌های AGL Energy – بزرگترین تولیدکننده کشور – برای تقسیم شدن به دو بخش را متوقف کند. این فعال آب و هوا می خواهد خروج زغال سنگ AGL را تسریع کند و به سمت انرژی های تجدید پذیر و ذخیره سازی بیشتر سوق دهد.

اپراتور بازار انرژی استرالیا برآورد کرده است که کربن زدایی کامل از شبکه 87 میلیارد دلار به ارزش فعلی هزینه خواهد داشت که تولید و ذخیره سازی آن 75 میلیارد دلار و انتقال 12 میلیارد دلار هزینه خواهد داشت.

در این گزارش آمده است که به استثنای پروژه آبی 2000 مگاواتی Snowy 2.0 – که هنوز در مرحله توسعه اولیه است – شش باتری در مقیاس شبکه در حال کار هستند که 9 باتری دیگر برای 560 مگاوات دیگر در دست ساخت هستند. 49 پروژه اعلام شده یا پیشنهادی دیگر 12 گیگاوات بیشتر اضافه می کنند، اما هنوز هم کمتر از 59 گیگاوات ذخیره سازی Aemo پیش بینی می کند که شبکه تا سال 2050 به آن نیاز دارد.

نقشی برای Snowy 2.0 وجود خواهد داشت، اما من فکر می‌کنم که بیشتر از داخل و خارج از بازار، [the] مانتین گفت: کارهای روزمره توسط باتری های شیمیایی انجام می شود که می توانند کار را بسیار سریعتر انجام دهند.

این طرح همچنین برای پاداش دادن فقط به تازه واردان پس از یک تاریخ معین طراحی می شود تا اطمینان حاصل شود که هدف ظرفیتی را به خود اختصاص می دهد که در غیر این صورت اضافه نمی شد.

«دولت‌های ایالتی دلیلی ندارند که آن را دوست نداشته باشند. این مانعی بر سر راه آنها نیست. دولت فدرال را وادار می کند تا کاری سازنده انجام دهد، نه اینکه ایالت ها را برای بحث در مورد ترتیبات انتقال و بودجه انتقال زیر پا بگذارد.

یک سخنگوی کریس بوون که قرار است روز چهارشنبه به عنوان وزیر جدید انرژی و آب و هوا سوگند یاد کند، برای اظهار نظر در انتظار یک جلسه توجیهی در دسترس نبود.

مت کین، وزیر انرژی نیوساوت ولز، گفت که قصد دارد با کشورهای مشترک المنافع برای اجرای نقشه راه زیرساخت برق این ایالت، از جمله 2 گیگاوات ذخیره سازی طولانی مدت، همکاری کند.

همتای ویکتوریایی او، لیلی دامبروزیو، گفت که تغییر دولت به این معنی است که “ما اکنون فرصتی عالی برای برنامه ریزی بهتر انتقال انرژی در سطح ملی داریم و اهمیت ذخیره سازی همچنان افزایش خواهد یافت”. او در مورد طرح پیشنهادی قضاوت خود را محفوظ نگه داشت.

تنانت رید، رئیس سیاست‌های اقلیم، انرژی و محیط‌زیست Ai Group، گفت که افزایش قیمت انرژی «هدایایی به‌ویژه برای خانه‌دار شدن برای وزیر انرژی جدید» ارائه نمی‌کند.

او گفت که هدف ذخیره‌سازی – که به آن هدف ذخیره‌سازی برق تجدیدپذیر یا REST نامیده می‌شود – لزوماً جایگزین “چیز بزرگ بوق زدن در انتقال” کارگر نیست و می‌تواند آن را تکمیل کند. آنها واقعاً با هم نمی ایستند یا نمی افتند.»

رید گفت که در حالی که مکانیزم ایستادن بر چنین هدفی «نباید دست کم گرفته شود»، RET سابق تجربه مرتبطی را ارائه داد. به طور مشابه، در دوره موریسون بحثی در مورد “بازار ظرفیت” وجود داشت تا اطمینان حاصل شود که حداقل ظرفیت تولید می تواند به یک هدف ذخیره سازی نیز گسترش یابد.

او گفت: “شما می توانید برای این نوع چیزها اقدام کنید.”

با این حال، مهم نیست که مزایای بلندمدت چقدر زیاد باشد، “هزینه ناخالص برای کسی خواهد داشت، و آنها قبل از ارائه منافع، هزینه های اولیه خواهند داشت.”

دیلن مک‌کانل، کارشناس انرژی در دانشگاه ملبورن، موافق است که «مطمئناً استدلال خوبی برای سیاست حمایت از فناوری‌های ذخیره‌سازی وجود دارد».

مک کانل گفت: «ممکن است، شاید حتی محتمل، که در نهایت ممکن است هزینه ها را کاهش دهد. اما با توجه به حرکت‌های فعلی قیمت خرده‌فروشی، این یک محیط چالش‌برانگیز سیاسی برای حمایت از اضافه کردن هزینه اضافی به صورت‌حساب‌ها است.