اد بالز می گوید که بلر و نخست وزیران سابق نباید به عنوان «شخصیت های سیاسی» عمل کنند اد بالز

اد بالز گفته است که نخست وزیران سابق مانند تونی بلر و دیوید کامرون نباید تلاش کنند تا به عنوان “شخصیت های مرحله بعدی سیاست” بازگردند.

اظهارات وزیر سابق کابینه به کنفرانس آینده بلر مربوط به آینده بریتانیا می پردازد که به عنوان تلاشی برای احیای مجدد سیاست میانه رو در بریتانیا با الهام گرفتن از موفقیت La République En Marche، حزب چپ میانه اخیر ایجاد شده که امانوئل ماکرون را به آن رسانده است، تلقی می شود. قدرت در فرانسه

بالز هشدار داد که ظهور احزاب قطبی شده که تمایلی به همکاری با یکدیگر نداشتند، این “زمان های خطرناک را برای سیاست” ایجاد کرد و افزود که بریتانیا و فرانسه “از نظر سیاسی در مکان سالمی نیستند”، در حالی که ایالات متحده “عمیقاً تقسیم شده است”.

او به حضار در فستیوال هی گفت: «من مطمئن نیستم که افرادی مانند گوردون براون یا تونی بلر، یا دیوید کامرون، ترزا می در تلاش برای تبدیل شدن به چهره‌ای برای فاز بعدی سیاست معقول است یا نه… ممکن است کار را سخت‌تر کند. ”

بلر در ماه مارس به New Statesman گفت که می خواهد به دولت بعدی کارگر مشاوره دهد. در اوایل این ماه، اندیشکده مؤسسه تونی بلر او گزارشی تهیه کرد که در آن توصیه می‌کرد حزب کارگر با رد سیاست «بیدار» و تمرکز بر اقتصاد، مرکز را بازپس گیرد.

بالز گفت که شخصاً به سیاست باز نخواهد گشت. “من فکر می کنم شما باید در زندگی واقعا مراقب باشید تا به عقب برنگردید و سعی کنید گذشته را بازسازی کنید. مطمئن نیستم که بازگشت برای من عاقلانه است یا برای دیگران.»

اگرچه او اذعان داشت که مؤسسه تونی بلر، که کنفرانس را سازماندهی می‌کند، «کارهای سیاسی بزرگی انجام داده است»، او این سوال را مطرح کرد که آیا ماکرون رهبر مناسبی برای تقلید است. شما باید کمی مراقب مقایسه ماکرون باشید. آیا او یک سوسیالیست بود یا اساساً یک بیگانه ضد سیاست بود؟»

او تصمیم ماکرون برای راه اندازی حزبی خارج از جریان اصلی سیاسی فرانسه را به یک گرایش گسترده تر به سمت «افرادی که علیه جریان اصلی، نظم مستقر شورش می کردند، بیرون تلاش می کردند تا همه چیز را پاره کنند» تشبیه کرد، نمونه ای از نمونه آن دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق ایالات متحده بود. جرمی کوربین رهبر سابق حزب کارگر و تأثیر برگزیت بر حزب محافظه کار.

“[Macron has] دوباره پیروز شد، اما چه کسی می‌داند که در پایان دوران او سیاست فرانسه را ترک خواهد کرد.»

بالز گفت که نکته اصلی او از حرفه سیاسی خود این بود که اگرچه «مناظره و اختلاف» می‌تواند سازنده باشد، اما در نهایت سیاست‌هایی که «پایان می‌آیند چیزهایی هستند که توافق بین طرف‌ها توافق می‌شوند»، با استناد به NHS و حداقل دستمزد ملی. فکر نمی‌کنم برای مدت طولانی چنین چیزی را داشته باشیم.»

وی افزود: «در حال حاضر ما در مرحله‌ای از سیاست هستیم که تا حدی به این دلیل که احزاب در درون چنین بحران‌هایی قرار دارند، مردم از تنفر از طرف مقابل و همیشه اختلاف نظر قدرت و کشش پیدا می‌کنند. اگر صادق باشم، ماکرون نیز تا حدودی یکی از این افراد بود.»

بالز گفت، یکی از زمینه‌های مهمی که سیاستمداران باید به دنبال اجماع فراحزبی باشند، پیرامون دیدگاه مشترک برای آینده بریتانیا پس از برگزیت است. او پیشنهاد کرد که احتیاط حزب کارگر تلاشی برای فاصله گرفتن از کمپین شوم برای برگزاری رفراندوم دوم است، اما این حزب می‌تواند برای دیدگاهی «مترقی‌تر و بین‌المللی‌گرا» تلاش کند و باید ایده‌های سیاست «مضحک» مانند بازگشت به امپراتوری را به چالش بکشد. اندازه گیری ها

وی با اشاره به اینکه کلمه سیاستمدار در میان مردم به صورت کوتاه نویسی برای افرادی که ابهام و دروغ می گویند، تبدیل شده است، گفت: اگر سیاست تبدیل به روشی بی اعتبار شود، دموکراسی را کجا رها می کند؟

او پیشنهاد کرد که سیاستمداران می‌توانند با «بازتر صحبت کردن درباره زندگی، جاه‌طلبی‌ها و اشتباهاتشان» این وضعیت را تغییر دهند.

نظرات پایانی او تیترهایی را از مخاطبان برانگیخت: «با داشتن اعتماد به نفس گفتن اشتباه کردیم، به همین دلیل این اتفاق افتاد، دیگر آن را تکرار نخواهیم کرد زیرا تغییرات زیر را انجام خواهیم داد، این خیلی بهتر خواهد بود. روش انجام سیاست… اگر در چند ماه گذشته نگاه کنید، ما چیز زیادی از آن نداشتیم.»