اندی گورام متعهد شد که پس از تشخیص نهایی سرطان، «به‌گونه‌ای که قبلاً هرگز نبرده است» مبارزه کند | رنجرز

اندی گورام، دروازه بان سابق رنجرز، منچستریونایتد و اسکاتلند، پس از فاش شدن تشخیص سرطان لاعلاج، قول داده است «به گونه ای بجنگد که قبلاً نجنگیده است».

باشگاه آیبروکس – که گورام در طول هفت سال پر از جام در دهه 1990 موقعیت افسانه ای را با آن به دست آورد – ماه گذشته اعلام کرد که این بازیکن 58 ساله به دلیل این بیماری در بیمارستان تحت درمان است.

گورام اکنون در مصاحبه ای با روزنامه دیلی رکورد فاش کرده است که پس از کاهش شانس شیمی درمانی، که ممکن است سه ماه دیگر عمر او را افزایش دهد، پزشکان به او حدود 6 ماه فرصت زندگی داده اند.

او توضیح داد که اولین بار حدود هفت هفته پیش زمانی که برای خوردن و نوشیدن مشکل داشت احساس بیماری کرد، اما در ابتدا علائم را نادیده گرفت و پس از اینکه نتوانست با پزشک عمومی خود ملاقات حضوری داشته باشد.

او گفت: “فکر می کردم سوء هاضمه شدید دارم.” گویی گلوله من بسته شده بود. بعد از چند هفته، اوضاع بدتر شد و هیچ چیز از بین نمی رفت. هر چی خوردم یا نوشیدم تا نیمه به شکمم نرسید و دوباره پرت کردم بالا.

“من نمی توانستم رو در رو با پزشک عمومی خود به مدت دو هفته ملاقات کنم و در آن زمان در عذاب کامل بودم. من همچنین چهار سنگ را در چهار هفته از دست داده بودم. من یک سی تی اسکن در Monklands انجام دادم، سپس با عجله به Wishaw General منتقل شدم و به نزدیکانم گفتند که باید با من باشند. همان موقع بود که زنگ خطر شروع به زدن کرد. فهمیدم سرطان دارم.»

گورام به سرطان مری سطح 4 مبتلا شد که به کبد، ریه راست، سه مهره و دنده‌های او سرایت کرده است. پسرش، دنی، در کنارش بود که یک پزشک به او اطلاع داد که حالش خوب نیست. او پس از دیدن تأثیر شیمی درمانی بر همسر سابقش، میریام، در طول نبرد با سرطان خود در سال گذشته، آن را رد کرده است.

او گفت: «جراح توضیح داد که همه سرطان کجاست و قابل عمل نیست. “دنی در حالی که من سعی می کردم وضعیت را ارزیابی کنم، از کار افتاد. کلمه “غیرقابل اجرا” به شدت به من ضربه زد. می دانستم که درگیر دعوا هستم.»

“متخصص گفت اگر شیمی درمانی را انجام دهم، به طور متوسط ​​9 ماه دیگر فرصت دارم. اگر شیمی درمانی نخورم به طور میانگین شش دارم. بعد از اینکه دیدم چه بلایی سر میریام آورد، تصمیمم بعد از چت با او و دنی گرفته شد. به خاطر سه ماه اضافی و کیفیت زندگی صفر، شیمی درمانی کنید و در عذاب باشید؟ نه ممنون.”

میریام شش دوره شیمی درمانی و سه جلسه رادیوگرافی داشت. جهنمی بود اما او یک هدف داشت زیرا اکنون کم و بیش آن را شکست داده است. مشکل من این است که هیچ درب خروجی برای مبارزه وجود نداشت.

دکتر به من گفته است، برو از زندگی روزمره خود لذت ببر و تا حد امکان عادی باش. درد من قابل کنترل است من هنوز هم می توانم به دیدن باشگاه های دوستان و هواداران بروم و هنوز خودم باشم. تا زمانی که بتوانم اینجا خواهم بود. تنها تفاوت این است که بمب ساعتی از بین می‌رود.»