لاروشل لنستر را با تلاش دیرهنگام برای بردن جام قهرمانان برای اولین بار غافلگیر کرد | جام قهرمانان

در زیر سقف منحنی زیبای این استادیوم تماشایی این سوال مطرح بود که آیا لینستر می تواند به عنوان استاد مدرن بازی اروپایی فارغ التحصیل شود؟ مدتی است که آنها در مأموریتی بودند تا پنجمین عنوان قهرمانی جام قهرمانان را به دست آورند و تقریباً 79 دقیقه به نظر می رسید که صحنه برای تکمیل طراحی بزرگ آنها آماده شده است.

سپس، درست در آخر، همه چیز به آوار تبدیل شد. پس از چند سال فشار هماهنگ لاروشل به جلو، توپ به دستان نیمه ذخیره آنها، آرتور رتیر، یکی از مردان کوچکتر در زمین رسید. این بازیکن 24 ساله در ابتدا دچار لغزش شد، اما وقار خود را بازیافت و به اندازه کافی دراز کشید تا خط را لمس کند و برای اولین بار عنوان نهایی اروپا را به ساحل اقیانوس اطلس برساند.

داشت می آمد لاروشل هر چند وقت یکبار در خط دفاعی آبی نازک لنستر رانندگی می کرد که هزاران هوادار سیاه و زردپوش پشت تیرها غرش می کردند.

با وجود شش پنالتی از جانی سکستون، معمار ارشد ایرلند، تعداد تلاش ها گویای همه چیز بود. سه بر صفر به تیمی که رونان اوگارا، برنده بی چون و چرای ایرلندی آن روز، مربی آن بود.

این یک کابوس همه جانبه برای سکستون بود، یک قضاوت نادرست نادر در خط خودش که موقعیتی را برای لاروشل به ارمغان آورد که تلاش از فاصله نزدیک توسط هوکر آنها، پیر بورگاریت، آنها را به یک مسابقه سگ‌بازی در ربع آخر کشاند.

علیرغم دریافت کارت زرد دقیقه 64 برای توماس لاوولت لاک لاروشل برای یک سفر احمقانه در جیمیسون گیبسون-پارک، این یک لحظه حیاتی بود.

این چه پیروزی برای اوگارا بود، دومین فردی که پس از لئو کالن از لینستر به عنوان بازیکن و سرمربی این عنوان را کسب کرد.

بدون دو نیوزلندی تاثیرگذار اما مجروح آنها، ویکتور ویتو و تاورا کر بارلو، حداقل نیاز اولیه مطلق برای لاروشل یک شروع مناسب بود، تا از حمله آبی‌های اولیه لذت ببرند و بازی را به سرعتی کاهش دهند که مناسب‌تر باشد. مهاجمان بزرگ و سنگین

هر چند بیرون از دروازه، همه چیز لینستر بود. آنها اولین خط خود را رانندگی کردند، گویی برای تأکید بر عزم خود برای عقب نماندن از هر نظر، و دو پنالتی سکستون برتری اولیه آنها را رقم زد. جادوی شیطان پین بال در توزیع آنها که از جمله ویژگی های بازی آنها است، زمانی که چیزها با توپ در دست کلیک می کنند، قبلاً مشهود بود.

این به افتخار لاروشل بود که آنها به شدت و به طرز چشمگیری پاسخ دادند. ریموند رول، وینگر آفریقای جنوبی آنها، یک واحد سریع و قوی است و وقتی هوگو کینان معمولاً قابل اعتماد را از سمت چپ خارج کرد، با سرعت بسیار پویا شکست خورد. ایهایا وست لحظات متزلزلی در ضربات دروازه خود داشته است، اما فرم تبدیل او کاملاً یک هلو بود.

Leinster با ایجاد یک تغییر در hooker در دقیقه 15 پاسخ داد و بازیکن ایرلندی خود را Ronan Kelleher بیرون آورد. صحبت های اولیه در مورد دلایل تاکتیکی وجود داشت، اما به نظر می رسید که او بازوی خود را نگه داشته است. شیهان بازیکن بسیار امیدوار کننده ای است، اما بازیکنان سرسخت لاروشل کاملاً دلشکسته به نظر نمی رسیدند.

بازی بسیار بدتری به درستی شروع شد. انسداد میانی به سکستون اجازه داد تا با سومین پنالتی خود برتری را به دست آورد، اما اسکرپی تنظیمات مطلوب لینستر نیست. لاروشل از مالکیت بیشتری برخوردار بود و ناوگانی از کامیون‌های HGV را به سمت بالا می‌فرستاد.

رول که دیگر استثنای زودگذر نبود، ناگهان همه جا را فرا گرفت. از منظر خنثی، چیز خوبی بود: برگزارکنندگان به یک مسابقه مناسب نیاز داشتند تا یک راهپیمایی ایرلندی، که فینال سال آینده برای دوبلین در نظر گرفته شده بود. حالا یکی داشتند، با غرش “الز، آلز!” از سکوها و اسکرام لینستر تحت محاصره پایدار نزدیک به خط خود.

اغلب لمس و رفتن بود. در حالی که لاروشل در حمله بود، به داور، وین بارنز، توصیه شد که دنی پریسو در سمت شل، از نظر قرار دادن پاهایش کمی «طولانی» است و به خاطر فروپاشی اسکرام بسیار مهم مقصر است. پریسو متحیر بود اما بارنز سرسخت بود. در انتهای دیگر لنستر رفت، یک پنالتی دیگر را به خاطر ضربه آفساید جلوی چوب ها گرفت و – هی، پرستو! – در فاصله 12-7 جلو رفت.

شگفت‌انگیز بورگاریت و کاپیتانش، گرگوری آلدریت، را می‌توان دید که در حال گفتگوی جدی با بارنز بودند که از تونل پایین می‌رفتند. بارنز تلاش های قابل ستایشی برای بهبود زبان فرانسه خود انجام داده است، اما صرف نظر از زبان مورد استفاده، تفاوت در درک فرامرزی در ورزش حرفه ای به طور کلی – و راگبی به طور خاص – همچنان بسیار زیاد است.

با این حال، ایرلندی‌ها در نیمه‌نهایی نیمه‌نهایی سال گذشته که با اختلاف کمی پیش افتادند، لنستر در نهایت از نظر فیزیکی تخریب شد و 32-23 شکست خورد.

وقتی پنالتی غرب در دو دقیقه نیمه دوم اختلاف را به دو امتیاز کاهش داد، هوای تنش یک درجه بیشتر شد.

حتی پس از ششمین پنالتی سکستون، لاروشل همچنان به مهاجمان می‌پرداخت، اما تنها پاس نهایی از چسبیدن خودداری می‌کرد. اما پس از آن، قضاوت نادرست سکستون، امتیاز غرش بورگاریت و دومین تبدیل بی‌اعصاب وست به وجود آمد و پایانی سر به فلک کشیده را رقم زد که شایسته این صحنه بود.

آیا این یک فصل قدیمی جام قهرمانان اروپا بوده است؟ شاید نه، با نفرین کووید که مراحل اولیه خود را متوقف کرده است. اما فینال به خوبی برگزار شد و ضربان قلب مسابقات همچنان قوی است. اگرچه، تماشای این دو تیم قدرتمند که در حال شکست دادن یکدیگر هستند، ممکن است مدتی طول بکشد تا یک تیم انگلیسی در مرحله بعدی جام را بالا ببرد.