آیا بوریس جانسون ممکن است کرسی خود را در انتخابات بعدی از دست بدهد؟ | بوریس جانسون

آیا بوریس جانسون ممکن است کرسی خود را در انتخابات عمومی بعدی از دست بدهد؟ این سؤالی است که برای هر نخست‌وزیری بدبین بود، اما شکست در حوزه انتخابیه او در Uxbridge و South Ruislip غیرقابل تصور نیست.

انتخابات محلی لندن در اوایل این ماه شاهد یک نوسان اساسی به سمت حزب کارگر بود. یک نظرسنجی آخر هفته اخیر YouGov نشان داد که اگر فردا انتخابات برگزار شود، جانسون کرسی خود را از دست خواهد داد. حساب انتخاباتی، که داده‌های رأی‌گیری ملی را تجزیه و تحلیل می‌کند، به طور آزمایشی از پیروزی حزب کارگر در حوزه انتخابیه غرب لندن حمایت می‌کند.

دیوید ویلیامز، رئیس حزب کارگر هیلینگدون، گفت: “او در اوج ایستاده است، که من را خوشحال می کند، زیرا او اکنون مردی نامحبوب است.” او در سطح محلی یک دارایی سیاسی نیست – او در انتخابات محلی ظاهر نشد. بنابراین می‌خواهم او را ببینم که می‌رود و می‌خواهم در همان زمان بماند – این احساس بسیار عجیبی است.»

برای شکست جانسون یک نوسان سنگین 15 درصدی لازم است. اما ویلیامز گفت که تغییرات مرزهای حوزه انتخابیه نورثولت را به کرسی اضافه می کند، شهری که او آن را “منطقه قوی کارگری” توصیف کرد. در همین حال، مسافران جوان از لندن داخلی به مناطق بیرونی دور می‌شوند و هیلینگدون نیز از این قاعده مستثنی نیست، به خصوص با یک ایستگاه جدید الیزابت لاین در حوزه انتخابیه جانسون.

شاید بزرگترین مشکل محلی آینده باند سوم هیترو باشد. شورای هیلینگدون تحت کنترل محافظه‌کاران نیز با وجود کمک مالی ۲۵ میلیون پوندی دولت در ماه مارس، با کسری ۳۸ میلیون پوندی دست و پنجه نرم می‌کند. یکی از راه حل ها ساخت مسکن بیشتر است که مالیات دهندگان شورای شهر بیشتری را جذب می کند و پرداخت های بخش 106 از توسعه دهندگان برای امکانات جدید در نظر گرفته شده است.

اما هزینه های انتخاباتی توسعه در مکان هایی مانند ییوزلی، میدان جنگ در جنوب حوزه انتخابیه، احساس می شود. حزب کارگر در ماه مه هر دو کرسی شورا را از محافظه‌کاران گرفت، که به دلیل مخالفت محلی با طرح‌های شورا مبنی بر جایگزینی کتابخانه با یک بلوک آپارتمانی شش طبقه و کتابخانه جدید، با برخی از آن‌ها در پارکینگ خودرو برای پارک ییوزلی تقویت شد. استخر شنای محلی 14 سال پیش تخریب شد و علیرغم وعده های ایجاد یک مرکز تفریحی جدید، زمین هنوز خالی است. با تهدید گروه‌های کمپین مبنی بر بررسی‌های قضایی و اعتراضات، به نظر می‌رسد این موضوع تا سال آینده و پس از آن ادامه پیدا کند و آن را به یک موضوع محلی داغ برای جانسون تبدیل کند.

دبی کینگ، از گروه کمپین Yiewsley.org، گفت: “این تاثیر بزرگی خواهد داشت – تا کنون به اجبار انجام شده است.” تاکنون پاسخ‌های جانسون بی‌طرف بوده است، اما مخالفت با این برنامه‌ها به معنای رویارویی با اعضای شورای محافظه‌کار است که داونینگ استریت را به خاطر مشکلات مالی خود مقصر می‌دانند.

این موضوع در خیابان ییوزلی مطرح می شود. خارج از شعبه ای از ونزل، بیکرز، پائولا گرایمز، یک کارمند خیریه، از رویکرد شورا به استخر شنا و پارک ییوزلی احساس خیانت کرده است، اگرچه او آخرین بار به جانسون رای داد و دوباره این کار را خواهد کرد. او با اشاره به اوکراین و افزایش قیمت مواد غذایی گفت: «خیلی چیزها بزرگتر از جشن های قرنطینه وجود دارد. من فکر نمی‌کنم مردم بتوانند با یک تغییر بزرگ کنار بیایند.»

شریک زندگی او، دنیل مک گینس، به شدت مخالف است. او از تصمیم جانسون برای قرنطینه در طول همه گیری رنج می برد. او گفت: «من مطلقاً زمانی برای آن مرد ندارم. او به‌عنوان یک قلدر شناخته می‌شود. در دوران قرنطینه سختی کشیدم.»

جانسون از اختلافات بین ستادهای حزب کارگر و فعالان چپگرای هیلیندون خوشحالتر خواهد بود. ویلیامز گفت که حزب در انتخابات محلی با مشکل مواجه شد زیرا آنها تا اندکی قبل از پایان مهلت نامزدی اجازه انتخاب نامزدها را نداشتند. «حزب ملی از انتخاب ما عقب‌نشینی می‌کند [parliamentary] نامزد،» او گفت. با این حال، هیچ کمبودی برای مدعیان قوی وجود ندارد. “همه دوست دارند شوالیه ای باشند که اژدها را می کشد.”

شخصیت‌های ارشد حزب کارگر می‌گویند که Uxbridge و South Ruislip برای کسب اکثریت در انتخابات بعدی باید در بین 125 کرسی‌های حزب کارگر باشند. در واقع، طبق حساب الکترال، حتی اگر حزب 25 کرسی کمتر از اکثریت کلی داشته باشد، به دست حزب کارگر خواهد افتاد.

با این حال، رای شخصی نخست وزیران بسیار بیشتر از اکثر نمایندگان مجلس است. به گفته مارتین باکستر، موسس حسابان الکترال، مارگارت تاچر، فینچلی را با وجود اینکه از لحاظ نظری صندلی امنی نبود، به راحتی نگه داشته است. او گفت که صندلی جانسون “رقابتی به نظر می رسد”. آنچه احتمالاً اتفاق نخواهد افتاد این است که جانسون کرسی خود را از دست بدهد اما محافظه کاران در قدرت بمانند. نخست وزیر نمی تواند کرسی خود را بدون از دست دادن اکثریت پارلمانی محافظه کاران از دست بدهد.

یکی از اعضای ارشد محافظه‌کار آشنا به این منطقه گفت که یک ناراحتی بزرگ «ممکن است» و جانسون ممکن است شکست بخورد، که نشان می‌دهد محافظه‌کاران لیبرال که از دیوید کامرون و ترزا می حمایت می‌کردند عمیقاً تحت تأثیر نخست‌وزیر قرار نگرفتند. با این حال، او گفت که رای دهندگان غیرسنتی محافظه کار هنوز جانسون را دوست دارند.

او گفت: «منصفانه است که بگوییم این روزها هرکسی در هر مرحله ای ممکن است دچار مشکل شود. “هر چیزی ممکن است. اما شورای محلی محافظه کار و محبوب است. مبارزان خوبی در آنجا حضور دارند و جانسون دفعه قبل بیش از 50 درصد آرا را به دست آورد. من فکر می کنم اقتصاد مهم خواهد بود – و اینکه مردم چه احساسی دارند. این احتمال هم وجود دارد که اگر برود دیگر بایستد.»

اما گزینه های دیگری برای جانسون وجود دارد. او می‌توانست «دویدن مرغ» را انجام دهد و روی صندلی دیگری بایستد، اگرچه انجام این کار ممکن است به منزله قبول شکست تلقی شود – ظاهر بدی برای یک نخست‌وزیر. البته با این فرض که تا زمان برگزاری انتخابات بعدی او هنوز در رتبه 10 قرار دارد.