مرگ سه زن شیکاگو باعث هشدار فوری گرما شد | شیکاگو

دما به سختی به دهه 90 رسید و فقط برای چند روز. اما کشف جسد سه زن در داخل یک مرکز مسکن سالمندان در شیکاگو در این ماه، شهر را به دنبال پاسخی برای سوالاتی کرد که قرار بود دهه‌ها پیش به آنها پرداخته شود و با گرم شدن سیاره باعث ایجاد هشدار می‌شود.

شهر – و کشور – با این واقعیت روبرو هستند که به دلیل بحران آب و هوا، امواج گرمای مرگبار می تواند تقریباً در هر جایی رخ دهد، نه تنها در اوج تابستان می افتد و لازم نیست مدت زیادی طول بکشد تا یک تهدید باشد.

اریک کلیننبرگ، جامعه‌شناس دانشگاه نیویورک، می‌گوید: «موج‌های گرمای داغ‌تر و خطرناک‌تر زودتر، در ماه مه… و نکته دیگر این است که ما پیرتر می‌شویم و افراد بیشتری تنها زندگی می‌کنند.»

او موج گرما: کالبد شکافی اجتماعی فاجعه را در شیکاگو در مورد موج گرمای سال 1995 در شهری در دریاچه میشیگان نوشت که بیش از 700 نفر را کشت.

او افزود: “این فرمولی برای فاجعه است.”

دفتر پزشکی قانونی شهرستان کوک هنوز علت مرگ این سه زن – که توسط اخبار محلی به نام های جانیس رید، گوندولین آزبورن و دلورس مک نیلی شناسایی شده اند – مشخص نکرده است که اجساد آنها در آپارتمان های جیمز اسنایدر در شمال مرکز شهر شیکاگو در 14 مه پیدا شد.

اما خانواده‌های قربانیان علیه شرکت‌هایی که این ساختمان‌ها را مالک و مدیریت می‌کنند، شکایت‌های مرگ غیرقانونی تنظیم کرده یا قصد دارند طرح کنند.

یکی از اعضای شورای شهر که بخشش شامل محله ای است که ساختمان در آن واقع شده است، گفت که هنگام بازدید از مجتمع، دمای خفه کننده ای را در این مجتمع تجربه کرده است، از جمله در یک واحد که سنسورهای گرما به 102 درجه فارنهایت رسیده است.

«اینها ساکنین سالخورده، ساکنانی با شرایط بهداشتی هستند. آنها نباید در این شرایط باشند.

به گفته کارشناسان، بخشی از مشکل این است که جوامع در سراسر کشور هنوز در حال یادگیری هستند که گرمای زمین تا چه حد می تواند کشنده باشد، زیرا گرمایش جهانی شتاب می گیرد و هنجارها را مختل می کند.

در شیکاگو، پس از موج گرمای سال 1995، کامیون‌های یخچال‌دار پر از جسد بودند تا نشان داد که شهر به طرز تاسف‌باری برای یک فاجعه خاموش و نامرئی که بیش از دو برابر آتش‌سوزی بزرگ شیکاگو در سال 1871 جان خود را از دست داد، آماده نبود.

این درک منجر به سیستمی شد که در آن کارگران شهری شروع به تماس با افراد مسن تر و آسیب پذیرتر می کنند و ساختمان های شهر را به مراکز خنک کننده 24 ساعته تبدیل می کنند که دمای هوا سرکوبگر می شود.

اتفاقی که در این ماه افتاد یادآور این است که تدابیر حفاظتی برای اطمینان از عدم یخ زدگی مردم به دلیل عدم پرداخت قبوض گرمایشی خود اغلب وجود ندارد تا از گرم شدن بیش از حد مردم در خانه های خود جلوگیری کند.

هادن گفت: «ما چیزی برای تهویه هوا نداریم.

یک متخصص تعجب نمی کند.

گرگوری ولنیوس، استاد بهداشت محیط دانشگاه بوستون که مرگ‌های ناشی از گرما را مطالعه کرده است، گفت: «ما می‌دانیم که مردم در هوای سرد به گرمایش نیاز دارند و برنامه‌ها، کمک‌های مالی را برای فعال کردن آن تنظیم می‌کنیم، اما این کار را برای خنک‌سازی انجام نمی‌دهیم.

“اما یارانه برای سرمایش واقعا بحث برانگیز است [because] برای بسیاری از مردم، خنک کننده به عنوان یک کالای لوکس در نظر گرفته می شود.

در شیکاگو، هادن خاطرنشان کرد که ظاهراً شرکت مدیریت ساختمان ظاهراً اما به اشتباه معتقد است که به دلیل مقررات گرمایشی شهر، مجاز به خاموش کردن گرما و روشن کردن تهویه مطبوع تا اول ژوئن نیست.

ولنیوس گفت آمار نشان می دهد که در حالی که بیش از 80 درصد خانه ها در شهرهایی مانند دالاس و فینیکس دارای تهویه مطبوع هستند، این درصد در شهرهایی مانند بوستون و نیویورک بسیار کمتر است.

و در شمال غربی اقیانوس آرام، این درصد حتی کمتر است، چیزی که در ژوئن گذشته در اورگان، واشنگتن و غرب کانادا، زمانی که درجه حرارت تا 118 درجه فارنهایت بالا رفت و باعث کشته شدن 600 نفر یا بیشتر شد، به شدت تسکین یافت.