“به نظر می رسد این گرما زندگی ما را خواهد گرفت”: شهر پاکستان پس از رسیدن به دمای 51 درجه سانتیگراد ترسیده است | بحران آب و هوا

محمد اکبر 40 ساله در یعقوب آباد نخود خشک شده را روی چرخ دستی می فروشد و سه بار در زندگی خود دچار گرمازدگی شده است.

اما او می گوید که اکنون گرما بدتر شده است. «آن روزها در کل شهر درختان زیادی وجود داشت و کمبود آب نداشتیم و امکانات دیگری هم داشتیم تا بتوانیم به راحتی گرما را شکست دهیم. اما اکنون درخت یا امکانات دیگری از جمله آب وجود ندارد و به همین دلیل گرما غیر قابل تحمل می شود. می ترسم این گرما در سال های آینده جان ما را بگیرد.»

در حالی که پاکستان و هند در طول موج گرمای اخیر متورم شدند، شهر یعقوب آباد، محل زندگی اکبر، به رکورد 51 درجه سانتی گراد رسید. به طور معمول گرمای تابستان از هفته آخر اردیبهشت شروع می شود، اما امسال برای اولین بار به گفته مردم اینجا گرما از اسفند شروع شد. اکنون تا آگوست ادامه خواهد داشت.

به گفته نصیرعلی پنهور، بوم شناس، نویسنده چندین کتاب در مورد محیط زیست، این شهر به طور خاص تحت تأثیر گرمای جهانی قرار گرفته است. این تا حدودی به این دلیل است که شهر در مکانی واقع شده است که آفتاب زمستانی مستقیما می آید و بیشتر گرم می شود. برخی دیگر خاطرنشان می کنند که بیشتر درختانی که قبلاً شهر و مزارع اطراف را سایه می انداختند، قطع شده و فروخته شده اند یا در اجاق های پخت و پز سوزانده شده اند.

سردار سرفراز، کارشناس ارشد هواشناسی اداره هواشناسی پاکستان به رسانه ها گفت که دمای هوا در ماه آوریل به 49 درجه سانتیگراد رسیده است که یک رکورد محسوب می شود. وی با اشاره به اینکه یعقوب آباد “یکی از گرمترین نقاط جهان است” هشدار داد که اگر گرما اینقدر زود شروع شود، نگرانی جدی ایجاد می کند.

اکبر می گوید که نگران دمای هوای امسال است. گرما هر سال در حال افزایش است اما دولت به شمول بخشداری هیچ توجهی به این موضوع جدی ندارد. اکبر مانند اکثر افراد جامعه خود، صبح زود سر کار می رود و 12 تا 14 ساعت کار می کند و روزانه حدود 500 روپیه (1.98 پوند) درآمد دارد. او چاره ای جز مواجهه با موج گرما ندارد.

مشوق علی، رئیس اتحادیه کارگران کارخانه شالیکوبی می گوید که با وجود گرما، «هنوز باید کار کنیم، زیرا اگر کار نکنیم، اجاق خانه کار نمی کند».

اکثر کارگران به گفته علی دو ساعت بعد از ظهر مرخصی می گیرند و سپس به سر کار باز می گردند. «وقتی هوا خیلی گرم می‌شود، زیر پمپ دستی آب می‌نشستیم و از آب یخ استفاده می‌کردیم. عصر که به خانه برمی گردیم به شدت خسته می شویم و می خواهیم استراحت کنیم اما به دلیل گرما خواب کافی نداریم. بعد بیرون می رویم و در فضای باز می نشینیم تا هوا احساس شود، اما وقتی هوا نباشد انگار این گرما جانمان را می گیرد.»

اهالی یعقوب آباد از پنکه های دستی استفاده می کنند و مکرر با آب سرد پمپ های دستی حمام می کنند. طبق گزارش‌ها، کمپ‌های رایگان آب سرد در چهار نقطه از شهر ایجاد شده‌اند و جمعیت زیادی را به خود جذب می‌کنند.

برخی از ساکنان با منابع کافی در این ماه ها برای فرار از گرما به سایر نقاط کشور نقل مکان می کنند. به گفته حضور بخش، روزنامه نگاری که 20 سال است در یعقوب آباد گزارش می دهد، بسیاری از کارگران طبقه کارگر به کویته در بلوچستان نقل مکان می کنند و در آنجا به عنوان کارگر کار می کنند. وی گفت: به دلیل تخریب جنگل ها، شدت گرما نیز افزایش یافته است. اکنون مردم راهی برای فرار از گرما ندارند و بخشداری نیز در این زمینه غیر فعال است.

دکتر ارشاد علی سرکی، در بیمارستان ملکی ام اس یعقوب آباد، به آبان نیوز گفت که بخش های گرمازدگی برای جلوگیری از گرمازدگی ایجاد شده است و روزانه چهار یا پنج بیمار گرمازدگی بستری و تحت درمان قرار می گیرند. دکتر عماد الله، یکی دیگر از پزشکان این بیمارستان، تخمین می زند که روزانه 50 تا 60 نفر در این فصل گرما دچار گرمازدگی می شوند و گفت که بیمارستان ظرفیت مقابله با آن را ندارد. او گفت: «برخی به دنبال درمان از کلینیک های خصوصی هستند، اما طبقه کارگر پول لازم برای درمان خود را ندارند.

شهروندان شکایت دارند که با وجود موج گرما، دولت آب آشامیدنی را تامین نمی کند. گاری های الاغی که قوطی های پلاستیکی آبی آب را می فروشند به تعداد زیاد دیده می شوند، اما در مورد کیفیت این آب علامت سوال وجود دارد.

به گفته اداره ولسوالی، این سیستم کامل است و آب از طریق آن تامین می شود، اما شهروندان می گویند که آب آلوده است و برای آشامیدن مناسب نیست.

محمد شعبان، فعال اجتماعی، به شدت نگران افزایش گرما است. وی گفت: بارها اعتراض کرده ایم که بخشداری اقدام کند اما هنوز اقدامی صورت نگرفته است. ما می ترسیم که در چند سال آینده یعقوب آباد نتواند انسان و حیوانات را در خود جای دهد.