آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبارسیاسی پایگاه خبری آبان نیوز ،
جمهوریخواهان برجسته روز جمعه در کنوانسیون انجمن ملی تفنگ با برخی ادعاهای گمراه کننده در مورد اثربخشی محدودیت های اسلحه، روند مالکیت اسلحه و تیراندازی در مدارس از حقوق اسلحه دفاع کردند.
در اینجا یک بررسی واقعیت است.
آنچه گفته شد
«ممنوعیت اسلحه کارساز نیست. به شیکاگو نگاه کنید. اگر آنها کار می‌کردند، شیکاگو آن جهنم قتلی نبود که برای مدت طولانی بوده است.» – سناتور تد کروز، جمهوری خواه تگزاس
این گمراه کننده است. مخالفان محدودیت های اسلحه گرم اغلب از شیکاگو به عنوان مطالعه موردی یاد می کنند که چرا قوانین سختگیرانه اسلحه کمک چندانی به جلوگیری از قتل نمی کند. با این حال، این استدلال بر فرضیات نادرست در مورد قوانین شهر و خشونت با اسلحه تکیه دارد.
در سال 2020 بیش از هر شهر دیگری در ایالات متحده قتل با اسلحه در شیکاگو رخ داد و این تصور را تقویت کرد که این شهر پایتخت خشونت با سلاح گرم در این کشور است. اما شیکاگو همچنین سومین شهر بزرگ این کشور است. براساس داده‌های جمع‌آوری‌شده توسط گروه حمایت از کنترل اسلحه Everytown for Gun Safety، بر اساس جمعیت، میزان قتل با اسلحه ۲۵.۲ در هر ۱۰۰۰۰۰ نفر بود که بیست و ششمین بالاترین میزان در کشور در سال ۲۰۲۰ است.
سه شهر با بالاترین میزان قتل با اسلحه – جکسون، خانم. گری، ایند. و سنت لوئیس – نرخ هایی دو برابر شیکاگو یا بیشتر داشتند. همه آنها در ایالت هایی هستند که قوانین اسلحه راحت تر از ایلینوی دارند.
شهرت شیکاگو برای داشتن شدیدترین اقدامات کنترل اسلحه در این کشور منسوخ شده است. آقای کروز به ممنوعیت حمل سلاح دستی در شهر اشاره کرد – بدون توجه به اینکه دادگاه عالی این ممنوعیت را در سال 2010 لغو کرد. دادگاه تجدید نظر همچنین ممنوعیت حمل سلاح های مخفی را در ایلینوی در سال 2012 لغو کرد و ایالت در سال 2013 اجازه به داشتن اسلحه های مخفی را داد. بخشی از تصمیم دادگاه
امروزه، ایلینویز محدودیت‌های سخت‌تری نسبت به بسیاری از ایالت‌ها دارد، اما در رتبه ششم در ارزیابی هر تاون از قدرت قوانین کنترل اسلحه در ایالت قرار دارد، و رتبه ۸ را در گزارشی که توسط مرکز حقوقی گیفوردز منتشر شده است، قرار دارد. گروه کنترل اسلحه برعکس، ایالت در ارزیابی حقوق اسلحه از سوی موسسه آزادیخواه کاتو رتبه 41 را کسب کرد.
طرفداران کنترل اسلحه همچنین استدلال کرده اند که ماهیت تکه تکه قوانین اسلحه در این کشور، اجرای عملی آنها را برای ایالتی مانند ایلینوی با محدودیت های سخت بر روی کتاب ها دشوار می کند. برای مثال، مطالعه‌ای در سال 2017 که به سفارش شهر شیکاگو انجام شد، نشان داد که 60 درصد از اسلحه‌هایی که در جنایات استفاده شده و در شیکاگو کشف شده‌اند، از خارج از ایالت بوده‌اند که منبع اصلی ایندیانا است.
آنچه گفته شد
“در مورد تفنگ های به اصطلاح تهاجمی که چپ ها و رسانه ها دوست دارند آنها را شیطانی جلوه دهند، این اسلحه ها از سال 1994 تا 2004 به مدت 10 سال ممنوع شدند. و وزارت دادگستری تأثیر این ممنوعیت را بررسی کرد و نتیجه گرفت که تأثیر آماری معنی داری ندارد. در مورد جنایات خشونت آمیز.» – آقای کروز
این اغراق آمیز است. قانون کنترل جرایم خشونت آمیز و اجرای قانون در سال 1994، داشتن، انتقال یا ساخت داخلی برخی از سلاح های تهاجمی نیمه خودکار را به مدت 10 سال ممنوع کرد. وزارت دادگستری در سال 2004 مطالعه ای را در مورد تأثیر ممنوعیت سلاح های تهاجمی در سال 1994 انجام داد.
این مطالعه نشان داد که در صورت تمدید، «اثرات این ممنوعیت بر خشونت با اسلحه احتمالاً در بهترین حالت کوچک و شاید برای اندازه‌گیری قابل اعتماد بسیار ناچیز باشد» زیرا سلاح‌های تهاجمی به ندرت در جنایات استفاده می‌شدند.
اما کریستوفر کوپر، استاد دانشگاه جورج میسون در شهرستان فیرفکس، ویرجینیا، و نویسنده اصلی آن مطالعه، بارها گفته است که این ممنوعیت در مجموع اثرات متفاوتی داشته است.
آقای کوپر قبلاً به نیویورک تایمز گفته بود: «کار من اغلب به روش‌های گمراه‌کننده‌ای که تصویر کاملی را نشان نمی‌دهد، ذکر می‌شود. “این قوانین می توانند تیراندازی ها را به طور کلی کاهش دهند” و تعداد و شدت تیراندازی های دسته جمعی را کاهش می دهند.
آنچه گفته شد
ما می دانیم که امروز در این کشور بیش از 50 یا 100 سال پیش اسلحه سرانه وجود ندارد. این ارزش تاکید دارد. در سال 1972، نرخ سرانه مالکیت اسلحه در ایالات متحده 43 درصد بود. در سال 2021، این نرخ 42 درصد است. نرخ مالکیت اسلحه تغییر نکرده است. و با این حال اعمال شیطانی مانند آنچه در این هفته دیدیم در حال افزایش است. – آقای کروز
این گمراه کننده است. آقای کروز با این استدلال که مسایل فرهنگی، به جای رواج اسلحه، مقصر تیراندازی های دسته جمعی است، معیارهای مالکیت اسلحه را با هم مخلوط و تحریف کرد.
بر اساس گزارش سرویس تحقیقات کنگره، تعداد سرانه اسلحه در ایالات متحده از سال 1968 تا 2012 تقریباً دو برابر شده است، از یک اسلحه برای هر دو نفر به یک اسلحه برای هر نفر. و طبق بررسی اسلحه‌های کوچک مستقر در سوئیس، از آن زمان به رشد خود ادامه داد و تا سال 2018 به حدود 1.2 اسلحه برای هر نفر رسید.
منظور آقای کروز به احتمال زیاد به نظرسنجی گالوپ درباره مالکیت اسلحه بود. این یک معیار سرانه نیست، بلکه از شرکت کنندگان پرسیده شد که آیا در خانه خود اسلحه دارند یا خیر، با 43 درصد پاسخ مثبت در سال 1972 و 42 درصد در سال 2021. با این حال، نظرسنجی های تاریخی از مرکز تحقیقات دانشگاه شیکاگو NORC نشان می دهد که این درصد تعداد خانواده های آمریکایی که اسلحه دارند از حدود نصف در دهه 1970 به حدود یک سوم در سال های اخیر کاهش یافته است.
آنچه گفته شد
«مدارس داخل شهر به ندرت چنین تیراندازی های دسته جمعی را دارند. من تا همین اواخر نمی دانستم. به این فکر کن آنها به ندرت با این مشکل مواجه می شوند، علیرغم اینکه در محله های بسیار سخت واقع شده اند، در بسیاری از موارد که سطح بالایی از جرم و جنایت و خشونت وجود دارد. آنها در خارج از مدرسه بسیار خطرناک تر از داخل هستند. دلیل آن این است که برای چندین دهه، مدارس داخل شهر تدابیر امنیتی بسیار قوی تری در خود مدرسه اعمال کرده اند، از جمله فلزیاب ها و بله، نگهبانان مسلح. – رئیس جمهور سابق دونالد جی. ترامپ
این گمراه کننده است. آقای ترامپ این نکته را می‌گوید که تیراندازی‌های شدید که توسط یک فرد انجام می‌شود، بیشتر در مدارس حومه شهر و روستا رخ داده است، اما این تصور که مدارس در شهرها از خشونت با سلاح در امان مانده‌اند، نادرست است. علاوه بر این، پیشنهاد آقای ترامپ مبنی بر اینکه حضور محافظان مسلح از تیراندازی های دسته جمعی جلوگیری می کند، با شواهد ثابت نمی شود.
گزارش سال 2020 دفتر پاسخگویی دولت، 318 مورد تیراندازی را از سال تحصیلی 2009-10 تا سال تحصیلی 2018-19 مورد بررسی قرار داد. تقریباً نیمی، 47 درصد، تیراندازی ها در مناطق شهری رخ داده است، و این گزارش خاطرنشان می کند که “مدارس شهری، فقیرتر و اقلیت های متوسطه به طور کلی تیراندازی های بیشتری داشته اند.”
شواهد کمی وجود دارد مبنی بر اینکه حضور پلیس یا نیروهای امنیتی مسلح از تیراندازی در مدارس جلوگیری کرده یا از آن جلوگیری می کند. بررسی سال 2019 توسط انجمن هیئت مدیره مدارس ایالت نیویورک نشان داد که تحقیقات در مورد این موضوع “بی نتیجه” بوده است. محققان در سال گذشته 133 مورد تیراندازی در مدرسه را از سال 1980 تا 2019 در مقاله ای بررسی کردند و “هیچ ارتباطی بین داشتن یک افسر مسلح و بازدارندگی خشونت در این موارد” پیدا نکردند.
آنچه گفته شد
حتی گزارش شده است که دولت بایدن در حال بررسی این است که بوروکرات های سازمان ملل را مسئول حقوق متمم دوم شما کند. – آقای ترامپ
نادرست این اشاره ای بود به گزارش هایی مبنی بر اینکه دولت بایدن در حال بررسی ورود مجدد به یک معاهده بین المللی تسلیحات بود. اما آقای ترامپ به شدت اغراق می کند که آن معاهده چه کاری انجام می دهد.
معاهده تجارت تسلیحات 2014، فروش بین المللی سلاح های متعارف (مانند تانک، خودروهای جنگی، کشتی های جنگی، موشک ها و سلاح های گرم) را تنظیم می کند. مقامات سازمان ملل متحد را مسئول قوانین اسلحه در ایالات متحده نمی کند.
ایالات متحده یکی از امضاکنندگان این معاهده بود، اما آن را مانند بیش از 100 کشور دیگر تصویب نکرد. آقای ترامپ در سال 2019 طی سخنرانی در NRA اعلام کرد که امضای ایالات متحده را پس می گیرد.
هدف این معاهده ایجاد هنجارهای بین المللی برای تنظیم فروش اسلحه بین کشورها و رسیدگی به فروش غیرقانونی اسلحه است. فروش سلاح به کشورهایی که تحت تحریم تسلیحاتی هستند یا از آنها برای ارتکاب نسل کشی، تروریسم، جنایات جنگی یا حملات علیه غیرنظامیان استفاده می کنند، ممنوع می کند.
در مقدمه، معاهده صریحاً «حق حاکمیتی هر کشوری را برای تنظیم و کنترل سلاح‌های متعارف منحصراً در قلمرو خود، بر اساس نظام قانونی یا قانون اساسی خود، تأیید میکند». سرویس تحقیقات کنگره خاطرنشان کرد که این معاهده بر فروش یا تجارت اسلحه در میان شهروندان خصوصی در داخل یک کشور تأثیری ندارد و حتی در صورت تصویب، «احتمالاً نیازی به تغییر قابل توجهی در سیاست، مقررات یا قانون نخواهد داشت» زیرا «ایالات متحده قبلاً قوانین کنترل صادرات قوی دارد.»
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
