سوناک می‌گوید که نمی‌تواند به بحران هزینه‌های زندگی کمک کند. در مورد این پنج مرحله ساده چطور؟ | جورج دیب

آرایشی سوناک مدعی شده است که هیچ کاری نمی تواند در مورد شرایط خارجی جهانی که منجر به بحران هزینه زندگی می شود انجام دهد، اما او از این سوال واقعی طفره رفته است: چگونه می تواند بهترین پاسخ را بدهد و از تشدید بحران و رکود پرهزینه جلوگیری کند؟ در واقع، راه‌حل‌های منصفانه و سبز برای این بحران وجود دارد که ما را مستقیماً به صورت خیره می‌کند.

و آنها راه حل هایی هستند که باید از کسب و کار حمایت کنند. طی چند روز گذشته، پیام‌های هراس‌افزاینده کسب‌وکارها درباره بحران هزینه‌های زندگی به سیل تبدیل شده است. رهبران کسب و کار که قبلاً از هشدار بانک انگلستان در مورد رکود در حال وقوع و افزایش قیمت‌های «آخرالزمانی» نگران شده بودند، وقتی سخنرانی هفته گذشته سوناک در CBI بسیاری از مردم را متعجب کرد که آیا او مقیاس چالش را درک می‌کند یا نه. در آخر هفته، مدیر اجرایی E.On – شرکتی که به رادیکالیسم اقتصادی معروف نیست – اعلام کرد که “مهمترین چیز این است که دولت مداخله کند” و صدراعظم باید “از کسانی که بازترین شانه ها را دارند مالیات بگیرد”.

هزینه های مصرف کننده اقتصاد را به حرکت در می آورد. اگر مردم برای پرداخت قبوض بنزین خود مشکل دارند، پول کمتری در جیب خود دارند تا در خیابان بزرگ یا یک غذای رستوران خرج کنند. به همین دلیل است که، همانطور که تونی دانکر، مدیر کل CBI، گفته است، اولین گام سوناک باید سرمایه گذاری در تامین اجتماعی از طریق افزایش اعتبار جهانی و مزایای میراثی برای جلوگیری از فقر خانواده ها باشد. این به تثبیت اقتصاد کمک می کند، نه به تورم دامن می زند. کاهش مالیات بر درآمد در اینجا کمکی نمی کند. آنها پاداش بزرگی به ثروتمندان می دادند، اما فقیرترین آنها که از قبل با انتخاب بین گرم کردن و غذا مواجه بودند، اصلاً سودی نخواهند برد.

دوم، ما به یک استراتژی صنعتی جدی نیاز داریم تا اعتماد را تقویت کنیم، اطمینان بلندمدت کسب‌وکار را ایجاد کنیم و سرمایه‌گذاری در ظرفیت تولیدی بریتانیا را بازیابی کنیم. سوناک وعده داده بود که سرمایه‌گذاری خصوصی را با یک انگیزه «فوق کسر» افزایش دهد، اما در واقع در سه ماهه آخر کاهش یافت. برای عملی کردن این چشم انداز بلندمدت، سوناک باید خزانه داری را تجزیه کند و وزارت راهبرد اقتصادی جدیدی را با هدف ایجاد رشد سبز و سرمایه گذاری تشکیل دهد.

سوم، به جای اینکه به جاه طلبی های سبز خود ادامه دهیم، باید دو برابر شویم. هر خانه ای که به تازگی عایق بندی شده است و هر توربین بادی که در سراسر بریتانیا ساخته شده است، قبض سوخت خانگی را کاهش می دهد. به هر حال باید این سرمایه گذاری را قبل از سال 2050 انجام دهیم – پس بیایید این کار را اکنون انجام دهیم تا از اقتصاد حمایت کنیم و قبوض برق را زودتر کاهش دهیم. همانطور که دانکر گفت، فرصت‌های سرمایه‌گذاری سبز غیرتورمی وجود دارد، اما دولت باید آنها را تأیید کند، راه‌اندازی کند و سرمایه‌گذاری کند.

برای انجام این کار، باید از درس‌های آموخته‌شده در طول همه‌گیری استفاده کنیم و یک کارگروه دولتی تشکیل دهیم تا بخش‌های دولتی و خصوصی را به همکاری بهتر سوق دهیم، نوآوری‌های تجاری را تحریک کنیم و زنجیره تامین را رفع کنیم. ما به یک خدمات ملکی مؤثر نیاز داریم، نه خدماتی که استخدام‌ها را متوقف کرده و کار را کاهش دهد. این همکاری، نه طمع یا سرمایه داری، چیزی است که واکسن کووید را برای ما به ارمغان آورد و می تواند قبض انرژی را نیز کاهش دهد.

در مرحله بعد، دولت باید برای کسب و کارها روشن کند که همانطور که در همه گیری از آنها حمایت شد، اکنون شرکت ها نیز باید مسئولانه عمل کنند. اندرو بیلی، رئیس بانک انگلستان، وقتی گفت که محدودیت دستمزد مهمترین عامل در توقف تورم است، این مشکل را به اشتباه بیان کرد. در واقع، شرکت ها می توانند سود خود را نیز کاهش دهند، تا قیمت ها را پایین نگه دارند – همانطور که بانک از آن زمان تاکنون اذعان کرده است.

سود در دهه های اخیر، به ویژه در بخش های غیررقابتی و متمرکز، افزایش یافته است. در یک مثال بسیار فاحش، پمپ بنزین‌ها کاهش عوارض سوخت را به مشتریان منتقل نکرده‌اند، و به نفع مردم هستند. شواهد از ایالات متحده نشان می دهد که افزایش اخیر قیمت ها به طور نامتناسبی ناشی از افزایش سود بوده است نه دستمزدها. مسئله واقعی این است که ما در مورد برخی از شرکت‌ها در برخی بخش‌ها که برای مدت طولانی قدرت زیادی در بازار ایجاد می‌کنند، بسیار آرام بوده‌ایم. قدرت بیش از حد آنها در بازار همچنان قیمت ها را بالاتر می برد.

در عین حال، خطر مارپیچ دستمزد-قیمت به دلیل فروپاشی اتحادیه‌گرایی کم است. آخرین بار تورم 9 درصد بود بیش از نیمی از کارگران در یک اتحادیه کارگری بودند; امروز کمتر از یک ربع است در نتیجه، نه تنها دستمزدها نمی‌توانند با تورم همگام شوند، بلکه شاهد بزرگ‌ترین کاهش آن از زمان شروع رکوردها هستیم. به جای اینکه کارگران را مجبور به تحمل فشار کنند، شرکت ها باید محدودیت سود نشان دهند و پرداخت سود سهام خود را کاهش دهند.

در نهایت، از آنجایی که شرکت‌های سوخت فسیلی سودهای هنگفت و غیرمنتظره‌ای را از همان بحرانی که میلیون‌ها نفر را به فقر مطلق سوق می‌دهد، انباشته می‌کنند، عادلانه است که دولت این سود را در بخش رفاه و حمایت درآمد توزیع کند. حتی جسی نورمن وزیر سابق خزانه داری و مدیر عامل E.On ظاهرا موافق است. مانند ایتالیا، ما باید مالیاتی بادآورده از شرکت های نفتی بگیریم که سود آنها صرفاً به دلیل تهاجم ولادیمیر پوتین به اوکراین افزایش یافته است. سودهای غیرعادی غیرعادی اقدامات فوق العاده ای را می طلبد.

سوناک باید بداند که مداخله در حال حاضر برای جلوگیری از رکود اقتصادی، کمک به خانواده‌هایی که در بدترین وضعیت زندگی قرار دارند و تضمین یک انتقال سبز بهترین راه برای حمایت از همه است. این مسئولیت پذیرترین کار است. در واقع، همانطور که صدراعظم باید متوجه شود، ما به سادگی نمی توانیم این کار را نکنیم.