مایکل گانینگ: اخیراً با افتخار می گویم که یک شناگر هستم | شنا کردن

Lقطرات کوچکی از آب روی صورت مایکل گانینگ می ریزد، که کمتر شبیه اشک است تا یادآوری متحرک از تمام آنچه که او به عنوان یک شناگر بین المللی که اتفاقاً سیاهپوست و همجنس گرا در دنیایی سفید پوست بوده است. گانینگ برای بریتانیای کبیر و جامائیکا، یکی از خطرناک‌ترین کشورهای همجنس‌گرا هراسی روی زمین، شنا کرده است، اما او اکنون در یک صبح زیبا به باغ خانه دوران کودکی‌اش در اورپینگتون، کنت بازگشته است.

گانینگ می گوید: «من عصبی هستم اما هیجان زده هستم، زیرا چیزهای بیشتری برای دادن به دنیا دارم. من به تمام خواسته هایم در حرفه ام دست پیدا نکرده ام، اما اکنون که از شنای رقابتی کناره گیری می کنم، احساس نمی کنم شکست خورده ام. بله، من جواز حضور در المپیک یا کسب آن عنوان جهانی را نداشته ام. اما میزان زندگی‌هایی که من روی آن‌ها تأثیر گذاشته‌ام برایم مهم‌تر از مدال‌هاست.»

گانینگ عینک شنای خود را بالای پیشانی‌اش فشار می‌دهد و در طول عکاسی ما، سعی می‌کند جلوی شکستن چهره‌اش را بگیرد و لبخندی درخشان که سرشار از شادی و غرور است باز شود. او قرار است مستقیماً به پایین عدسی نگاه کند، اما نمی تواند جلوی خودش را بگیرد. با وجود اینکه 90 دقیقه را صرف صحبت درباره موضوعات دلخراش کرده ایم، این لبخند همچنان برمی گردد.

گانینگ 28 ساله به یاد می آورد که چگونه وقتی یک پسر مدرسه ای بود، در پایان تکالیفش به جای نام خود، شناگر را می نوشت. این یکی از راه‌های محو کردن هویت او و اجتناب از پسرانی بود که به سمت او اسید پرتاب می‌کردند. او خود واقعی خود را دفن کرد و تا زمانی که به 20 سالگی رسید، اولین تجربه جنسی خود را نداشت.

این امر مانع از آن نشد که مردم در طول یک مسابقه شنا در دبی به او هشدار دهند که باید بیشتر شبیه یک مرد سفید پوست صاف راه برود. این شبیه به نژادپرستی گاه به گاه بود که بسیاری از مردم را به این سوال واداشت که آیا یک سیاه پوست می تواند در بالاترین سطح شنا کند یا خیر.

گانینگ می‌گوید: «در مدرسه افراد مختلط زیادی وجود نداشتند، و من صداهای زیادی داشتم که به من می‌گفتند سیاه‌پوستان نمی‌توانند شنا کنند. من باید کاری انجام دهم که سیاه پوستان در آن موفق شوند، مانند دو و میدانی. گاهی اوقات من فقط می خواستم یک شناگر مستقیم سفید باشم که فقط فشار مسابقه را داشت زیرا وقتی به مسابقات می رفتم مردم اغلب می گفتند: “تو باید دونده باشی.” گفتم: آره. این که بگویم من یک شناگر هستم و آنها می گفتند: “خب، چطور؟” آن مکالمه من را پایین می آورد و من همیشه می خواهم بالا باشم. تنها در سال‌های اخیر است که با افتخار می‌گویم که شناگر هستم.»

گانینگ خواستار انجام این مصاحبه به عنوان راهی برای اعلام بازنشستگی خود شد. او در کنار قهرمان برجسته المپیک آدام پیتی، دوست نزدیکش، سال ها در تیم بریتانیا تمرین کرد. دوستی قوی او با بکی آدلینگتون و همسر سابقش، هری نیدز، به این معنی بود که آنها از او خواستند پدرخوانده دخترشان شود. گانینگ در دو دوره مسابقات قهرمانی جهان شنا کرده است، رکوردهای ملی جامائیکا را در رشته های آزاد و پروانه شکسته است و او بسیار بدشانس بود که سال گذشته در بازی های المپیک توکیو شنا نکرد.

او می گوید: «جاه طلبی های من تغییر کرده است. من می‌توانستم امسال در بازی‌های مشترک المنافع شنا کنم و به المپیک بعدی بروم، اما چیزی به دست نمی‌آورم مگر اینکه مدال بگیرم. اکنون می خواهم ورزش را برای همه برابر کنم. من می خواهم سیاه پوستان را به شنا تشویق کنم. من می خواهم به تغییر قوانین همجنسگرا هراسی در سراسر جهان کمک کنم. من می خواهم تأثیر بگذارم.»

تفنگ زنی دارای جذابیت و پویایی است که بیشتر از استخرهای شنای معطر کلر برای سرگرمی های تلویزیونی مناسب است. اما او همچنین قصد جدی دارد، زیرا او بیش از حد تحمل کرده است تا از برخی حقایق سخت در مورد نژاد و هوموفوبیا اجتناب کند. او آمار تولید شده توسط شرکت Swim England را تایید می کند که نشان می دهد 95 درصد از بزرگسالان سیاه پوست و 80 درصد از کودکان سیاه پوست در این کشور شنا نمی کنند. من به مدرسه مراجعه می کنم و می پرسم [black] والدین: “چرا بیشتر شنا را تشویق نمی کنید؟” پاسخ همیشه یکسان است: “چرا آنها را تشویق کنیم تا کاری را انجام دهند که در آن موفق نمی شوند؟” امیدوارم افرادی مثل من نشان دهند که این کار قابل انجام است. و فراموش نکنیم که شنا کردن می تواند زندگی شما را نجات دهد.

«دوست ندارم در تیترها به من بگویند «شناگر سیاه‌پوست همجنس‌گرا». من یک شناگر بین المللی هستم، اما برای ایجاد تغییر باید آن را پشت سر می گذاشتم. امیدواریم 10 سال دیگر، شناگر همجنس‌باز سیاه‌پوست بعدی دقیقاً به‌عنوان یک شناگر بزرگ که نماینده کشورشان است دیده شود.»

بازی‌های مشترک المنافع تابستان امسال در بیرمنگام برگزار می‌شود، اما همانطور که گانینگ توضیح می‌دهد، «35 کشور از این کشورها هنوز قوانین همجنس‌گرا هراسی دارند. تعداد زیادی هنوز مجازات اعدام دارند. به عنوان یک شناگر که نماینده جامائیکا بود، در حالی که در انگلستان تمرین می کردم، این فرصت را دارم که چنین موضوعاتی را برجسته کنم. این بازی‌ها می‌توانند به عنوان یک کاتالیزور برای تغییر عمل کنند، زیرا این شانس بیرمنگام برای درخشش است و به مردم نشان می‌دهد که چگونه برابری و تنوع کار می‌کند. ما می توانیم با خودمان صادق باشیم.»

گانینگ تا مدت زیادی از عمرش نمی توانست خودش باشد. او می گوید: «می دانستم که در مدرسه بسیار متفاوت هستم. من همیشه لبخند بزرگی بر روی صورتم دارم، اما احساس می‌کردم مردم از خوشحالی من خوششان نمی‌آید. من سعی کردم خود را با هم هماهنگ کنم و بهترین راه برای انجام آن سرکوب تمایلات جنسی بود. اما من هنوز در 15 سالگی در علم به من اسید پرتاب می‌کردند. حالم خوب بود و از معلم تمجید کردم. من واقعا خوشحال بودم و مردم این را دوست نداشتند. بنابراین آنها روی بلیزر من اسید ریختند، زیرا من به طور طبیعی بسیار حباب‌دار و برون‌گرا هستم و می‌خواستند من را به جای خودم برگردانند.

«از اینکه به پدر و مادرم بگویم می‌ترسیدم، دروغ گفتم و گفتم اسید ریخته‌ام. مادرم مجبور شد 60 دلار برای خرید یک بلیزر جدید خرج کند، اما من تا مدت ها بعد در مورد قلدری به او چیزی نگفتم زیرا می دانستم که او به مدرسه خواهد رفت. اما چه جابجا شده یا نه، هنوز احساس شرمندگی می کردم. هنوز احساس می کردم باید یک نفر متفاوت باشم. من هیچ الگویی نداشتم که بتوانم به عنوان یک بچه سیاهپوست همجنسگرا به آن نگاه کنم. حدس می‌زنم الان می‌خواهم آن نقش را بازی کنم.»

گانینگ به یاد می آورد که چگونه او و نیدز، بهترین دوستش که پس از جدایی او و آدلینگتون دوجنسه شد، در کنسرت آریانا گرانده پنج سال پیش، در 22 مه 2017 حضور داشتند. یک بمب گذار انتحاری باعث مرگ 22 نفر در آن شب شد. تیراندازی از ویرانی فرار کرد و با احساس گناه آسیب دید.

مشاوره به او کمک کرد و باعث شد گانینگ متوجه شود که نمی تواند مخفی بماند. آن کریسمس، در همان خانه‌ای که ما اکنون در آن نشسته‌ایم، مادرش اولین کسی بود که او بیرون آمد. ما بسیار احساساتی بودیم و به یاد دارم که فکر می‌کردم: “این نباید چیزی باشد.” مامانم عالی بود اما جرات نداشتم به بابام بگم. به مامانم گفتم: میشه به بابا و خانواده بگی؟ اکنون یکی از پشیمانی من است.»

پدرش اهل جامائیکا است و «سوالات زیادی داشت. از کجا می دانستم؟ من هرگز در آن زمان تجربه جنسی نداشتم. پدرم می‌داند که در جامائیکا با همجنس‌گرایان چگونه رفتار می‌شود و نگران بود، اما بعد از صحبت‌های ما، حالش کاملاً خوب بود. او فقط می خواهد که من خوشحال باشم.»

آیا تا آن زمان به رقابت برای جامائیکا روی آورده بود؟ “بله و من وزن سنگین قوانین و همجنس گرا هراسی در جامائیکا را می دانستم. اما من بسیار مفتخرم، بسیار خوشبختم که نماینده ملیت های دوگانه ام بوده ام. افراد زیادی از این امتیاز برخوردار نیستند. من نگران بودم که مردم از من حمایت نکنند – اما آنها از من حمایت کردند. از انجمن شنا، بیشتر مردم عالی بودند، اما البته، در فضای آنلاین، نفرت زیادی وجود داشت، تهدیدهای مرگ زیادی وجود داشت.»

آیا او احساس ترس می کند؟ اگر در جامائیکا بیرون بودم، نگران بودم. اما در بریتانیا احساس امنیت و خوشبختی می کنم. بسیاری از مردم در جامائیکا تجربیات خود را در مورد اینکه چگونه والدینشان آنها را بیرون می کنند و آنها را انکار می کنند به اشتراک گذاشتند. آنها سعی کردند جنسیت یک نفر را شکست دهند و این مانند تبدیل درمانی بود. غیر انسانی بود. بنابراین فکر می‌کنم این حقیقت که من آن فانوس نور بودم به افراد زیادی کمک کرد زیرا در جامائیکا، رابطه جنسی همجنس‌گرایان غیرقانونی است. زندانی میشی حتی اگر دیده شوید که با فردی همجنس دست در دست گرفته اید، در رابطه مجرمانه دیده می شوید.»

گانینگ به بالا نگاه می کند. اما من به صحبت کردن ادامه خواهم داد و دوست دارم به جامائیکا برگردم. اگر در آنجا با آن روبرو شوم تأثیر بیشتری خواهم گذاشت.»

متاسفم که گانینگ در المپیک توکیو برای جامائیکا شنا نکرد. او شرایط خود را برای سال 2020 تضمین کرده بود اما همه‌گیری همه چیز را تغییر داد. او نمی توانست با مربی یا تیمش سفر کند یا کار کند. گانینگ مجبور بود به تنهایی تمرین کند، اما او همچنان در مسیر شنا در توکیو سال گذشته بود که فینا نشانگرهای مقدماتی را تغییر داد. او فقط یک مسابقه داشت تا جایگاهش در المپیک را تضمین کند. با کمی تمرین مناسب، در میان فشارهای زیاد، او فقط شرایط را از دست داد.

اما تصمیم جیک دنیلز، فوتبالیست جوان بلکپول، برای بیرون آمدن در هفته گذشته، یادآوری الهام بخش برای گانینگ از اهداف جدیدش بود. دیدن جیک که این مسئولیت را در 17 سالگی برعهده گرفت، شگفت انگیز بود. اگر من در جوانی چنین کسی را داشتم که بتوانم به او نگاه کنم، زندگی من بسیار آسان تر می شد. اما من الان اینجا هستم و می خواهم به افرادی مثل خودم کمک کنم. من دوست دارم در تلویزیون کار کنم، شاید در آموزش و پرورش، و آن هاله مثبتی را که هر روز احساس می کنم به ارمغان بیاورم.

من همچنان در دنیای شنا خواهم بود زیرا مشتاقم سیاه پوستان بیشتری شنا را یاد بگیرند و به تغییر کلیشه ها در سراسر جهان کمک کنند. من همیشه از کلمه بازنشستگی متنفر بودم چون از شنا بازنشسته نمی شوم. من فقط از شنای رقابتی بازنشسته می شوم، زیرا شنا همیشه بخشی از زندگی من خواهد بود. من بدون شنا، آدم امروزی نمی شوم.»

پدر و مادر گانینگ و پدربزرگش وقتی گفتم چقدر باید به او افتخار کنند، درخشیدند. پدرش گفت: ما هستیم. مادرش تکرار کرد: «ما واقعاً هستیم.

یک ساعت قبل گانینگ به من گفت که پدربزرگش نمی خواست دخترش با یک مرد سیاه پوست بیرون برود. اما مادر گانینگ به پدرش اولتیماتوم داد تا به او اجازه دهد با کسی که دوستش دارد باشد. پدرش تسلیم شد و والدین گانینگ در اورپینگتون ازدواج کردند.

گانینگ درباره پدربزرگش می‌گوید: «اولین عکسی را که از او گرفتند که مرا در آغوش گرفته بود، به یاد می‌آورم. “در چشمان او چنین عشقی وجود دارد. دیدن اینکه چقدر می توانید از دیدگاه قبلی به چنین عشقی بروید، نشان می دهد که چقدر نگرش ها می توانند به سرعت تغییر کنند.”

وقتی می‌پرسم پدربزرگش وقتی پین‌آپ کم‌پوش روی جلد مجله همجنس‌گرایان Attitude بود، چه فکری می‌کرد، می‌خندد. “در ابتدا نگران بودم، اما ما رابطه شگفت انگیزی داریم. او فقط برای من خوشحال بود.»

در آفتاب بهاری تمام قطرات آب روی صورتش خشک شده است. گانینگ می گوید: «سفر بعدی من هر چه باشد، سخت تلاش خواهم کرد. من کمی می ترسم، کمی دلهره دارم، زیرا آب های ناشناخته است. اما من آماده هستم تا با آن روبرو شوم و تفاوت ایجاد کنم. من می خواهم تأثیر واقعی بگذارم.»