چرا موارد آبله میمون به طور ناگهانی در سراسر جهان ظاهر می شوند و ممکن است این ویروس جهش یافته باشد؟ | آبله میمون

ظهور ناگهانی آبله میمون در چندین کشور سؤالاتی را در مورد چگونگی انتشار این ویروس که بیشتر در مرکز و غرب آفریقا شایع است، ایجاد کرده است.

بسیاری از کارشناسان بهداشت گفته‌اند که موارد آبله میمون در 12 کشور دلیلی برای وحشت نیست، با توجه به اینکه این ویروس بسیار کمتر از بیماری‌هایی مانند کووید مسری است و به ندرت کشنده است، اما بسیار غیرعادی است.

اولین بار در سال 1970 شناسایی شد، موارد آبله میمون معمولاً فقط در خارج از مرکز و غرب آفریقا زمانی رخ می دهد که مسافری در آنجا آلوده شود و متعاقباً به خانه بازگردد. این موارد معمولاً منجر به شیوع گسترده تر نمی شود.

در موارد نادر دیگر، صاحبان حیوانات خانگی وارداتی به حیواناتی مانند جوندگان آلوده می شوند که اعتقاد بر این است که منابع انتقال هستند.

اما سازمان بهداشت جهانی [WHO] گفت: موارد ابتلا در کشورهای غیر بومی در حال افزایش است و در بیشتر این موارد هیچ ارتباطی با سفر یا حیوانات شناسایی نشده است.

بنابراین، نظریه های اصلی در مورد اینکه چرا این بار به طور ناگهانی پرونده ها ظهور می کنند چیست؟

محافظت در برابر واکسن آبله رو به کاهش است

پروفسور راینا مک اینتایر، که سرپرست برنامه امنیت زیستی در موسسه کربی است، به مجله پزشکی استرالیا گفت که “کاهش ایمنی ناشی از واکسیناسیون آبله ممکن است به افزایش شیوع آبله میمون کمک کند”.

او گفت: «بیش از 40 تا 50 سال از توقف واکسیناسیون انبوه می گذرد.

واکسن آبله امتیاز محافظت قوی در برابر آبله میمون را ارائه کرد. مطالعه ای که در ماه فوریه در مجله PLOS Neglected Tropical Diseases منتشر شد و هشدار داد که موارد ابتلا به آبله میمون در حال افزایش است نیز این موضوع را به توقف واکسیناسیون گسترده آبله نسبت داد، با توجه به اینکه این ویروس توسط WHO به عنوان ریشه کن شده اعلام شده است.

در برخی از کشورهایی که ویروس در آنها شناسایی شده است، مانند استرالیا، واکسیناسیون انبوه آبله هرگز انجام نشد.

موارد در واقع برای مدتی افزایش یافته است

اپیدمیولوژیست ها قبل از اینکه WHO هشدار خود را در اوایل ماه مه صادر کند، تعداد موارد رو به رشد را علامت گذاری کردند. درخواست‌هایی برای نظارت و شناسایی بهتر موارد آبله میمون در سرتاسر جهان قبل از شیوع فعلی وجود داشت، زیرا داده‌ها حاکی از تجدید حیات این بیماری هستند.

تحقیقاتی که در فوریه منتشر شد و توسط موسسه تحقیقاتی و مشاوره سلامت پالاس در هلند منتشر شد، نشان داد که بین سال‌های 2010 تا 2019، موارد در لیبریا و سیرالئون پس از 4 دهه غیبت و در جمهوری آفریقای مرکزی پس از سه دهه دوباره ظهور کردند.

از زمان شروع همه‌گیری کووید-19، محققان و کارکنان بهداشتی در سراسر جهان نسبت به علائم ویروس‌ها هوشیارتر هستند و هر چیزی غیرعادی را سریع‌تر گزارش می‌کنند و به شناسایی موارد کمک می‌کنند.

آیا ویروس ممکن است جهش یافته باشد؟

انتقال انسان به انسان برای آبله میمون آسان نیست. یک مطالعه نشان داد که 3 درصد از تماس های نزدیک افراد مبتلا به آبله میمون آلوده می شوند.

اما افزایش عجیب موارد این احتمال را افزایش داده است که ویروس ممکن است به گونه ای جهش یافته باشد که احتمال انتقال فرد به فرد را افزایش دهد.

با این حال، برای تایید این موضوع به داده ها و تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی بیشتری نیاز است و در حال حاضر این فقط یک نظریه است. توالی یابی ویروس در آزمایشگاه ها در حال انجام است و ما باید ظرف چند روز بدانیم که آیا ویروس تغییر کرده است یا خیر.

در حالی که آبله میمون ده ها سال است که وجود داشته است، با این وجود به عنوان یک بیماری نادر در نظر گرفته می شود، به این معنی که همیشه چیزهای بیشتری برای یادگیری در مورد آن وجود دارد.

ویروس ممکن است فقط از یک موقعیت ایده آل استفاده کرده باشد

هنگامی که آبله میمون بین انسان ها سرایت می کند، از طریق تماس فیزیکی نزدیک با فردی است که علائم دارد. آبله میمون می‌تواند منجر به ایجاد ضایعات پر از چرک روی پوست شود و تماس با مایع این بثورات – از جمله تماس با لباس‌ها و ملافه‌های آلوده – می‌تواند ویروس را گسترش دهد.

زخم های دهان نیز می توانند عفونی باشند.

در شیوع فعلی، خوشه هایی در بین مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند، رخ داده است که قبلاً چنین نبوده است. اما کارشناسان نسبت به اعلام بیماری مقاربتی یا نسبت دادن شیوع آن به جوامع خاص هشدار داده اند. این احتمال بسیار بیشتر است که تماس نزدیکی که در طول رابطه جنسی رخ می‌دهد به جای انتقال بیماری از طریق جنسی، عامل انتشار باشد.

در عین حال WHO از مردم خواسته است که به کسانی که مبتلا به این ویروس هستند انگ نزنند.

WHO در بیانیه‌ای گفت: «ما پیام‌هایی را دیده‌ایم که به گروه‌های خاصی از مردم در مورد شیوع آبله میمون‌ها انگ می‌خوردند.

ما می‌خواهیم خیلی واضح بگوییم که این درست نیست. اول از همه، هرکسی که تماس فیزیکی نزدیک از هر نوع با فردی که آبله میمون دارد، بدون توجه به اینکه چه کسی هستند، چه کار می‌کند، با چه کسی برای رابطه جنسی یا هر عامل دیگری در معرض خطر است.

ممکن است این ویروس اصلاً جهش نکرده باشد، اما از یک فرصت ایده آل برای انتشار در زمانی که همه شرایط مناسب بود استفاده کرده باشد. به عنوان مثال، در جامعه ای از افراد در تماس نزدیک با یکدیگر، که در آن فرصت های متعددی برای انتشار وجود داشت.