جنگ اوکراین: کودکانی که در زیرزمین پنهان شده‌اند می‌گویند که نمی‌خواهند بمباران شوند

میلیون ها کودک در اوکراین از زمان تهاجم روسیه در 24 فوریه، زندگی روزمره خود را غیرقابل تشخیص دیدند. آنها همچنین نسبت به بسیاری از بزرگسالان برای مقابله با آنچه که تجربه می کنند بسیار کمتر مجهز هستند. یورونیوز با یک پناهگاه خانواده در جنوب اوکراین و یک کارشناس رشد کودک صحبت کرد تا بفهمد جوانان گرفتار در این درگیری اکنون چه خواهند کرد.

اکنون سه ماه است که خواهران آلینا و کریستینا در زیرزمینی پنهان شده اند.

در ماه فوریه پدرشان، یوری آلبچنکو، تصمیم گرفت که آپارتمانشان در مرکز میکولایف، اوکراین دیگر امن نیست. از آن زمان آنها بیشتر ساعات بیداری خود را در زیر زمین سپری کرده اند.

“از خواب بیدار می شوم و دندان هایم را مسواک می زنم. بعد صبحانه میخورم بعد می نشینم برای درس. بعد از مدرسه کمی استراحت می کنم و بعد ناهار می خورم. بعد از آن در خیابان بازی می کنیم. وقتی آژیر شروع می شود یا بمباران شروع می شود، ما در زیرزمین بازی می کنیم. آلینا 11 ساله، قهرمان محلی کاراته قبل از شروع جنگ در کشورش، گفت: اما این به اندازه بازی کردن در بیرون سرگرم کننده نیست.

آلینا در پاسخ به این سوال که آیا از جنگ می ترسد، فوراً چیزی را که او را بیشتر می ترساند توصیف می کند: ابتدا آژیرهای هوا و سپس غرش موشک های گرید.

او می‌گوید: «لحظه‌ای که ما را بمباران می‌کنند، مامان می‌آید پایین. پدر در طبقه بالا می‌ماند. اما وقتی سنگین است بابا هم می آید پایین. در این لحظه، من فقط نمی خواهم بمباران شوم.»

یوری داوطلب دفاع سرزمینی اوکراین است و می گوید امیدوار است فرزندانش بتوانند به زودی زندگی عادی خود را از سر بگیرند. با این حال، در این مرحله، او نمی تواند آنقدر دورتر فکر کند.

او اظهار تاسف می کند: «نمی دانم… امروز چه برنامه ای می توانم داشته باشم؟»

«حدس زدن فایده ای ندارد [at the future] و من دلیلی در صحبت در مورد آن نمی بینم. ممکن است موشکی بیاید و ما دیگر وجود نداشته باشیم. ما برای امسال برنامه های زیادی داشتیم. حالا همه آنها در توالت ریخته شده اند. تمام نقشه های ما، در واقع، همه آنها نابود شده اند.»

استرس با بدن جوان چه می کند؟

آلینا و کریستینا کودکانی مهربان و بازیگوش هستند و به نظر می رسد که به خوبی با واقعیت جدید پوچ خود سازگار می شوند. اما نمی توان گفت که جنگ چقدر بیشتر طول خواهد کشید، یا تجربه سه ماه گذشته و بعد از آن چگونه آینده آنها را شکل خواهد داد.

جک شونکف، متخصص اطفال، مدیر مرکز رشد کودک دانشگاه هاروارد، به یورونیوز گفت که استرس می تواند تأثیر عمیقی بر بدن و توانایی رشد کودکان داشته باشد.

وی گفت: وقتی سیستم استرس فعال می شود، سطح هورمون استرس در جریان خون افزایش می یابد، ضربان قلب بالا می رود، فشار خون بالا می رود، سیستم ایمنی فعال می شود، بنابراین التهاب در داخل بدن افزایش می یابد. سطح قند خون بالا می رود. بالا، انرژی را به مغز می‌آورد تا واضح‌تر فکر کند، و به ماهیچه‌های ما برای مبارزه یا دویدن.

“اگر همه این سیستم‌ها به حالت اولیه برنگردند، شروع به ایجاد یک اثر فرسایشی روی بخش‌هایی از مغز می‌کنند که می‌تواند بر رفتار و سلامت روان تاثیر بگذارد. اما آنها همچنین می‌توانند بر سیستم قلبی عروقی، ایمنی و سیستم ایمنی بدن تاثیر بگذارند. سیستم های متابولیک.”

شونکف گفت که هر قسمت از بدن می تواند در عملکرد طبیعی خود به دلیل استرس طولانی مدت مانع شود. حتی می تواند احتمال بیماری قلبی، سکته مغزی و فشار خون را در آینده افزایش دهد.

“آیا هر کودکی این مشکلات را خواهد داشت؟ مطلقاً نه. اما بسیاری از کودکان با افزایش سن در نتیجه این تجربه استرس طاقت‌فرسا دچار این مشکل خواهند شد. مشکلات سلامت روانی بسیار مهم هستند. اما مشکلات سلامت جسمانی نیز که بعداً ظاهر می‌شوند نیز مهم هستند. ”

حداقل 238 کودک اوکراینی تا به امروز در این تهاجم کشته شده اند و اتهامات موثقی در مورد خشونت جنسی علیه کودکان وجود دارد.

اما جو انگلیسی، سخنگوی یونیسف اخیراً گفت که حتی یک کودک در اوکراین به طور کامل از تروما در امان نبوده است: «در موارد شدیدتر، کودکان مستقیماً در معرض خشونت، هفته‌ها بمباران، زندگی زیرزمینی در پناهگاه‌ها قرار گرفته‌اند. اختلال استرس پس از سانحه

«تا زمانی که آتش بس برقرار شود، تا زمانی که صلح معنادار برقرار شود، [health and wellbeing support] تنها گچ چسبنده برای این کودکان خواهد بود. آنها به پایان این جنگ نیاز دارند.»

گزارش تصویری کامل را در پلیر بالا مشاهده کنید.