“جهت بزرگ” در درگیری های جهانی باعث رکورد تعداد جابجایی در سال 2021 شد | توسعه جهانی

یک گزارش نشان می‌دهد که درگیری‌ها و خشونت‌ها در سال گذشته بی‌سابقه بار مردم را از خانه‌های خود خارج کردند، در حالی که جنوب صحرای آفریقا بار عمده آوارگی داخلی گسترده ناشی از «جلوگیری‌های عظیم» در جنگ را متحمل شده است.

بر اساس ارقام منتشر شده توسط مرکز نظارت بر جابجایی داخلی شورای پناهندگان نروژ (IDMC)، افرادی که از خشونت گریختند، 14.4 میلیون بار در سال 2021 آواره داخلی شدند که افزایشی 4.6 میلیونی نسبت به سال 2020 نشان می دهد.

بیشتر این جابجایی ها – 11.6 میلیون یا 80 درصد کل – در کشورهای جنوب صحرای آفریقا رخ داده است، در حالی که جنگ در شمال اتیوپی از نظر تعداد دفعاتی که مردم مجبور به ترک خانه های خود شده اند، درگیری ها را کوچکتر کرده است.

الکساندرا بیلاک، مدیر IDMC، گفت تمرکز جغرافیایی آوارگان ناشی از درگیری در سراسر آفریقای جنوب صحرا، از ساحل تا شرق آفریقا، یک نگرانی بزرگ است. او گفت: «البته اینها کشورهایی هستند که تاریخچه طولانی درگیری را تجربه کرده اند، اما آنچه این اعداد نشان می دهد این است که درگیری ها تا حل شدن فاصله زیادی دارند.

«بنابراین، علاوه بر بحران‌های طولانی، هر سال با امواج جدیدی از خشونت مواجه می‌شوید. در اتیوپی و بورکینافاسو، ما در حال صحبت از موج‌های گسترده خشونت‌های جدید هستیم که منجر به آواره شدن تعداد بسیار زیادی شده است و حداقل در حال حاضر، چشم‌انداز بسیار کمی برای بازگشت وجود دارد.»

او گفت که شعله ور شدن خشونت های جدید اغلب با فشارهای آب و هوایی مانند خشکسالی یا سیل و در نتیجه ناامنی غذایی برخورد می کند و کمک های مورد نیاز را برای کشورها سخت تر می کند.

مطلقاً هیچ پنجره‌ای وجود ندارد که طی آن نوعی ثبات و درجاتی از بازگشت یا ادغام محلی پایدار رخ دهد. این شوک‌های مداوم به سیستم به این معنی است که اعداد همچنان در حال افزایش هستند.»

بر اساس این گزارش، در سال 2021، 59.1 میلیون آوارگان داخلی در سراسر جهان وجود داشته است که یک رقم تجمعی است که از زمان شروع مستندسازی IDMC در سال 2003، به طور پیوسته افزایش یافته است. به دلیل بلایایی مانند طوفان، سیل و فوران آتشفشانی – 23.7 میلیون نفر – به طور قابل توجهی در سال 2020 کاهش یافت.

تعداد دفعاتی که مردم به دلیل خشونت از خانه های خود رانده شدند، برای IDMC نگرانی خاصی داشت. از آنجایی که این گزارش به سال 2021 می پردازد، این ارقام پیامدهای بشردوستانه عظیم ناشی از تهاجم روسیه به اوکراین را در بر نمی گیرد، جایی که تصور می شود بیش از 7 میلیون نفر در داخل کشور آواره شده اند.

تنها جایی که می‌توان با این مقیاس آوارگی رقابت کرد، اتیوپی بود، جایی که درگیری – عمدتاً جنگ بین نیروهای دولتی و شورشیان تیگرایان در شمال کشور – منجر به 5.1 میلیون آواره داخلی شد. تا قبل از حمله به اوکراین، این بالاترین رقم ثبت شده سالانه برای یک کشور واحد بود.

جمهوری دموکراتیک کنگو (DRC) که شاهد 2.7 میلیون آواره به دلیل درگیری بود، و افغانستان، جایی که طالبان دولت اشرف غنی را سرنگون کردند، نیز رکورد بی سابقه ای را به ثبت رساندند. وضعیت بی ثبات در میانمار، جایی که ارتش دست به کودتای خونین زد، به سه برابر شدن رقم کلی شرق آسیا در مقایسه با سال قبل کمک کرد.

با بیش از نیمی از جمعیت آوارگان جهانی زیر 25 سال و حدود 25 میلیون نفر زیر 18 سال، IDMC خواستار مداخلات هدفمندتر برای محافظت از کودکان و جوانان در برابر خطرات خاصی است که با آن روبرو هستند. این گزارش خاطرنشان می‌کند: «مشکلات مالی که آوارگان داخلی با آن‌ها مواجه هستند ممکن است کودکان را مجبور به شرکت در فعالیت‌های درآمدزای خطرناک، از جمله جنایت، روابط جنسی مبادله‌ای یا پیوستن به گروه‌های مسلح کند». “تقویت سیستم های حمایت از کودکان که این خطرات را در نظر می گیرند ضروری است.”

این می افزاید، دختران و پسران آواره با خطرات مختلفی روبرو هستند، به طوری که دختران در معرض خطر بیشتر خشونت جنسی و ازدواج کودکان و پسران در استخدام جنگجویان قرار دارند.

بیلاک امیدوار است که این گزارش آگاهی را در مورد بدتر شدن وضعیت آوارگان داخلی، که از لحاظ تاریخی “بسیار کمتری” از سوی دولت‌ها و سیاستگذاران نسبت به پناهندگان یا مهاجران دریافت کرده، افزایش دهد. او گفت: «این، قبل از هر چیز، فراخوانی برای اذعان به مقیاس … و فوریت موضوع است.

وی افزود، در مواجهه با افزایش شدید آوارگان مرتبط با درگیری، IDMC خواستار سرمایه گذاری بیشتر در ایجاد صلح، “و در وهله اول جلوگیری از وقوع این درگیری ها” شد.