سازمان ملل مرگ یکی از آخرین فراری های نسل کشی رواندا را تایید کرد | رواندا

دادستان های سازمان ملل اعلام کرده اند که یکی از پنج فراری آخر که به خاطر نقشش در نسل کشی سال 1994 در رواندا تحت تعقیب بودند، Phénéas Munyarugarama، در سال 2002 در جمهوری دموکراتیک کنگو درگذشت.

مکانیسم دادگاه‌های جنایی بین‌المللی (MICT) در لاهه اعلام کرد، مونیاروگاراما، یک فرمانده ارتش محلی، “به مرگ طبیعی درگذشت” و در کانکوالا، در شرق جمهوری کنگو به خاک سپرده شد.

این خبر کمتر از یک هفته پس از اعلام مرگ پروتایس امپیرانیا، مظنون اصلی تحت تعقیب در مورد مرگ حدود 800000 توتسی و هوتوهای میانه رو در یک کشتار 100 روزه توسط دادگاه منتشر شد.

سرژ برامرتز، دادستان ارشد دادگاه، در بیانیه ای گفت: “برای قربانیان و بازماندگان جنایات مونیاروگاراما در منطقه بوگسرا، امیدواریم این نتیجه تا حدودی بسته شود.”

یک سرهنگ سابق در نیروهای مسلح رواندا (FAR)، مونیاروگاراما، که در سال 1948 به دنیا آمد، توسط دادگاه کیفری بین‌المللی رواندا به هشت فقره از جمله نسل‌کشی و جنایت علیه بشریت متهم شد.

MICT گفت: “مونیاروگاراما متهم به قتل های دسته جمعی، حملات و خشونت جنسی علیه غیرنظامیان توتسی در مکان های مختلف در منطقه Bugesera، از جمله حملات به پناهندگان توتسی در کلیساهای کاتولیک Ntarama و Nyamata بود.”

دادگاه گفت که پس از “تحقیقات جامع و چالش برانگیز”، دادستان ها ثابت کردند که مونیاروگاراما “به دلایل طبیعی در 28 فوریه 2002 یا حدود 28 فوریه 2002 در کانکوالا درگذشت … جایی که او نیز دفن شد”.

دادگاه گفت که اکنون فقط چهار نفر فراری در دفتر خود باقی مانده اند: فولگنس کایشما، چارلز سیکوبوابو، چارلز ریاندیکایو و آلویس ندیمباتی.

فلیسین کابوگا، فراری و سرمایه‌دار ادعایی نسل‌کشی در نزدیکی پاریس در سال 2020 دستگیر شد.

مونیاروگاراما که در لیبی و بلژیک آموزش دیده بود، اندکی پس از نسل کشی سال 1994 به زئیر سابق گریخت و بر اساس خلاصه ای از حرکاتش که توسط دادستان های دادگاه تهیه شد، به بقایای نیروهای مسلح رواندا پیوست.

در سال 1998، او به استخدام سربازان سابق رواندا برای گروه شورشی نیروهای دموکراتیک برای آزادی رواندا (FDLR) کمک کرد، که عمدتاً به عنوان یک رهبر ارشد FDLR در استان های شرقی کیوو DRC مستقر بود.

دادستان ها گفتند که در اواخر سال 2001، جنبش برتری طلب هوتو قرار بود در کینشاسا برای گفتگو در مورد چگونگی ادغام خود در یک ساختار جمع شود.

دادستان ها گفتند که مونیاروگاراما، که توسط دو بستگان و اسکورتان FDLR اسکورت می شد، “یک سفر طولانی را با پای پیاده انجام داد … به سمت کینشاسا”.

این سفر چندین ماه به طول انجامید و شامل عبور از زمین های سخت از جمله جنگل، باتلاق ها و چندین گذرگاه صعب العبور رودخانه بود.

دادستان ها گفتند که مونیاروگاراما “با عبور از رودخانه مشکل داشت… و تقریباً غرق شد و پس از آن شروع به گزارش احساس ناخوشی به همراهان خود کرد.”

چند روز پس از رسیدن به روستای کوچک کانکوالا در شمال کاتانگا، “مونیاروگاراما بیمار شد” و در سال 2002 درگذشت.

دادستان گفت: «اگرچه علت دقیق مرگ مشخص نیست، اما به دلیل کمبود کادر پزشکی و امکانات آموزش دیده، به دلایل طبیعی بوده است.

در همین حال، به گفته دادستان، امپیرانیا در سال 2006 بر اثر بیماری سل در زیمبابوه درگذشت.