هدف کفش های قابل گسترش برای کودکان کاهش زباله های دفن زباله | لباس بچه گانه

این همان لانه اژدها است که والدین رویای آن را در سر می پرورانند: یک کفش بچه گانه قابل افزایش که به اندازه کافی بلند می شود تا فرسوده شود و به زودی می تواند به یک واقعیت در خیابان تبدیل شود.

یک کودک خردسال به طور متوسط ​​هر چهار ماه یکبار به کفش‌های جدید نیاز دارد، چرخه جایگزینی سریع و پرهزینه که باعث می‌شود انگلیسی‌ها سالانه 80 میلیون جفت بخرند که بیشتر آن‌ها به زباله‌دان ختم می‌شوند.

اما در سال 2023، مربیان کودکانی که قادر به افزایش حداقل سه نیم سایز هستند، پس از اینکه یک کارآفرین کفش از صندوق پایداری 1 میلیون پوندی حمایت کرد، می توانند در فروشگاه ها حضور داشته باشند.

جرو دودمال، بنیانگذار برند کفش‌های زیست‌محیطی Pip & Henry، پشت کفش‌های «بسط‌پذیر» است، محصولی که او فکر می‌کند می‌تواند مقیاس ضایعات را در بازار کفش بریتانیا کاهش دهد، جایی که 85 درصد کفش‌ها در محل دفن زباله‌ها قرار می‌گیرند. بنیاد کفش بهتر.

او گفت: “هدف ما ایجاد کفشی است که بتواند حداقل سه نیم سایز بزرگ شود و بنابراین استفاده در طول عمر هر کفشی را دو برابر کند.” این طرح برای کودکان زیر هفت سال طراحی شده است، دوره ای که پای کودکان به سرعت در حال رشد است.

این تاجر 38 ساله پس از تولد دخترش به این ایده رسید. او گفت: “از یک طرف سیاره آبی را به او نشان می دادم و سعی می کردم از طبیعت الهام بگیرد، اما از طرف دیگر، او سریعتر از آن چیزی که می توانستم به طور موثر آنها را بازیافت کنم، لباس و کفش را بیشتر می کرد.”

بخش سخت به درستی تنها راه است و چندین گزینه در حال بررسی است. یکی مکانیزمی است که می توان آن را با یک قطعه به هم پیوسته مانند اره منبت کاری اره مویی گسترش داد و محکم کرد.

مورد دیگر استفاده از یک ماده انعطاف پذیر است که می تواند کشیده شود و سپس در موقعیت خود قفل شود. رویه از مواد الاستیک ساخته شده و با استفاده از زیپ و ضامن محکم می شود. این کفش ها احتمالاً با چندین کفی نیز عرضه خواهند شد.

کمک هزینه 250000 پوندی برای تکمیل طراحی کفی و بست های آن استفاده خواهد شد. دودهمال گفت: «فکر می‌کنم حدود یک سال از عرضه آن در مغازه‌ها فاصله داریم. ما باید نمونه های اولیه را آزمایش کنیم و سپس آن را به کارشناسان صنعت برای بازخورد آنها ببریم … سپس به یک مفهوم نهایی که برای عرضه تجاری آماده است برسیم.

برای مقابله با زباله های عظیم تولید شده توسط کارشناسان فنی صنعت کفش که در این پروژه مشارکت دارند، همچنین طرحی را بررسی می کنند که می تواند از بین برود و کفش را قادر می سازد تا در پایان عمرش راحت تر بازیافت شود.

اما سوال بزرگ این است که آیا کفش های جادویی می توانند مقرون به صرفه باشند؟ شرکت های دیگر با صندل ها و کفی هایی که پهنای کفش را تغییر می دهد آزمایش کرده اند. Doodhmal فکر می کند که پاسخ مثبت است. اگر این مفهوم را به بازار انبوه نبریم، آمار 85 درصدی را تغییر نخواهیم داد. این جاه طلبی من این است که هزینه ها را تا حد امکان پایین نگه دارم.»

قیمت کفش های Pip & Henry 60 پوند است، اما او فکر می کند که طراحی قابل ارتقا احتمالا تا 20 پوند بیشتر قیمت خواهد داشت. او افزود: “تامین مالی به اندازه کافی قابل توجه است که ما را به تمام راه ها برساند.” من بسیار مطمئن هستم که می‌توانیم به چیزی واقعاً ارزشمند و قوی دست پیدا کنیم.»

سال گذشته، شراکت جان لوئیس، که مالک Waitrose نیز هست، از دانشگاهیان، موسسات خیریه و استارت‌آپ‌ها دعوت کرد تا ایده‌هایی را ارائه کنند که می‌توانند به فرهنگ «پرتاب‌کننده» خیابان پایان دهند. زمین‌هایی با پتانسیل کاهش اثرات زیست‌محیطی مواد غذایی، پوشاک و وسایلی که می‌خریم، سهمی از پول حاصل از فروش کیسه‌های پلاستیکی 10p در فروشگاه‌ها را دریافت می‌کنند.

صندوق آینده دایره ای 245 ورودی دریافت کرد که چهار برنده لازم بود تا آموخته های خود را به اشتراک بگذارند، و اینکه چگونه می توان ایده های آنها را مقیاس کرد. شورای اطلاعات و کتابخانه اسکاتلند برای اجرای آزمایشی «قرض دادن و اصلاح فضاها» در کتابخانه ها پول نقد دریافت می کند تا مردم بتوانند ابزار، تجهیزات و تخصص خود را برای تعمیر و استفاده مجدد از اشیاء خانگی به اشتراک بگذارند.

برندگان دیگر پروژه پلی استر اینفینیتی در دانشگاه لیدز بودند که در حال تحقیق در مورد چگونگی حذف رنگ از پلی استر برای آسان‌تر کردن بازیافت پارچه، و نام تجاری Dame بودند. دومی از پول نقد خود برای تامین هزینه کیت های اولیه و یک سرویس مشاوره آنلاین برای زنانی که سعی در تغییر محصولات سنتی دارند استفاده خواهد کرد.

ماریجا رومپانی، مدیر اخلاق و پایداری جان لوئیس، گفت که این پروژه ها پتانسیل ایجاد “تأثیر واقعی” را دارند. خیریه محیط زیست Hubbub تاثیر کمک های مالی را اندازه گیری خواهد کرد.

فرهنگ دور ریختن ما و زباله‌هایی که تولید می‌کند، بی‌تردید یکی از بزرگترین چالش‌هایی است که در طول زندگی‌مان با آن‌ها روبرو خواهیم بود و مقابله با آن‌ها به نوع دیگری از تفکر نیاز دارد.»