آیا آلمان بدون گاز ولادیمیر پوتین می تواند کار کند؟ | آلمان

بحران اوکراین آلمان را وارد بحثی شدید در مورد اینکه چگونه خانه های خود را گرم می کند و صنعت خود را در آینده تامین می کند، در این سوال کوتاه خلاصه شده است: آیا بزرگترین اقتصاد اروپا بدون گاز ولادیمیر پوتین می تواند کار کند؟

رابرت هابک، وزیر اقتصاد فدرال سبز، یک روز پس از آنکه صدراعظم آلمان، اولاف شولز، از تعلیق خط لوله نورد استریم 2 که قرار بود 70 درصد از روسیه را تحویل دهد، با قاطعیت پاسخ داد: «بله می‌تواند». از گاز مورد نیاز آلمان تردیدهای قابل توجهی در مورد اینکه آیا پروژه 11 میلیارد دلاری در حال حاضر انجام خواهد شد وجود دارد.

اما حتی قبل از اینکه نیروهای روسی صبح پنجشنبه به اوکراین حمله کنند، NS2 تنها بخش کوچکی از بحث گسترده تر بود که برخی می گویند آلمان برای انجام آن بسیار کند عمل کرده است. چیزی کمتر از آینده امنیت انرژی آلمان – و در نتیجه اروپا – در خطر است.

آلمان پس از فاجعه فوکوشیما در سال 2011 خروج خود را از انرژی هسته‌ای اعلام کرد و در سال 2019 اعلام کرد که نیروگاه‌های زغال‌سنگ را قطع خواهد کرد و ناظران را متعجب کرد که چگونه این کشور قصد دارد سیاست انرژی خود را عملی و آینده‌نگر کند. بدبینان این سوال را مطرح کرده اند که چگونه منطقی است که آلمان تا این حد خود را به گاز روسیه وابسته کند، در حالی که باید خود را از ماشین استبدادی پوتین دور می کند. تا همین اواخر، پاسخ بالاترین دولت این بود که این یک پروژه اقتصادی است نه سیاسی. مانترای تکرار شده به صورت رباتیک اکنون در بهترین حالت ساده لوحانه به نظر می رسد و در بدترین حالت، با توجه به چرخش کنونی وقایع، تصمیمی خودباختگی که به بودجه جنگ پوتین کمک کرده است.

هابک اعتراف کرد که «روزهای پرتلاطمی در پیش داریم»، زیرا او روز چهارشنبه وعده داد که دولت در صورت لزوم برای جبران افزایش مورد انتظار قیمت بنزین، تسکین خواهد داد. یکی از مشکلات اصلی دولت این است که آیا می تواند به وعده خود مبنی بر تغییر به منابع انرژی تجدیدپذیر عمل کند تا به هدف آب و هوایی خود که تا سال 2045 کربن خنثی شود، یا خیر. از نظر استانداردهای بین المللی بلندپروازانه دیده می شود، از نظر بسیاری از کارشناسان آب و هوا به سختی کافی است.

واردات گاز طبیعی مایع (LNG) به عنوان یکی از گزینه ها به عنوان بخشی از استراتژی تنوع در نظر گرفته شده است. با این حال، این امر با مشکلات متعددی همراه بوده است – از جمله کمبود ترمینال در آلمان که برای رسیدگی به واردات LNG ضروری است. ذخایر LNG موجود نیز نمی تواند به طور کامل جایگزین گاز روسیه شود و همچنین جایگزین گران قیمتی است. گاز در حال حاضر از نروژ می آید، اما این منابع را نمی توان افزایش داد زیرا در حال حاضر به ظرفیت تولید می رسد.

Leonhard Birnbaum، مدیر عامل بزرگترین شرکت ارائه دهنده گاز و برق آلمان E.ON، گفت که اگرچه منابع انرژی برای زمستان امسال امن است، سال آینده می تواند چالش بیشتری باشد. «اگر واردات گاز روسیه به طور کامل کاهش یابد، تأثیر فوری آن چنان چشمگیر نخواهد بود زیرا تقریباً در پایان فصل گرما هستیم. اما زمستان آینده ممکن است این مورد باشد که ما نتوانیم تقاضای عرضه همه مشتریان صنعتی را برآورده کنیم. برخی از آنها ممکن است مجبور شوند برق را خاموش کنند. او به Die Zeit گفت: این یک آرمان‌شهری است که باور کنیم گاز روسیه را می‌توان از روزی به روز دیگر با منابع دیگر جایگزین کرد.

منتقدان دیگر گفته‌اند که آلمان تنها خود را مقصر می‌داند، زیرا از برنامه‌های بسیار تحسین‌شده‌اش برای تغییر از سوخت‌های فسیلی به انرژی‌های تجدیدپذیر ناامید شده است. عنوان مثبتی که از طوفان‌های شدید اخیر که بخش عمده‌ای از شمال اروپا را در برگرفت، رکورد میزان انرژی وارد شده به شبکه توسط توربین‌های بادی آن در روز یکشنبه بود. اما همچنین نشان داد که توسعه انرژی های تجدیدپذیر چقدر کند بوده است.

فراتر از مرزهای آلمان، پاسخ کوتاه‌مدت ساده است: چرا تصمیم‌ها را تغییر ندهیم، یا حداقل استفاده از نیروگاه‌های زغال‌سنگ را طولانی‌تر نکنیم و راکتورهای هسته‌ای را موقتاً راه‌اندازی نکنیم؟

اما این گزینه‌ها در برلین به‌عنوان خودکشی سیاسی تلقی می‌شوند – به‌ویژه فعال‌سازی مجدد نیروگاه‌های هسته‌ای (و همچنین از نظر قانونی بسیار غیرعملی و فاجعه‌بار). مخالفت با هسته ای، اصل موسس حزب سبز بود – دو تن از رهبران سابق آن، هابک و وزیر امور خارجه، آنالنا بائربوک، اکنون در دولت هستند. هر دو همیشه با خط لوله مخالف بوده اند.

هیچ مدرکی مبنی بر وحشت مردم عادی آلمانی وجود ندارد، اگرچه شرکت های تاسیسات گرمایشی می گویند افزایش قابل توجهی در پرس و جو در مورد پمپ های حرارتی از سوی افرادی که مایل به یافتن جایگزینی برای گرمایش مرکزی گاز هستند، وجود دارد.

هانس مارتین هنینگ، رئیس موسسه Fraunhofer برای سیستم‌های انرژی خورشیدی، به تاگس‌اشپیگل گفت: «در کوتاه‌مدت دور شدن از گاز طبیعی کار آسانی نخواهد بود». اما در میان مدت این باید بخشی از مفهوم تسریع سوئیچ منبع انرژی در بخش گرما باشد و تا جایی که ممکن است پمپ های حرارتی الکتریکی باید به عنوان راهی برای مستقل شدن بیشتر از گاز طبیعی استفاده شوند.

آندریاس لوشل، اقتصاددان انرژی، به همین روزنامه گفت که حتی قبل از بحران اوکراین، روسیه روایت خودش را در مورد اینکه یک تامین کننده قابل اعتماد گاز ارزان است، نابود کرده بود. او گفت: «این اعتماد دیگر وجود ندارد. روسیه به پای خود شلیک کرده است.

همین چند روز پیش در یک نشست مطبوعاتی با شولتز در مسکو، پوتین از گرهارد شرودر، همکار سوسیال دموکرات شولز، صدراعظم سابق آلمان که به لابی گر گازپروم تبدیل شده بود، تمجید کرد و گفت که او مسئول میانجی گری نرخ های سخاوتمندانه سوخت است. این یکی از آخرین اقدامات شرودر در سال 2005 بود که قرارداد NS2 را امضا کرد قبل از اینکه او به عنوان رئیس شرکت پشت آن منصوب شود.

در روز پنجشنبه درخواست‌ها از دولت برای حذف امتیازات شرودر به‌عنوان صدراعظم سابق، از جمله یک دفتر و کارمند، افزایش یافت، در حالی که گزارش‌ها بیش از 400,000 یورو (344,244 پوند) در سال برای مالیات‌دهندگان هزینه داشت، علاوه بر درآمد قابل توجه او از لابی کردن برای شرکت‌ها. از جمله روس نفت و گازپروم. در یک طومار آنلاین آمده است: «صدراعظم سابقی که توسط دولت‌های مستبد تأمین مالی می‌شود و خود را به آنها وابسته می‌کند و با این کار منافع آلمان را به سخره می‌گیرد، دیگر نباید توسط مالیات‌دهندگان آلمانی تأمین مالی شود». برخی از سیاستمداران خواستار اضافه شدن وی به لیست افراد در معرض تحریم شدند.

شرودر با نوشتن بر روی پلتفرم لینکدین گفت اگرچه “اشتباهات زیادی” در روابط بین غرب و روسیه “از هر دو طرف” صورت گرفته است، “منافع امنیتی روسیه مداخله روسیه را با ابزار نظامی توجیه نمی کند”. وی از دولت روسیه خواست تا هر چه زودتر به رنج مردم اوکراین پایان دهد. او همچنین نسبت به “قطع ارتباطات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی باقیمانده” بین اروپا و روسیه هشدار داد.