به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
این که چگونه حیوانات مهاجری مانند لاک پشتهای دریایی صدها تا هزاران کیلومتر در اقیانوس باز میروند، زیستشناسان را از زمان چارلز داروین مجذوب خود کرده است. اما تحقیقات جدید نشان می دهد که برخی از لاک پشت های دریایی ممکن است واقعاً ندانند که به کجا می روند.
تجزیه و تحلیل توسط یک تیم بین المللی از دانشمندان، حرکات لاک پشت های پوزه عقابی را هنگام شنا کردن از مکان های لانه سازی خود در مجمع الجزایر چاگوس به سمت مکان های جستجوی غذا در اقیانوس هند ترسیم کرده است.
دریافت که لاکپشتها اغلب در مسیرهای مداری هنگام مهاجرت به مسافتهای کوتاه سفر میکنند، که نشان میدهد حس ناوبری حیوانات در زمانی که در اقیانوس باز هستند نسبتاً خام است.
لاک پشت ها معمولاً دو برابر مسافت لازم را تا مکان های مورد نظر خود طی می کردند. یک فرد 1306 کیلومتر را شنا کرد تا به جزیره ای برسد که تنها 176 کیلومتر با آن فاصله داشت – بیش از هفت برابر مسافت بیل را طی کرد.
این تیم 22 لاک پشت پوزه عقابی را پس از پایان لانه سازی آنها برچسب گذاری و از طریق ماهواره ردیابی کردند.
عموماً لاکپشتهای دریایی در یک منطقه جغرافیایی به جستوجوی علوفه و آشیانه نمیپردازند. این حیوانات قبلاً تحت مهاجرت از مکان های علوفه خود، فصل جفت گیری بوده اند و قبل از آماده شدن برای سفر بازگشت، چندین چنگال تخم گذاشته اند.
کرسی علوم دریایی در دانشگاه دیکین و نویسنده اول این مطالعه، پروفسور گریم هیز، گفت که اگر لاک پشت ها ناوبری کامل بودند، احتمالاً در مسیرهای مستقیم از مکان های لانه سازی خود به مناطق جستجوی غذا برای جستجوی غذا سفر می کردند. او گفت: «لاکپشتهایی که ما در حال ردیابی آنها هستیم – احتمالاً چهار یا پنج ماه بود که نخورده بودند».
تحقیقات قبلی نشان داده است که لاکپشتها احتمالاً در میدان مغناطیسی محل تولد خود نقش میبندند – جایی که بعداً برای تخمگذاری برمیگردند – و تغییرات میدان مغناطیسی زمین را به عنوان وسیلهای برای حرکت در اقیانوس تشخیص میدهند.
هیز گفت که مطالعه جدید نشان می دهد که لاک پشت ها «تقریباً مطمئناً از یک نقشه ژئومغناطیسی استفاده می کنند، اما وضوح نسبتاً درشتی دارد».
او گفت: «بنابراین اجازه مهاجرت مستقیم را نمی دهد، اما به آنها می گوید که چه زمانی از مسیر دور می شوند.
هیز گفت: لاک پشت های پوزه عقابی معمولاً مسافتی در حدود 150 کیلومتر را طی می کنند که در مقایسه با مهاجرت لاک پشت های سبز فاصله کمی دارد.
او گفت: «برای لاکپشتهای سبزی که در مجمعالجزایر چاگوس لانه میکنند… ما آنها را دنبال کردهایم که تقریباً 5000 کیلومتر به سمت مکانهای جستجوی غذا میروند». آنها تمام مسیر را از اقیانوس هند تا ساحل آفریقا شنا خواهند کرد.
اگرچه این یک سفر طولانی است، به یک معنا در واقع یک کار ناوبری کاملاً آسان است زیرا تمام کاری که لاک پشت باید انجام دهد این است که به طور مبهم به سمت غرب شنا کند و در نهایت به آفریقا خواهد رسید.
اگرچه لاکپشتهای پوزه عقابی در مقایسه با مهاجرت بسیار کوتاهتری انجام میدادند، اما وظیفه ناوبری دشواری را داشتند که مکانهای کوچک و خاص مانند جزایر دورافتاده یا کرانههای زیر آب را پیدا کنند.
تحقیقات جدید نشان میدهد که حس نقشه ژئومغناطیسی لاکپشتها به اندازه کافی دقیق نیست که بتواند اهداف خاص را تعیین کند.
به گفته هیز، حیوانات زمانی که به مکان مورد نظرشان نزدیک تر می شوند، احتمالاً از نشانه های ناوبری دیگری از جمله حس بویایی و نشانه های بصری استفاده می کنند. “در مراحل پایانی، آنها بوی جزیره ای را که به سمت آن می روند، حس می کنند.”
هنگامی که آنها به نوعی نقطه عطف بصری می رسند، برای مثال، آب کمی کم عمق تر می شود و آنها می توانند بستر دریا را ببینند، سپس احتمالاً نوعی نقشه شناختی از آن منطقه به دست آورده اند. آنها احتمالاً میتوانند کف دریا را تشخیص دهند، درست مثل شما که نشانههای بصری را در منطقهای که زندگی میکنید تشخیص میدهید.»
این تحقیق در مجله Royal Society Interface منتشر شده است.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.