تهدید اعزام به رواندا “به سلامت پناهجویان بریتانیا آسیب می رساند” | مهاجرت

به گفته دو مؤسسه خیریه مهم پناهندگان، تهدیدات وزیران مبنی بر فرستادن مهاجران غیرمجاز به رواندا، تأثیر مخربی بر سلامت جسمی و روانی افرادی دارد که به دنبال پناهندگی هستند.

صلیب سرخ بریتانیا و شورای پناهندگان، که با نزدیک به 44000 نفر در فرآیند پناهندگی همکاری کردند، هشدار می دهند که آنها در حال ناپدید شدن از هتل ها هستند و از ترس اخراج، بازداشت و سایر اقدامات سخت مایل به ادعای حمایت نیستند.

این تحول در حالی صورت می‌گیرد که وزارت کشور اعتراف کرده است که پناهندگان LGBTQ+ در صورت فرستادن به رواندا ممکن است مورد آزار و اذیت قرار گیرند – اما همچنان قصد دارد آنها را تا 4000 مایلی پایتخت، کیگالی، پرواز دهد.

ارزیابی حقوق بشر وزارت کشور نیز روز سه شنبه مورد سوال قرار گرفت و بازرس ارشد مهاجرت خواستار بررسی مستقل آن شد. سازمان غیردولتی دیده بان حقوق بشر آن را پر از “کاذب های آشکار” توصیف کرده است.

مایک آدامسون، مدیر اجرایی صلیب سرخ بریتانیا، گفت: «ما مستقیماً از بسیاری از افرادی که به دنبال پناهندگی هستند، می شنویم که ناراحتی و اضطرابی که اعلامیه های اخیر برانگیخته است. مردم به ما می گویند که در بریتانیا احساس امنیت کمتر و استقبال کمتری می کنند.

“بنابراین جای تعجب نیست که امنیت روانی و احساس خوش آمد گویی مردم از بین رفته است و مردم [are] با در نظر گرفتن رفتن به زیرزمین، آنها را بدون حمایت رسمی و در موقعیت‌های بسیار آسیب‌پذیر رها می‌کنند.»

کسانی که توسط صلیب سرخ حمایت می شوند عبارتند از:

• یک پناهجوی رواندایی که با صلیب سرخ در جنوب شرقی انگلیس تماس گرفت و از ترس بازگرداندن او به این کشور بود. او فاش کرد که مخفی خواهد بود و از دسترسی به پشتیبانی خودداری می کند بنابراین توسط مقامات شناسایی نمی شود.

• مردی افغان که در اقامتگاه موقت در شرق میدلندز زندگی می‌کند، فاش کرد که از ترس بازداشت و فرستادن او به رواندا مخفی شده است. او گفت که بسیاری از دوستانش در همین وضعیت بودند و قصد داشتند به زیرزمین بروند.

• یک پناهجو از اتیوپی مستقر در وست میدلندز گفت که از تصویب قانون ملیت و مرزها احساس نگرانی می کند و فاش کرد که محل اقامت خود را از ترس فرستادن به رواندا ترک کرده است.

• یک پناهجوی افغان نیز در وست میدلندز مستقر است و گفت که احساس می‌کند یک پناهنده درجه دوم است زیرا واجد شرایط طرح‌های اخیر طراحی‌شده برای حمایت از اوکراینی‌ها نیست.

انور سولومون، مدیر اجرایی شورای پناهندگان، گفت: «ما داستان های غم انگیزی در مورد تأثیر شدید بر سلامت روان می شنویم، از جمله کودکان خردسال و آسیب پذیر که با گزارش هایی مبنی بر آسیب رساندن به خود، وحشت دارند که چه بر سرشان خواهد آمد. ما نگران هستیم که دولت چهره پشت این پرونده را نمی بیند و باید برای انجام وظیفه مراقبتی خود در قبال افراد آسیب پذیر بسیار بیشتر تلاش کند.

این یک روز پس از آن است که وزارت کشور اعلام کرد اولین گروه از مردم در این هفته از قصد دولت برای انتقال آنها به رواندا مطلع خواهند شد. این بیانیه گفت که انتظار می‌رود اولین پروازها در ماه‌های آینده انجام شود و افزود که وکلای برخی از افراد آسیب‌دیده احتمالاً اقداماتی را برای توقف حذف آنها آغاز خواهند کرد.

ارزیابی تأثیر برابری که روز دوشنبه منتشر شد، گفت: «نگرانی‌هایی در مورد رفتار با برخی از افراد LGBTQI+ وجود دارد، اما ما به بررسی تأثیر بر این گروه ادامه خواهیم داد و شواهد بیشتری را در طول این مشارکت در نظر خواهیم گرفت».

این گزارش خاطرنشان کرد که همجنس‌گرایی در رواندا در سال 2010 جرم‌زدایی شد، اما هشدار داد: «در این مرحله، تحقیقات نشان می‌دهد که بدرفتاری بیش از یکبار انجام می‌شود.»

ارزیابی دولت از سوابق حقوق بشر رواندا بیان کرد که “دلایل قابل توجهی” برای این باور وجود ندارد که مردم در معرض خطر رفتار بر خلاف ماده 3 (رهایی از شکنجه و رفتار غیرانسانی یا تحقیرآمیز) کنوانسیون اروپایی حقوق بشر در رواندا باشند.

اما لوئیس ماج، مدیر آفریقای مرکزی در دیده بان حقوق بشر، گفت که ارزیابی خطر غیرواقعی است. او گفت: «گزارش وزارت کشور مانند یک آرزوی جدی است. به نظر می رسد که آنها واقعیت ها را تغییر می دهند تا یک نتیجه گیری از پیش تعیین شده را توجیه کنند، از ادعای اینکه پناهندگان برای استفاده از آزادی بیانشان هدف قرار نمی گیرند – زمانی که پناهندگان کنگو به دلیل اعتراض به شرایط زندگی خود در زندان می پوسند – تا ادعا می کنند که افراد دگرباشان در معرض خطر قرار نمی گیرند. آسیب جدی در رواندا – وقتی شواهدی که ما جمع‌آوری کرده‌ایم حاکی از بازداشت، ضرب و شتم، توهین و آزار افراد LGBTI به دلیل هویت جنسی‌شان است.»