کانر کودی تساوی آخرین نفس را به دست آورد تا بازگشت وولوز به چلسی کامل شود | لیگ برتر

خراش ابرو. زیاد نبود ولی کافی بود تاد بوهلی، که روز جمعه قرارداد خرید چلسی را امضا کرد، به نظر می‌رسید که این را تصدیق می‌کند، چیزی که ورزش می‌تواند انجام دهد. تیم او 2-0 پیش بود. راحت به نظر می رسیدند. به نظر می رسید آن نگرانی های مبهم در مورد آرسنال و تاتنهام در حال رسیدن به آرسنال در باد ناپدید می شود. اما زمانی که کانر کودی در زمان مصدومیت گل تساوی را به ثمر رساند، واقعیت آشکار شد: چلسی، بی فرم و نامرتب، با یک مبارزه بزرگ برای تثبیت جایگاه خود در جمع چهار تیم برتر روبروست.

خرید بوهلی تا زمانی انجام می شود که توسط لیگ برتر و دولت بریتانیا تایید شود. اولی باید رسمی باشد. مورد دوم ممکن است بسیار پیچیده تر باشد، البته فقط به دلایل لجستیکی. بوهلی روز شنبه در استمفورد بریج بود و در یک جعبه کاملاً خالی شرکت نشسته بود، اگرچه رئیس بروس باک در نیمه وقت به او پیوست.

با توجه به ماهیت تکه تکه بسیاری از فوتبال قبل از نیمه، عدم اعتماد به نفس در هر دو طرف که در یک بازی کنجکاو ظاهر می شود که در برخی مواقع می توانست به طور همزمان نیم قدم و دیوانه کننده باشد، او به سرعت در مرکز توجه قرار گرفت. در هر لحظه از اقدام، وسوسه این بود که به بالا نگاه کنیم تا واکنش او را بسنجم. بوهلی مانند رومن آبراموویچ که تحریم‌هایش توسط دولت بریتانیا باعث فروش باشگاه شد. او با عینک آفتابی تا زمانی که ابرها در نیمه دوم از بین بروند، روز شنبه کاملاً غیررسمی بود، تی شرت آستین بلندی پوشیده بود که آستین‌هایش را تا آرنج بالا می‌برد، و یک پایش را با مربی به پشت صندلی تکیه داده بود. جلوی او

سپس یک مراسم گذر از راه رسید. زمانی که روبن لوفتوس چیک از فاصله نزدیک در دقیقه 39 توپ را وارد دروازه کرد، بوهلی برای تشویق روی پاهایش ایستاد و با کمک انگشت شست و سبابه خود یک سوت اضافه کرد. به نظر می‌رسید که این کسی بود که یک ورزشکار موفق دانشگاهی بوده است.

زمانی که چند دقیقه بعد، VAR سرانجام به این نتیجه رسید که لوفتوس چیک در آفساید بوده است، توپ به سمت عقب از آنتونیو رودیگر به سمت زانوی روملو لوکاکو فرود آمد و سپس به سمت هافبک سقوط کرد، بوهلی گیج به نظر می‌رسید و دستانش را با گیج باز کرده بود و سپس با تکان می‌نشست. از سر و غرغر غرغر. ما همه آنجا بوده ایم.

همه اینها بسیار متفاوت از کف زدن های بی رنگی بود که برای شخصیت مالک چلسی استفاده می شد. بوئلی در یک تاخیر سه دقیقه ای VAR احساسات بیشتری نسبت به آبراموویچ در 19 سال نشان داد.

در نیمه دوم به نظر می‌رسید که بولی با ویژگی‌های خاص VAR آشتی کرده است، فقط دندان‌هایش را به‌عنوان یک پنالتی به‌خاطر درگیری بین رومن سایس و روملو لوکاکو که نه در محوطه جریمه به نظر می‌رسید و نه خطای اشتباهی به نظر می‌رسید، توسط VAR به‌طور مبهمی داده شد. وقتی بازیکن بلژیکی تبدیل به گل شد، بوهلی به هوا ضربه زد. دومین ضربه لوکاکو که به دنبال اشتباه کودی به دست آمد، فقط کف زدن های بی شرمانه را به همراه داشت.

پس از کسب هفت امتیاز از 6 بازی قبلی لیگ، تصور این بود که یک برد بی‌رحمانه تنها چیزی است که برای بازگرداندن چلسی به مسیر مورد نیاز است. تیمو ورنر، بدشانس‌ترین مهاجم جهان، دو بار سیوهای پایینی از خوزه سا گرفته بود. هنگامی که او به خوبی تمام شد، به خاطر یک کلیپ روی پاشنه سایس در هنگام جمع شدن جریمه شد. در جایی، ذخیره عظیمی از گل ها با نام او روی آن وجود دارد.

برونو لاگه، سرمربی ولوز، شکست 3-0 هفته گذشته در خانه مقابل برایتون را “بدترین عملکرد” ​​دوران سرمربیگری خود توصیف کرده بود. این به مراتب بهتر بود و سایس، لئاندر دندونکر و هوانگ هی چان همگی حتی قبل از ضربه قابل توجه ترینکائو در دقیقه 79 موقعیت هایی داشتند. تنها یک دفع خوب از ادوارد مندی باعث شد که او در دقیقه 85 گل تساوی را از دست بدهد. اما همانطور که به نظر می رسید وولوز متأسفانه هشتمین شکست را در 11 بازی متحمل خواهد شد، یک سانتر دیرهنگام از سمت راست باعث تساوی کودی شد.

به وضوح اغراق آمیز است اگر بگوییم چلسی به فوتبال لیگ قهرمانان اروپا نیاز دارد، اما کسب سهمیه همه چیز را برای بوهلی ساده تر می کند، هم از نظر بودجه و هم از نظر ظرفیت باشگاه برای جذب بازیکنان. کم کم ابرهای تحریم ها پاک می شود و آینده احتمالی باشگاه شروع به نمایان شدن می کند، اما به آرامی، و افت فرم کنونی همه چیز را تاریک تر از آنچه در غیر این صورت ممکن بود، می کند.