آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
جنگ در اوکراین یک شکاف بین نسلی را آشکار می کند که آلمان باید چه درس هایی از تاریخ خود در درگیری های خونین بگیرد، زیرا برخی از هنرمندان و روشنفکران برجسته این کشور به نفع یا علیه عرضه سلاح به کی یف در یک سلسله جنگ های آشکار صف آرایی می کنند. نامه ها.
اولین مورد که در مجله فمینیستی اما در روز جمعه هفته گذشته منتشر شد، چند روز پس از اینکه دولت آلمان اعلام کرد حدود 50 توپ ضد هوایی خودکششی Gepard به اوکراین ارسال می کند، از اولاف شولز صدراعظم خواست تا از مشارکت مستقیم یا غیرمستقیم خودداری کند. سیستم های تسلیحات سنگین بیشتر برای درگیری.
این نامه با امضای 26 هنرمند و روشنفکر برجسته از جمله ناشر فمینیست اما، آلیس شوارتزر، رمان نویسان مارتین والسر، جولی زه و رابرت سیتالر، فیلمسازان آندریاس درسن، الکساندر کلوگه و هلکه ساندر و بازیگر لارس ایدینگر، جنگ روسیه را محکوم کرد. تجاوز به عنوان “نقض هنجارهای اساسی حقوق بین الملل”.
با این وجود، این نامه استدلال میکند که این اشتباه است که فرض کنیم مسئولیت جنگ ولادیمیر پوتین که به طور بالقوه به یک درگیری هسته‌ای تبدیل می‌شود «صرفاً متوجه متجاوز اصلی است و نه کسانی که با چشمان باز به او انگیزه‌ای برای اعمال بالقوه جنایتکارانه ارائه کرده‌اند».
امضاکنندگان از شولتز خواستند تا با کمک به دو طرف در یافتن «سازشی که هر دو بتوانند آن را بپذیرند» به «مسئولیت تاریخی» آلمان توجه کند.
این نامه با واکنش‌های خشمگینی از جمله سفیر اوکراین در آلمان مواجه شد. رابرت هابک، وزیر اقتصاد، شوارتزر و همتایانش را به «صلح‌طلبی مبتذل» متهم کرد.
“نتیجه چنین استدلالی چیست؟” سیاستمدار سبز پرسید. اساساً این است که کمی اشغال، تجاوز و اعدام باید قابل قبول باشد و اوکراین باید به سرعت تسلیم شود. فکر نمی کنم این درست باشد.»
نامه سرگشاده دیگری که روز چهارشنبه در هفته نامه Die Zeit منتشر شد، این استدلال متقابل را گسترش داد و از شولز خواست به حمایت از دفاع اوکراین با سخت افزار نظامی ادامه دهد.
در نامه ای که توسط رالف فوکس، سیاستمدار سابق سبز و امضای 58 هنرمند و روشنفکر از جمله برنده جایزه نوبل ادبیات، هرتا مولر، پیانیست ایگور لویت و رئیس PEN آلمان، دنیز یوسل، امضا شد، در نامه آمده است که جلوگیری از پیروزی روسیه در اوکراین «در آلمان نهفته است. علاقه”.
“کسانی که خواهان صلح از طریق مذاکره هستند که منجر به تسلیم اوکراین در برابر خواسته های روسیه نشود، باید افزایش دهند. [Ukraine’s] توانایی های دفاعی و تضعیف جنگ طلبی روسیه تا آنجا که ممکن است.
دانیل کهلمان، رمان‌نویس آلمانی نامزد جایزه بوکر، که یکی دیگر از امضاکنندگان نامه Zeit بود، به آبان نیوز گفت که پس از دیدن “شوک و وحشت عمیق” در میان دوستان اروپای شرقی خود در هنگام خواندن نامه اما، انگیزه پیدا کرده است تا نام خود را در معرض دید قرار دهد.
کهلمان گفت: «به نظر می‌رسید که اوکراین را ترغیب می‌کرد که هر چه سریع‌تر برای پایان دادن به جنگ تسلیم شود. شاید در روز اول یا دوم تهاجم، این دیدگاه قابل درک باشد. اکنون واقعیت متفاوت است: این شانس وجود دارد که اوکراین بتواند در این جنگ پیروز شود و ما باید به هر نحوی که می‌توانیم از تلاش دفاعی آن حمایت کنیم، چه به دلایل اخلاقی و چه تاکتیکی.
کهلمان گفت که با تردید آلمانی ها در پذیرش لفاظی های رزمی با توجه به گذشته خشونت آمیز خود احساس همدردی می کند. او گفت: «زمانی که شولز اعلام کرد که هزینه‌های نظامی خود را افزایش خواهد داد، من نیز به طور غریزی در فکر حمایت از تسلیحات آلمان احساس عجیبی کردم.
یورگن هابرماس، جامعه‌شناس و فیلسوف، در مقاله‌ای طولانی در روزنامه Süddeutsche Zeitung که در همان روز نامه اما نامه منتشر شد، بحث آلمان در مورد صادرات تسلیحات را به عنوان یک شکاف بین نسلی بر سر استفاده از زبان «با اعتماد به نفس تهاجمی» و «هیجان‌انگیز» در نظر گرفت. یک درگیری نظامی
او گفت که نسل جوانی که توسط وزیر امور خارجه 41 ساله آلمان، آنالنا باربوک، شخصیت هابرماس را به تصویر می‌کشد، “برای نشان دادن حساسیت در مورد مسائل هنجاری” تربیت شده بود و تنها توانست “جنگ را از دریچه پیروزی یا شکست ببیند”. به نظر می‌رسد فیلسوف 92 ساله نسل خود او چنین می‌گوید: «بدانید که در جنگ علیه یک قدرت هسته‌ای به معنای سنتی کلمه نمی‌توان پیروز شد».
او گفت که “تمرکز گسترده سیاست آلمان طرفدار گفتگو و حفظ صلح” یک “ذهنیت سخت به دست آمده” با توجه به سابقه آن به عنوان یک دولت تهاجمی نظامی است و از نظر تاریخی از سمت راست محکوم شده است.
اما توانایی برخی از آلمانی‌ها در نگاه کردن به جنگ اوکراین صرفاً از دریچه تجربیات خود در جنگ جهانی دوم نیز انتقاداتی را برانگیخته است.
در یک مصاحبه رادیویی، کلوگ، 90 ساله، اعلام کرد که از دیدن لشکرکشی نیروهای آمریکایی به زادگاهش در سال 1945 خوشحال بوده است و بنابراین «اگر جنگ به پایان برسد، هیچ چیز بدی در مورد تسلیم شدن وجود ندارد». این مصاحبه با ناباوری گسترده ای برای مخدوش کردن درس های تاریخی یک ملت متجاوز و کشورهایی که مورد حمله آلمان قرار گرفته بودند مواجه شد.
با میانگین سنی 54 سال، امضاکنندگان نامه در Die Zeit به طور قابل توجهی جوان‌تر هستند و پیشینه‌های چندفرهنگی بیشتری نسبت به نامه قبلی در Emma که میانگین 76 سال دارند، دارند.
کلمن گفت: «یکی از درس‌های تاریخ آلمان باید این باشد که نمی‌توان فاشیسم را با مماشات شکست داد. این رمان‌نویس که پدربزرگ و مادربزرگش یهودی بودند، افزود: «قابل توجه است که استدلال برای سیاست خارجی کاملاً صلح‌طلبانه به ندرت توسط آلمانی‌هایی که بستگانشان در هولوکاست کشته شده‌اند مطرح می‌شود.»
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
