مبارزه بر سر تاریخچه سقط جنین

مری زیگلر، نویسنده چندین کتاب در مورد تاریخچه سقط جنین (و منتقد پیش نویس تصمیم)، گفت که این بخش درست است. اما این عقیده، او و دیگران استدلال می‌کنند، این واقعیت را تضعیف می‌کند که در بیشتر 100 سال اول تاریخ آمریکا، سقط جنین‌های زودهنگام – قبل از “سریع شدن” جنین (به طور کلی به عنوان لحظه‌ای که می‌توان حرکات جنین را تشخیص داد) – غیرقانونی نبود. .

این همان استدلالی است که در مختصر مورخان آمده است، که تاریخچه مقررات سقط جنین را تا سال 1866 نشان می دهد. برای چندین دهه پس از تأسیس ایالات متحده، قانون عرفی سقط جنین را تنظیم نمی کرد، یا حتی تشخیص نمی داد که سقط جنین در آن مرحله اولیه اتفاق می افتاد. . مورخان استدلال می‌کنند که «به این دلیل است که قانون عرفی حتی جنین را جدا از زن باردار نمی‌پذیرد» قبل از تسریع.

در خلاصه آمده است که ادعاهای تاریخی مرکزی در Roe “دقیق بودند” و امروز نیز همینطور هستند.

لزلی جی. ریگان، نویسنده کتاب «زمانی که سقط جنین یک جنایت بود: زنان، پزشکی و قانون در ایالات متحده، 1867 تا 1973»، در مصاحبه ای گفت که سقط جنین در اوایل قرن نوزدهم رایج بود، شاید حتی بیشتر از رو. به تصویر کشیده شده است.

و مقررات به تجربه خود زنان متکی بود، زیرا آنها کسانی بودند که می دانستند چه زمانی “سریع” رخ می دهد. پروفسور ریگان گفت و قبل از «سریع شدن»، مصرف داروها یا درمان‌های دیگر حتی سقط جنین در نظر گرفته نمی‌شود، بلکه «تلاش برای بازگرداندن قاعدگی» – دوره قاعدگی – «بازگشت» محسوب می‌شود.

او گفت: «پس از تسریع بود که خلاف قانون بود و غیراخلاقی تلقی شد. پس از تسریع، خود زنان از تلاش برای بازگرداندن قاعدگی خود دست می کشند. این یک زندگی محسوب می شد.»

منابع عدالت آلیتو

در حالی که پیش‌نویس به مختصر مورخان ارجاع می‌دهد، بیشتر به منابع دیگر، از جمله «رد کردن افسانه‌های تاریخ سقط جنین»، کتابی از جوزف دبلیو. دلاپنا در سال 2006 که استدلال‌های تاریخی عدالت بلکمون را در رو به چالش کشید، متکی است.