اوسالیوان در اسنوکر به کمال رسیده است اما هندری هنوز تنهاست | مسابقات اسنوکر قهرمانی جهان

Yممکن است کلیپ معروف تمرین گرم کردن دیگو مارادونا را دیده باشید، از بازی برگشت نیمه نهایی جام یوفا ناپولی مقابل بایرن مونیخ در سال 1989: جایی که او مانند یک ابرقهرمان مارول با یک توپ فوتبال است. فقط این نیست که مارادونا با توپی که ظاهراً به سرش چسبیده است بالا و پایین می‌رود. یا اینکه در حین دویدن بدون زحمت توپ را روی زانوهایش می‌برد – قبل از اینکه مورچه را بالا بیاورد و سپس به طور مکرر آن را از روی شانه‌های دیگر پرتاب کند. این است که بهترین بازیکن تمام اعصار این کار را انجام می‌دهد، و بسیاری از حقه‌ها و تلنگرهای بی‌پروای دیگر را با بند کفش‌های باز کرده انجام می‌دهد.

روال خارق العاده مارادونا که ده ها میلیون بار در یوتیوب دیده شده است، با تماشای استاد مرتد دیگری، رونی اوسالیوان، که نوازش می کند، ظرافت می کند و راه خود را برای رسیدن به فینال اسنوکر جهانی دیگر می بیند، دوباره به ذهن متبادر شد. برای آلن مک مانوس، متخصص بازنشسته، ترکیب قرمز و مشکی راکت در برابر جان هیگینز، بهترین دو شوت پشت سر هم در نیمه نهایی بود، در حالی که این چشم ها کمی قدرت بی رنگ قرمز را به آن ترجیح دادند. میانه مقابل استفن مگوایر. در هر صورت، اوسالیوان استعداد نادری دارد که توپ را با آهنگ خود به رقص درآورد. دیگو.

و اگر او در روز دوشنبه با برتری 12 بر 5 خود نسبت به جاد ترامپ، هفتمین عنوان باشکوه جهان را به دست آورد – شاهکاری که با رکورد استفن هندری برابری می کند – سر و صدا برای او به عنوان برترین قهرمان تاریخ تبدیل خواهد شد. من کاملاً آنجا نیستم – هنوز. اوسالیوان یک نابغه است. اما من هنوز هندری را می سازم اول در میان برابران، با صدای جیر جیر

بذار یه کیس بسازم با اشاره به این موضوع شروع می شود که هیچ کس دیگری در عصر مدرن نمی تواند نشانه ای از آنچه هندری در دهه 1990 انجام داد، زمانی که او این ورزش را اداره می کرد و جوان ترین قهرمان جهان در تاریخ در 21 سالگی بود، داشته باشد. در اواخر دهه 90، در اوایل زندگی من. روزها به عنوان روزنامه نگار در توتال اسپورت، از باشگاه هندری در استرلینگ برای بخش نشان دادن مدال های خود به ما بازدید کردم. آنقدر زیاد بود – در مجموع 70 عنوان – که مجبور شدیم به ده ها عنوان بسنده کنیم. او آنقدر مسلط بود.

برای اندازه گیری خوب، هندری همچنین رکورد شکستن نه سال را به عنوان شماره 1 جهان سپری کرد و بالاتر از استیو دیویس با 7 سال. O’Sullivan که حرفه اش 30 سال پیش آغاز شد، پنج سال را در اوج سپری کرده است. در دو هفته گذشته صحبت های زیادی در مورد “کلاس 92” – اوسالیوان، هیگینز و مارک ویلیامز وجود داشته است. و به حق. اما هندری در دوران اوج خود اغلب آنها را به مدرسه می برد.

در آن زمان، هندری می‌توانست با بهترین آنها گلدان کند و همچنین از مصونیت طبیعی در برابر فشار برخوردار بود. وقتی 30 سال پیش در این هفته، 30 سال پیش در این هفته، او از 14 بر 8 شکست خورد و جیمی وایت را 18 بر 14 شکست داد و عنوان قهرمانی جهان را در سال 1992 به دست آورد، چیزی که کلایو اورتون در این صفحات به عنوان “دراماتیک ترین و قاطع ترین ریکاوری دیده شده” توصیف کرد، هرگز به این خوبی نشان داده نشد. در فینال کروبل».

شاید لحظه حیاتی با نتیجه 14-9 به پایان رسید، زیرا هندری، با توپ نشانه در آرواره های جیب میانی، به رنگ قهوه ای درخشان در آمد. اورتون نوشت: “اگر او آن را از دست می داد، مطمئناً 15-9 عقب بود.” اما با زدن گلدان نشان داد که از امتیاز، حریف، موقعیت یا جمعیت عظیمی که عمدتاً به وایت ریشه می‌دهند نمی‌ترسند.» تاریخ در سال 1993 تکرار شد، زمانی که هندری در فینال قهرمانی جهان با نتیجه 18-5 وایت را شکست داد و تنها 25 فریم را در پنج مسابقه از دست داد. این یک شاهکار به اندازه کافی خیره کننده بود. اما اسکاتلندی توانست آن را در سال 1994 پشت سر بگذارد و سفید را در فینال 18-17 شکست دهد، علیرغم شکستگی آرنج هنگام رفتن به حمام در نیمه شب قبل از مسابقات. این فقط تصویر هندری را به عنوان ترمیناتور اسنوکر تثبیت کرد: یک ناوشکن خونسرد حتی با یک دستش که به سختی کار می کند.

و هندری همه این کارها را انجام داد، علی‌رغم اینکه هرگز عزیز توده‌ها نبود، مانند موشک یا گردباد. ما صحبت های زیادی در مورد مزایای برتری خانگی در ورزش می شنویم، اما هندری معمولاً جمعیت را در مقابل خود داشت – و بدتر از آن. رویارویی با وایت در ومبلی به خصوص بد بود. هندری قبل از گفتن به من گفت: «همیشه افرادی را دارم که زیر لب فریاد می زنند، وقتی که من درست روی شوت هستم و چیزهایی از این دست. مرا از کار انداخت.»

با این حال، پس از هفتمین و آخرین قهرمانی جهانی هندری در سال 1999، چیزی تغییر کرد. در مصاحبه ای با دونالد مک ری در این صفحات در سال 2018، او اعتراف کرد که وقتی شروع به معاشرت با سایر بازیکنان کرد، این موضوع بر شکست ناپذیری او تأثیر گذاشت – اگرچه او افول خود را بیشتر به یک نسخه جدی از بازی گلف بازان نسبت داد که در سال 2018 آغاز شد. 2000.

به ناچار به این معنی است که وقتی موضوع بزرگترین ها مطرح می شود، یک سوگیری اخیر نسبت به اوسالیوان وجود دارد. اما هفته گذشته خود اوسالیوان اذعان کرد که هندری در دوران اوج خود چقدر خوب بود و گفت: “او شش ساعت در روز بازی می کرد و توپی را از دست نمی داد. هیچ کس مانند او مانند تایگر وودز بر ورزش مسلط نیست. این چیزی از طبقه هر دو نفر می گوید که هندری به همان اندازه در مورد اوسالیوان پرخاشگر بود. او گفت: “هیچ کس این کار را بهتر انجام نمی دهد.” شما نمی توانید بهتر از آن اسنوکر بازی کنید. او فقط در همه بخش‌ها برتر است.»

بحث کردن سخت است. اما ذهن من مدام به مسابقه ای برمی گردد که دو مرد در سال 1997 در چالش خیریه ویکتوریا لیورپول انجام دادند، که هفت قرن را به نمایش گذاشت و به طور گسترده به عنوان یکی از بهترین های تاریخ شناخته می شود. هندری در بهترین دیدار 17-17 8-2 پیش رفت. اوسالیوان آن را به 8-8 رساند. پاسخ اسکاتلندی؟ برای زدن 147 برنده مسابقه.