مالیات بادآورده بریتانیا بر سود نفت و گاز چگونه کار می کند؟ | روغن

تا این هفته، دولت مکرراً تصور مالیات بادآورده بر شرکت‌های نفت و گاز را که سودهای کلانی از قیمت‌های بالای انرژی به دست آورده‌اند، رد کرده بود.

اما صدراعظم، ریشی سوناک، در روز چهارشنبه به یک چرخش احتمالی اشاره کرد و به Mumsnet گفت که چنین سیاستی “هرگز از روی میز خارج نمی شود” و اگر سرمایه گذاری شرکت ها در امنیت انرژی بریتانیا محقق نشود، مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

ایده این است که پول جمع‌آوری‌شده می‌تواند صرف کاهش هزینه‌های بحران زندگی برای خانواده‌هایی شود که بیشتر تحت فشار افزایش قیمت‌ها هستند. بنابراین مالیات بادآورده بر شرکت های نفت و گاز چه ارزشی برای خزانه داری دارد؟

حزب کارگر بارها و بارها استدلال کرده است که مالیات بادآورده یکباره و یکساله می تواند 1.2 میلیارد پوند برای تأمین مالی تخفیفات در قبوض انرژی خانه که در حال حاضر به بالاترین حد خود یعنی 1971 پوند برای تعرفه متوسط ​​دوگانه سوز رسیده است، افزایش دهد. افزایش آبیاری در راه در ماه اکتبر.

این حزب پیشنهاد کرده است که 10 درصد اضافی از مالیات شرکت پرداخت شده توسط شرکت های نفتی فعال در دریای شمال اخذ شود. این بالاتر از نرخ 19 درصدی است که آنها روی سود خود می پردازند.

این نه تنها بر شرکت‌های معروفی مانند بریتیش پترولیوم و شل تأثیر می‌گذارد، بلکه شرکت‌های کمتر شناخته‌شده‌ای مانند هاربر انرژی را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد – که در واقع بیش از هر استخراج‌کننده دیگری از دریای شمال نفت تولید می‌کند: حدود 163000 بشکه در سال گذشته.

شرکت‌های بزرگ این بخش مطمئناً از قیمت‌های بالای نفت و گاز که قبض‌های انرژی و هزینه پر کردن خودرو را به بالاترین حد خود رسانده، بسیار خوب عمل کرده‌اند. بریتیش پترولیوم سال گذشته 10 میلیارد پوند سود کرد و اذعان داشت که “پول نقدی بیشتری نسبت به آنچه می دانیم با آن انجام دهیم” دارد. برنارد لونی، مدیر اجرایی آن، تقریباً همزمان با رد درخواست‌ها برای مالیات بادآورده، گفت: این شرکت یک دستگاه پول نقد بود.

شل پس از رکورد درآمدهای سه ماهه در سه ماه آخر سال 2021، با 15 میلیارد پوند، حتی بهتر عمل کرد. هر دو شرکت آمار سه ماهه اول، از جمله هرگونه افزایش مرتبط با جنگ در اوکراین را گزارش خواهند کرد.

روز چهارشنبه، به نظر می‌رسید که Sunak در را برای دریافت مالیات باز گذاشته است – اما آن دسته از شرکت‌های نفتی را که تمام تلاش خود را برای کمک به بریتانیا برای جمع کردن قطرات بیشتر از دریای شمال انجام نمی‌دهند، جریمه می‌کند.

چیزی که می‌خواهم بگویم این است که اگر شاهد آن نوع سرمایه‌گذاری نباشیم و شرکت‌ها آن سرمایه‌گذاری‌ها را در کشور و امنیت انرژی ما انجام ندهند، البته این چیزی است که من به آن نگاه می‌کنم و هیچ‌چیز دور از ذهن نیست. جدول در این چیزها،” او گفت.

مشخص نیست که دولت چگونه معیارهایی را برای قضاوت در مورد شرکت هایی که سرمایه گذاری کمتری دارند تعیین می کند. در عمل، پیش‌بینی‌های افزایش سرمایه‌گذاری در دریای شمال نشان می‌دهد که تعداد کمی از شرکت‌ها، در صورت وجود، احتمالاً تحت شرایط فعلی جریمه می‌شوند.

بر اساس گزارشی که در سپتامبر گذشته توسط سازمان تجارت نفت بریتانیا Offshore Energies UK منتشر شد، پیش‌بینی می‌شود که هزینه در دریای شمال طی پنج سال آینده به 21 میلیارد پوند برسد که نرخ سالانه بالاتر از 3.7 میلیارد پوند سرمایه‌گذاری در سال 2020 است.

هابور انرژی که کسری از تولید جهانی BP یا شل را تولید می کند، هزینه های خود را برای پروژه های جدید و موجود از 556 میلیون دلار به 640 میلیون دلار در سال گذشته افزایش داد.

این کشور قصد دارد در سال جاری هزینه‌های خود را بیشتر افزایش دهد، که نشان می‌دهد بعید به نظر می‌رسد که جریمه‌ای برای سرمایه‌گذاری ناکافی در نظر گرفته شود.

شل در حال حاضر در حال بررسی تصمیم خود برای ترک میدان نفتی کامبو است که در 75 مایلی شمال غربی جزایر شتلند قرار دارد.

این شرکت در این ماه اعلام کرد که قصد دارد در یک دهه آینده بین 20 تا 25 میلیارد پوند در سیستم انرژی بریتانیا سرمایه گذاری کند، اگرچه 75 درصد به جای میادین نفتی دریای شمال، در زیرساخت های بادی، هیدروژنی و خودروهای الکتریکی در دریا خواهد بود. اما همچنین در حال برنامه ریزی برای استخراج بیشتر است.

بریتیش پترولیوم در آخرین گزارش سالانه خود گفت: ما قصد داریم به سرمایه گذاری در دریای شمال ادامه دهیم.