اهداف جنگ غرب در حال افزایش است. اما ناتو چقدر بیشتر به اوکراین متعهد خواهد شد؟ | اوکراین

گام به گام اهداف جنگی غرب در حال گسترش است. آنچه به عنوان تلاشی برای تامین “سلاح های دفاعی” به اوکراین آغاز شد، به تلاشی برای ارائه تسلیحات سنگین تر تبدیل شد. این هفته آلمان و بریتانیا توافق کردند تا برای ادامه حفظ نیروی هوایی روسیه، خودروهای توپخانه ضد هوایی زرهی را تامین کنند.

لوید آستین، وزیر دفاع آمریکا روز دوشنبه گفت که هدف غرب “تضعیف روسیه” است تا جایی که دیگر نتواند به همسایگانش حمله کند یا تهدید کند.

یک روز بعد، جیمز هیپی، وزیر دفاع کوچک بریتانیا، گفت که استفاده اوکراین از سلاح‌های غربی برای حمله به روسیه در صورت لزوم، «کاملاً مشروع» است.

در مقایسه با برخی از لفاظی‌های گسترده‌ای که در مرحله اولیه جنگ، زمانی که نیروهای روسی کیف را تهدید می‌کردند و بحران اوکراین وجودی به نظر می‌رسید، استفاده می‌شد، این‌ها اظهارات متفاوت‌تر و مشخص‌تر هستند.

بوریس جانسون در ماه مارس نوشت: «اقدام تهاجمی ولادیمیر پوتین باید شکست بخورد و شکست بخورد. این یک مشاهده کلی توسط نخست وزیر بریتانیا بود که با درایت از بیان هرگونه نتیجه خاصی اجتناب می کرد.

با این حال، با متوقف شدن درگیری، زبان سخت تر شده است. در زمین، حمله تلگرافی خوب روسیه به دونباس، با به دست آوردن چند روستا در نزدیکی ایزیوم، جایی که تلاش برای محاصره نیروهای اوکراین بدون هیچ نشانه ای از پیشرفت ادامه دارد، با آب و هوای بارانی و مقاومت قوی، همچنان به تدریج آشکار می شود. و مشکلات فرماندهی و کنترل.

از سوی دیگر، هنوز هیچ نشانه‌ای وجود ندارد که نیروهای کی‌یف بتوانند با قدرت مورد نیاز برای بازگرداندن روسیه به دونباس یا جنوب، جایی که روسیه روز سه‌شنبه اعلام کرد کل منطقه خرسون را تصرف کرده است، با حمله مقابله کند.

در همین حال، کرملین از عرضه سلاح به آرامی افزایش یافته است تا صدا خاموش شود. روز دوشنبه، سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه، در مصاحبه ای که در آن او همچنین نسبت به خطرات جنگ جهانی سوم هشدار داد، گفت که ناتو “در اصل، از طریق یک نماینده درگیر جنگ با روسیه است و آن نماینده را مسلح می کند.” حتی درگیری هسته ای

ناتو در حال جنگ با روسیه نیست، اما به سختی می توان نتیجه گرفت که غرب درگیر جنگ نیابتی به دلیل عرضه تسلیحات مداوم است. با این وجود، مقامات غربی توصیف جنگ نیابتی لاوروف را رد می کنند، زیرا آنها نمی خواهند به هیچ اقدام تلافی جویانه روسیه در خارج از خاک اوکراین مشروعیت دهند.

یک روایت روسی وجود دارد که این یک جنگ نیابتی بین روسیه و ناتو است. این نیست. ما از اوکراین در دفاع از خود حمایت می کنیم.

اما با توجه به اینکه روسیه تا چه حد از لحاظ نظامی در اوکراین دست و پنجه نرم می کند، این ایده که مسکو می تواند جبهه جدیدی را با حمله به تحویل تسلیحات در کشورهای ناتو، همانطور که لاوروف پیشنهاد کرد، بگشاید، بعید به نظر می رسد – به ویژه به این دلیل که می تواند پاسخ نظامی غرب را دعوت کند.

تهدیدهای هسته‌ای نیز برای ارعاب طراحی شده‌اند، اما خطر کاهش‌ناپذیری وجود دارد که پوتین در صورت احساس خطر، تشدید بیشتری پیدا کند.

آنچه کمتر قطعی است این است که وضعیت پایانی درگیری چگونه خواهد بود. روز سه‌شنبه، نیکولای پاتروشف، رئیس قدرتمند شورای امنیت روسیه، در مصاحبه‌ای با روزنامه روسی گفت: «نتیجه سیاست غرب و رژیم کیف تحت کنترل آن تنها می‌تواند تجزیه اوکراین به چند کشور باشد». برای توجیه تقسیم دوفاکتو اوکراین در امتداد خطوط مقدم نظامی.

روز چهارشنبه، مقامات غربی گفتند که مایلند اوکراین را به مرزهای موجود قبل از 24 فوریه – شروع تهاجم روسیه – “به عنوان حداقل” بازگردانند.

با این حال، اوکراین به هیچ وجه قادر به دستیابی به چنین اهدافی در میدان جنگ نیست. یک دوره حیاتی در یک ماه آینده یا بیشتر با رسیدن آخرین موج تسلیحات غربی مانند هویتزرهای آمریکایی و سیستم های ضد هوایی آلمان و بریتانیا فرا خواهد رسید.

اگر این به اندازه کافی برای تغییر موازنه نظامی ثابت نشود، این سوال پیش خواهد آمد که بریتانیا و سایر اعضای ناتو چقدر بیشتر آماده تعهد هستند.