به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
شاید این ناک اوت های دو پا ادامه پیدا کند. تعلیق یک مسابقه فیزیکی فشرده و بی امان طولانی شد تا اینکه تلاش دامیان دی آلنده، هشت دقیقه مانده به زمان، که ضربه ناک اوت را ثابت کرد. مونستر از یک برخورد درجه یک بین نیروی غیرقابل توقف و جسم غیرقابل حرکت شکست خورده اما پیروز ظاهر شد، در حالی که بازی یک هشتم آخر مقابل تولوز به چشم می خورد.
جوی کاربری، مونستر و ایرلند، 21 امتیاز از 26 امتیاز خود را به دست آورد، اما این اساساً یک مسترکلاس تدافعی توسط مانستر بود و خاطرات روزهای خوب گذشته را تداعی کرد، زمانی که آنها دو بار در سه فصل بین سالهای 2006 و 2008 برنده این رقابت شدند. به ویژه، این نمایش فردی بزرگ توسط پیتر اوماهونی در ردیف عقب بود، کاپیتان از دادن زمان به اکستر برای حل شدن در هنگام خرابی امتناع کرد.
اکستر هول کرد و پف کرد، اما مانند اغلب این فصل، نتوانست لبه برش لازم را برای پایان دادن به مقاومت حریفان مصمم پیدا کند. آنها ممکن است همچنان به پلی آف لیگ برتر بروند، اما اگر به زودی غریزه قدیمی قاتل خود را دوباره کشف نکنند، این رقابت با ناامیدی شدید به پایان خواهد رسید.
راب باکستر، مدیر راگبی اکستر، به بی تی اسپورت گفت: «ما به مانستر اجازه دادیم از نظر احساسی روی پای جلویی قرار گیرد. من می توانم اینجا بایستم و در مورد تمام جزئیات بازی صحبت کنم، اما ما در جایی که باید می بودیم نبودیم.
اکستر نیز با برتری 5 امتیازی در مرحله دوم بازی را شروع کرد. میهمانان بخش زیادی از کوارتر اول را با توپ در دست سپری کردند، گاهی اوقات سعی می کردند از دیوار آجری قرمز مانستر عبور کنند، و در مواقع دیگر به دستان سریع و پاهای رقصنده سام ماندر و هنری اسلید نگاه می کردند. آنها به لطف تکتیرانداز خوب ماوندر که باعث شد کانر موری کارت زرد دریافت کند، زودتر از خط آزمایشی عبور کردند.
جدای از این امتیاز، رقابت منظم در منطقه تکل توسط اوماهونی، جک اودوناگو و هم تیمی هایشان، لحن را رقم زد، زیرا اکستر نتوانست از تسلط اولیه قلمروی خود استفاده کند.
O’Mahony که بعد از 25 دقیقه به اسکرام نیمه موقت تغییر مکان داد، یک پاس خوب به کاربری زد که به راحتی از پشت سر هری ویلیامز گذشت تا در اولین تلاش مانستر بدود. کاربری امتیاز خود را به گل تبدیل کرد و این هفت امتیازی برای اولین بار تیمش را پیش انداخت.
جو سیموندز با ضربه پایانی نیمه اول یک پنالتی از راه دور را به ثمر رساند و کاملاً مشخص بود که نیمه دوم عصبی در لیمریک در انتظار است. مونستر در نیمه اول هفت بار به میدان رفت و تنها سه پنالتی را دریافت کرد.
نیمه دوم تقریباً مشابه نیمه اول شروع شد: اکستر در اختیار داشت، تکل ها را در هم می کوبید، صفوف مدافعان با وظیفه شناسی صف آرایی کردند تا تاثیر دیگری را جذب کنند. به نظر می رسید که وقتی ژاک ورمولن بیش از هشت دقیقه بعد از نیمه تمام قدرت را به دست آورد، اوضاع به نفع میهمان تغییر کرد. جو سیموندز تبدیل را بر خلاف پست ارسال کرد، اما کاربری با دو پنالتی که باعث شد مانستر دوباره به برتری برسد، چنین بیهوده ای از خود نشان نداد.
مونستر در 10 دقیقه پایانی اکستر را تحت فشار قرار داد. پس از اینکه اسلید به سختی نتوانست یک قطع بازی را تغییر دهد، یک پاس نامناسب به سایمون زبو در سمت چپ رسید، اما کیفیت ارسال اهمیتی نداشت. زبو قبل از ارائه یک بار در سطح جهانی از داخل به دی آلنده، که از بالای خط شیرجه زد تا هواداران میزبان را به وجد بیاورد، بیرون را سوخت.
ما میدانستیم که هفته گذشته از نظر بدنی کوتاه آمدیم و باید از نظر بدنی بالاتر از آنها باشیم. یوهان فن گران، مربی مونستر، گفت: من معتقدم که این کار را انجام دادیم.
“Dogged” کلمه ای بود که O’Mahony برای توصیف عملکرد مانستر استفاده کرد. چیز دیگری که او درست فهمید.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.