نمایشنامه جدیدی برای روایت داستان “زنان سخت خونین” برگزیت | تئاتر

از زمانی که ترزا می و جینا میلر در طول جنگ وحشیانه و پرزحمت بریتانیا بر سر برگزیت، «زنان سخت خونین» نامیده شدند، مانند یک عمر به نظر می رسد.

اما به گفته بازیگران یک نمایش جدید، نبرد حقوقی بین مخالفان سیاسی و درس مسئولیت پذیری آن امروز به همان اندازه مرتبط است.

جسیکا ترنر، بازیگر نقش می در فیلم Bloody Difficult Women که روز پنجشنبه در استودیو ریورساید لندن افتتاح می‌شود، گفت: «با آنچه اکنون در سیاست اتفاق می‌افتد، ما به اهمیت پروتکل قهرمانی پی بردیم.

در آن زمان، ما به عنوان یک ملت لزوماً از اجرای ماده 50 آگاه نبودیم. [the UK’s EU exit clause] می توانست از طریق اختیارات سلطنتی یا از طریق پارلمان انجام شود. اکنون ما بیشتر از اهمیت این موضع آگاه هستیم.»

در سال 2016 بود که میلر، یک فعال مخالف برگزیت، تصمیم گرفت دولت را در مورد اختیاراتش برای اجرای برگزیت بدون تایید پارلمان به دادگاه بکشاند. او گفته است که از اینکه مردم خود را فراتر از قانون می‌دانند خشمگین است.

آمارا کاران، که نقش مالک یک تجارت گویانایی-بریتانیایی را بازی می‌کند، گفت که امیدوار است آنچه میلر برای آن ایستاده است چیزی باشد که «ما می‌توانیم به آن بازگردیم… به‌ویژه اکنون با این گفتگو در مورد استانداردهای عمومی و نقض قوانین خود توسط دولت». میلر، کاران اضافه کرد: «در حال حاضر کمتر یک فرد فضول به نظر می رسد. کسی باید مطمئن شود که حاکمیت قانون رعایت می شود، در غیر این صورت کل جامعه ما فرو می ریزد.»

این نمایشنامه اپیزودی از داستان برگزیت را از طریق درام بین می و میلر به تصویر می کشد. نویسنده، تیم واکر، روزنامه‌نگاری که قبلاً با میلر کار کرده است، آن را «درام انسانی روان‌شناختی درباره ایده‌آلیسم، وسواس و توهم» نامیده است.

موضوعاتی که آن را پوشش می دهد به همان اندازه شخصی هستند که سیاسی هستند – بسیاری از سوء استفاده ها و تهدیدهای جنسیتی و گاهی نژادپرستانه توسط میلر در طول پرونده دادگاه و همچنین مبارزه مداوم می برای حمایت از حزب و کشورش وجود دارد.

ترنر گفت که این یک «مسئولیت بزرگ» است که نقش‌هایی را ایفا می‌کنند که هنوز در کانون توجه عموم هستند. به خصوص زمانی که همه تصویر قوی از شخصیتی مانند می دارند.»

کاران به یاد می آورد که در آن زمان اخبار را دنبال می کرد و متعجب بود که چرا میلر «همه این دلایل را به عهده می گیرد. به نظر کار ناسپاسی بود.» اما از آن زمان، او “یاد گرفت که در مورد چه چیزی است، برنامه اش چیست، کجا بزرگ شد، آسیب هایی که متحمل شد” و دریافت که می تواند بیشتر با او ارتباط برقرار کند.

او گفت: «بسیاری از زنان در ملاء عام از انواع آزار و اذیت رنج برده اند، به ویژه زنان رنگین پوست. راستش من برای او می ترسیدم. انگار این زن علیه دنیاست. این زبان در مورد برگزیت بسیار خشن و نژادپرستانه می شد.

زمانی که او در دادگاه عالی و سپس پرونده دادگاه عالی پیروز شد، و سپس با موفقیت از بوریس جانسون شکایت کرد، من واقعا هیجان زده و شگفت زده شدم. [In September 2019, Miller successfully challenged Johnson’s prorogation of parliament]”

پس شباهت های می و میلر چیست؟ این نمایشنامه نشان می‌دهد که آن‌ها بیشتر از آنچه به چشم می‌آید مشترک هستند، از جمله اخلاق کاری سخت‌گیرانه و عشق به کریکت.

ترنر گفت: “من فکر می کنم وجه مشترک آنها زن بودن در دنیای مردانه است.” “آنها مجبور بودند در گوشه های خود بجنگند. آنها هر دو یک سیاستمدار اعتقادی هستند تا حرفه ای. بله، می جاه‌طلبی‌هایی داشت، اما او ابتدا از طریق اصول اولیه پر کردن پاکت‌ها در مهمانی محلی‌اش کار کرد.»

در یک صحنه نمایشی در اواسط نمایش، می و میلر مخاطب را خطاب قرار می دهند. میلر می‌گوید: «وقتی مردی در مورد چیزی موضع می‌گیرد، به‌عنوان یک آدم بدجنس دیده می‌شود. اما زنی که این کار را انجام می دهد، شرور محسوب می شود.» می پاسخ می دهد: «زنان اجازه شکایت ندارند. اگر این کار را بکنیم، غر می زنیم و هیستریک هستیم.»

بازیگران گفتند این نمایش “بسیار خنده دار بود، اما همچنین بازتابی از زمان ما” بود. صحنه آخر حتی در زمان جهش می کند و در زمان حال می گذرد. ترنر گفت: “پاسخگویی و فقدان آن بسیار جاری است.” بنابراین، اگرچه این در مورد اتفاقی است که در گذشته رخ داده است، و ممکن است بگویید که این تاریخ است، در واقع اکنون بسیار مرتبط است.