خودت را درمان کن: بیشتر کسانی که تاندون آشیل را پاره می‌کنند می‌توانند از عمل جراحی صرف نظر کنند

لندن — این کابوس آخر هفته جنگجویان است. شما در حال بازی کردن با حلقه ها در راهرو هستید و برای لایی آپ بالا بروید. فرود می آیی و صدای پاپ می شنوی: تاندون آشیل خود را پاره کرده ای. آیا جراحی دارید یا امیدوار هستید که فقط با گچ گرفتن و توانبخشی بهبود یابد؟ تحقیقات جدید می گوید هر دو گزینه حدود یک سال بعد به نتایج مشابهی منجر شدند.

تاندون آشیل که ماهیچه های پشت ساق پا را به استخوان پاشنه متصل می کند، شایع ترین تاندون پاره شده در بدن است. بیشتر پارگی ها به دلیل ضربه یا تصادف در حین ورزش است. مردان بسیار بیشتر از زنان در معرض آسیب هستند.

دانشمندان نروژی در بزرگ‌ترین مطالعه‌ای که در مورد بهترین درمان انجام شده است، 526 بیمار – که اکثراً مردان با میانگین سنی 39 سال بودند – را که تاندون آشیل خود را پاره کرده بودند، ردیابی کردند. آنها یا جراحی کم تهاجمی، جراحی استاندارد یا درمان غیر جراحی، بریس برای بی حرکت کردن پای آسیب دیده و فیزیوتراپی داشتند. همه بیماران تحت درمان توانبخشی قرار گرفتند و به آنها گفته شد که به مدت شش ماه از فعالیت های پرخطر خودداری کنند.

تنها تفاوت های جزئی در نحوه بهبودی همه افراد حدود یک سال بعد وجود داشت. تعداد افرادی که تاندون آشیل خود را مجدداً مجروح کردند، در بین افرادی که جراحی نکرده بودند، بیشتر بود – 6.2٪ در مقابل 0.6٪ کسانی که عمل کرده بودند. و صدمات عصبی بیشتری در کسانی که جراحی شده بودند گزارش شده است. حدود 5 درصد از کسانی که جراحی کم تهاجمی را انجام دادند، آسیب های عصبی را پس از آن گزارش کردند، در مقایسه با 2.8 درصد از کسانی که جراحی استاندارد را انجام دادند و 0.6 درصد از کسانی که از جراحی صرفنظر کردند. این مطالعه چهارشنبه به صورت آنلاین در مجله پزشکی نیوانگلند منتشر شد.

دکتر متیو کاستاس، استاد جراحی ترومای ارتوپدی در دانشگاه آکسفورد که بخشی از این مطالعه نیست، می‌گوید: «برای یک فرد معمولی که یک ورزشکار با عملکرد بالا نیست، نیازی به جراحی نیست. کاستاس گفت تنها مزیت عمل ممکن است اجتناب از احتمال آسیب دیدگی مجدد باشد، اما گفت که احتمال آن مشابه خطر یک عارضه استاندارد جراحی، مانند عفونت زخم یا واکنش بد به بیهوشی است.

او همچنین گفت که جراحی می تواند در موارد دیگر مفید باشد، از جمله برای افرادی که تا مدت ها پس از آسیب متوجه پارگی تاندون خود نمی شوند. در این موارد، تاندون ممکن است نتواند به درستی بهبود یابد.

دکتر ویلیام لوین، رئیس جراحی ارتوپدی در کالج پزشکان و جراحان دانشگاه کلمبیا، گفت که بیماران باید گزینه های خود را با پزشک خود در میان بگذارند تا بررسی کنند که آیا جراحی مناسب است یا خیر.

لوین توضیح داد: “اگر شما یک تاندون را پاره کنید، یک فرآیند بهبود طبیعی در بدن رخ می دهد.” اما ممکن است در وضعیتی که ایده آل نیست بهبود یابد و جراحان می توانند آن را با دقت بیشتری برطرف کنند.

دکتر Stale Myhrvold، نویسنده اصلی این مطالعه، گفت که برای اینکه افراد با موفقیت از جراحی صرف نظر کنند، بیماران باید زودتر – در سه روز اول – پای آسیب دیده خود را در یک بریس قرار دهند.

او در ایمیلی گفت: «بیشتر پارگی‌های حاد تاندون آشیل در بزرگسالان را می‌توان بدون جراحی درمان کرد. “بیشتر بیماران من پس از دریافت این اطلاعات، درمان های غیرجراحی را انتخاب می کنند.”

———

بخش بهداشت و علم آسوشیتدپرس از بخش آموزش علوم موسسه پزشکی هاوارد هیوز حمایت می‌شود. AP تنها مسئول تمام محتوا است.